KLASA 7 – MATERIAŁY PROMIENIOTWÓRCZE – TEST

KLASA 7 – MATERIAŁY PROMIENIOTWÓRCZE – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

  1. Izotop promieniotwórczy Am-241:
  • o aktywności A1 = 1 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 10 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 100 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A2 = 0,01 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 0,001 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915

 

  1. Izotop promieniotwórczy Cs-129:
  • o aktywności A1 = 4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 40 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A2 = 4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 0,4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 40 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915

 

  1. Do izotopów rozszczepialnych zaliczamy:
  • Wyłączenie uran-233, uran-235, pluton-239, pluton-240
  • Uran-234
  • Uran-236
  • Pluton-241
  • Uran-235

 

  1. Które z wymienionych nalepek ostrzegawczych nie występują w oznakowaniu sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi klasy 7?
  • 7C
  • 8
  • 7D

 

  1. Sztuki przesyłki z towarami kl. 7 z wyjątkiem sztuk wyłączonych powinny być oznaczone:
  • Nalepką kategoria III-Żółta jeżeli maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni zawiera się w przedziale od 0.6 do 1.5 mSv/h
  • Nalepka Kategoria II-Żółta jeżeli wskaźnik transportowy wynosi 0.04
  • W przypadku gdy wskaźnik transportowy i poziom promieniowania na powierzchni odpowiadają różnym kategoriom decydujące znaczenie ma poziom promieniowania

 

  1. Które z wymienionych nalepek ostrzegawczych występuje w oznakowaniu sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi klasy 7?
  • Nr 2.1
  • Nr 4.2
  • Nr 7C

 

  1. Opakowania z towarami niebezpiecznymi klasy 7 z wyjątkiem wyłączonych sztuk przesyłki:
  • Powinny być zaopatrzone w napis dotyczący typu sztuk przesyłki
  • Powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami UN
  • Powinny odpowiadać kryteriom II GP

 

  1. Przedsiębiorstwo zajmujące się przewozem towarów niebezpiecznych:
  • Klasy 1 zawsze powinno wyznaczyć doradcę ds. bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych
  • Klasy 7 zawsze powinno wyznaczyć doradcę ds. bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
  • Nie ma obowiązku wyznaczenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, jeżeli wykonuje przewozy pojazdem nie wymagającym oznakowania jednostki transportowej tablicami barwy pomarańczowej

 

  1. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że:
  • Jeżeli przewóz w dużym kontenerze-cysternie dokonywany jest przed przewozem morskim, wówczas do dokumentu przewozowego należy dołączyć certyfikat pakowania kontenera
  • Podczas przewozu materiału klasy 7 w specjalnej postaci należy dołączyć do dokumentu przewozowego świadectwo zatwierdzenia
  • Przy przewozie materiału o numerze UN 3120 w cysternie stałej do dokumentu przewozowego należy dołączyć kopię dopuszczenia wydanego przez właściwą władzę

 

  1. Do przewozu zadeklarowano następujące towary niebezpieczne:

UN2910 – 2 szt.;

UN2915 – 3 szt. O wskaźnikach transportowych TI 7,5, 8,0 i 9,2;

UN3330 – 2 szt. O wskaźnikach transportowych TI 0,9 i 8,7 przy założeniu, że nie są przewożone na warunkach używania wyłącznego.

Czy prawdziwe jest twierdzenie?

  • Pojazd musi posiadać dokument potwierdzający wykonanie dodatkowych badań technicznych,
  • Pojazdem można przewozić karmę dla zwierząt w bezpośrednim dla sąsiedztwie tych towarów
  • Sztuki przesyłki z materiałem UN 3330 powinny być oznakowane nalepkami 7A i 7E

 

  1. Tablica barwy pomarańczowej zawierająca numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN:
  • Stosowana jest tylko w przypadku materiałów niebezpiecznych przewożonych w cysternach
  • Może być zastąpiona w przypadku pojazdu-cysterny folią samoprzylepną z odpowiednimi numerami
  • Stosowana jest w niektórych przypadkach dla kl. 7

 

  1. Numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być umieszczony na tablicy pomarańczowej o wymiarach 30 x 40 cm w przypadku:
  • Przewozu próżnych nieoczyszczonych butli po gazie palnym,
  • Przewozu w sztukach przesyłki materiałów lub przedmiotów kl. 1
  • Przewozu opakowanych materiałów kl. 7 na warunkach używania wyłącznego

 

  1. Kierowca przewożący materiały promieniotwórcze w wyłączonych sztukach przesyłki powinien przejść szkolenie:
  • Dla osób zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych,
  • O którym mowa w przepisie 8.2.3
  • O którym mowa w podrozdziale 1.7.2.5

 

  1. W razie wypadku lub awarii podczas przewozu drogowego towarów niebezpiecznych konieczne jest sporządzenie raportu powypadkowego dla właściwej władzy:
  • Bez względu na okoliczności
  • Gdy doszło do uwolnienia 20 kg materiału klasy 6.2
  • Gdy doszło do uwolnienia materiału klasy 7 ze sztuki przesyłki

 

  1. Towary niebezpieczne klasy 7 mogą być przewożone:
  • Jako sztuka przesyłki wyłączona
  • Jako sztuki przesyłki Typu IP-1
  • Jako sztuki przesyłki Typu B(U)

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii I-BIAŁEJ:
  • TI = 0
  • 1<TI<=5
  • TI>5

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii II-ŻÓŁTEJ wynosi:
  • TI = 0
  • 0<TI<=1
  • TI>10

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii III-ŻÓŁTEJ może wynosić:
  • TI=0
  • 0<TI<=1
  • TI>10

 

  1. Skażenie promieniotwórcze to:
  • Poziom promieniowania na powierzchni sztuk przesyłki
  • Poziom promieniowania na powierzchni opakowania zbiorczego
  • Obecność materiału promieniotwórczego na powierzchni pojazdu

 

  1. Materiał promieniotwórczy:
  • Powinien być przygotowany do przewozu zgodnie z warunkami przewidzianymi dla klasy 7
  • Zawsze emituje promieniowanie jonizujące
  • Nie jest źródłem emitującym promieniowanie, jeżeli zostanie zwilżony

 

  1. Podstawowe sposoby ochrony przed promieniowaniem to:
  • Stosowanie masek ucieczkowych
  • Zwiększanie odległości od źródła promieniotwórczego (dawka maleje z kwadratem odległości)
  • Stosowanie odpowiednich osłon, np. ołowianych osłon radiologicznych

 

  1. Jakie typy sztuk przesyłki mogą być nadawane do przewozu?
  • B(M)
  • A
  • Sztuki przesyłki wyłączone

 

  1. Nalepkę nr 7A można umieścić:
  • Na sztukach przesyłki
  • Z przodu i z tyłu pojazdu
  • Z przodu i z tyłu oraz po obu bokach kontenera

 

  1. Nalepki 7A+7E umieszczone na sztuce przesyłki oznaczają, że:
  • Przesyłka została zaliczona do kategorii I-BIAŁA,
  • Nie stosuje się takiego zestawu nalepek na sztukach przesyłki
  • W sztuce przesyłki przewożony jest materiał rozszczepialny

 

  1. Wskaźnik transportowy należy podać na:
  • Nalepce nr 7D
  • Nalepce nr 7B
  • Nalepce nr 7A

 

  1. Pojazd przewożący SCO-II powinien być oznakowany:
  • Nalepkami 7X + 7E po obu bokach i z tyłu pojazdu
  • Tablicami pomarańczowymi z przodu i z tyłu pojazdu
  • Nalepkami 7X po obu bokach i z tyłu pojazdu

 

  1. Które z poniższych stwierdzeń są prawidłowe?
  • Przepisy ADR określają dopuszczalny poziom skażeń związanych na powierzchni pojazdu
  • Pojazd, który został skażony podczas przewozu kl. 7 nie musi być dekontaminowany, jeżeli będzie użyty do przewozu kolejnej partii materiału radioaktywnego
  • Nalepka nr 7D wymagana jest na kontenerach w których przewożone są wyłączone sztuki przesyłki

 

  1. Symbol trójlistka umieszcza się na sztukach przesyłki, które odpowiadają wzorowi typu:
  • A
  • B(U)
  • B(M)

 

  1. Kopia świadectwa dopuszczenia lub zatwierdzenia przez właściwą władzę powinna być przewożona w jednostce transportowej przy przewozie:
  • Materiałów samoreaktywnych i promieniotwórczych
  • Nadtlenków organicznych
  • Materiałów kl. 1, grupy zgodności B i D

 

  1. Gdzie w pojeździe powinny być umieszczone sztuki przesyłki oznakowane nalepką nr 7C?
  • Obok worków pocztowych,
  • Na przesyłkach oznaczonych napisem „FOTO”
  • Możliwie najdalej od przesyłek, które zostały oznaczone napisem „FOTO”
0

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Część materiałów o kodzie klasyfikacyjnym SR1:

  1. może wykazywać zagrożenie dodatkowe działaniem żrącym
  2. ma przypisaną I grupę pakowania
  3. ma przypisane grupy pakowania
  4. może mieć przypisaną II grupę pakowania jeżeli są materiałami podobnymi do materiałów samoreaktywnych
  5. może wykazywać zagrożenie dodatkowe związane z wybuchowością

 

2. Gazy palne są to gazy, które w temperaturze 20 stopni Celsjusza i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:

  1. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 15% objętościowych
  2. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych
  3. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 10% objętościowych
  4. mają przedział zapalności w powietrzu 15 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności
  5. mają przedział zapalności w powietrzu 10 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności

 

3. Do klasy 4.1 należą: 

  1. materiały, które nie posiadają grup pakowania oraz materiały posiadające I, II, III grupę pakowania
  2. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania
  3. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania i materiały posiadające II i III grupę pakowania
  4. wyłącznie materiały posiadające II i III grupę pakowania
  5. materiały posiadające I, II, III grupę pakowania

 

4. Flegmatyzowanie materiałów wybuchowych ma na celu zmniejszenie wrażliwości na:

  1. ciepło
  2. działanie nadtlenków
  3. jedynie wstrząs, uderzenie, tarcie
  4. polimeryzację
  5. wstrząs, uderzenie i tarcie

 

5. Jeżeli przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem, to takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do:

  1. materiałów inicjujących
  2. wyłącznie do grupy zgodności C
  3. wyłącznie do grupy zgodności E
  4. do grupy zgodności C lub E
  5. do grupy zgodności C lub D

 

0

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Materiał samoreaktywny 4-nitrozofenol (stężenie 100%):

  1. może być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. może być przewożony w DPPL-ach złożonych
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym SR2
  5. wykazuje dodatkowe zagrożenie wybuchem

 

2. Materiał samoreaktywny, azotan tetraaminopalladawy:

  1. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +40 stopni Celsjusza
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP7
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  5. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +45 stopni Celsjusza

 

3. Nadtlenek organiczny, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym P1
  2. może być przewożony w DPPL-ach
  3. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepkami ostrzegawczymi wzór nr 1 i wzór nr 8

 

4. Materiał klasy 5.2, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. ma określoną temperaturę kontrolowaną
  2. w trakcie realizacji przewozu wymaga temperatury kontrolowanej
  3. może być przewożony w cysternach przenośnych
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1.5

 

5. Nadtlenek organiczny, 3,5,5-trimetylonadheksanian tert-butylu (stężenie ≤37%):

  1. powinien być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  3. pownien być przewożony tylko w opakowaniach niemetalowych
  4. wymaga zastosowania rozcieńczalnika do odczulania
  5. może być pakowany razem z innymi towarami niebezpiecznymi

 

0

Metody identyfikacji substancji i zagrożeń z nimi związanych – badanie rozpuszczalności związków

Badanie rozpuszczalności związków organicznych w określonych rozpuszczalnikach wykonywane jest w celu ustalenia charakteru badanej substancji. Konieczność ta podyktowana jest faktem, że rozpuszczalność jest ściśle związana z budową i obecnością grup funkcyjnych. Początkowe testy są źródłem informacji na temat charakteru badanego związku – obojętnego, kwasowego lub zasadowego. Próby te pozwalają więc na zaliczenie związku do odpowiedniej grupy rozpuszczalności, a to z kolei doprecyzowuje grupę z którą możemy mieć do czynienia i tym samym zawęża obszar w zakresie prowadzenia reakcji charakterystycznych mających na celu ustalenie grupy funkcyjnej. Do prowadzenia powyższych testów stosuje się siedem rozpuszczalników/roztworów:

  • woda,
  • eter dietylowy – (C2H5)2O,
  • 5% roztwór wodorotlenku sodu – NaOH,
  • 5% roztwór wodorowęglanu sodu -NaHCO3,
  • 5% roztwór kwasu chlorowodorowego – HCl,
  • stężony kwas siarkowy (VI) – H2SO4,
  • 85% roztwór kwasu ortofosforowego (V) – H3PO4.

 

Powyższe rozpuszczalniki zostały podane zgodnie z kolejnością użycia w trakcie wykonywania badań, co ma swoje logiczne uzsadnienie. Wykonywanie prób rozpoczyna się od wody, gdyż jest ona dobrym rozpuszczalnikiem dla związków charakteryzujących się wyraźnie polarnymi cząsteczkami, w których udział części niepolarnej jest znikomy. Natomiast zła rozpuszczalność danego związku w etrze dietylowym potwierdza jego silną polarność. Jeżeli związek rozpuszcza się w wodzie i eterze, to można sądzić, że jest to związek niejonowy, zawiera nie więcej niż jedną grupę polarną oraz posiada nie więcej niż pięć atomów węgla w cząsteczce. Natomiast, jeżeli związek jest rozpuszczalny w wodzie, ale nie jest rozpuszczalny w eterze, to należy domniemywać, że jest to związek jonowy oraz zawiera więcej niż jedną grupę polarną. Kolejnym krokiem jest zbadanie rozpuszczalności w roztworze NaOH i HCl, co pozwala stwierdzić, czy badana substancja zawiera grupy funkcyjne kwasowe lub zasadowe. Zastosowanie stężonego kwasu siarkowego (VI) natomiast stwarza możliwość rozpoznania związków, które są słabymi zasadami, bądź stwierdzeniu czy badana substancja ulega lub nie ulega widocznym przemianom. Wykonywanie prób z użyciem stężonego H2SO4 może być procesem złożonym, któremu może towrzyszyć wydzielanie ciepła, wydzielanie gazów, czy też ściemnienie próbki. Efekty te wynikają między innymi z faktu, że kwas ten wykazuje silne właściwości higroskopijne.

Pozytywny efekt badania uznaje się wtedy, gdy związek rozpuści się w danym rozpuszczalniku, tj. stworzy z nim homogeniczną ciecz lub nie ulegnie dalszej przemianie w rozpuszczalniku do produktów o odmiennych właściwościach.

Efekt rozpuszczenia w określonych rozpuszczalnikach został podany w tabeli:

Wykonywanie prób powinno odbywać się zgodnie z kolejnością, która została zaprezenowana w poniższej tabeli. Pozytywny efekt próby (+) pozwala na zakwalifikowanie substancji do określonej grupy rozpuszczalności i umożliwia prowadzenie dalszych testów na grupy funkcyjne.

Dla pierwszych czterech grup rozpuszczalności korzystne jest również wykonywanie prób z kwaśnym węglanem sodu, ponieważ podczas niej możemy zaobserwować wydzielanie dwutlenku węgla. Opisany efekt reakcji, przy próbie wykonywanej dla związku zaliczonego do I grupy rozpuszczalności, może świadczyć o obecności grupy karboksylowej.

0

Metody identyfikacji substancji i zagrożeń z nimi związanych

Głównym celem stosowania metod identyfikacji jest określenie składników związków lub mieszanin. Aby rozpoznać daną substancję wykonuje się reakcje chemiczne, w efekcie których następuje wytrącenie osadu, wydzielenie gazu, czy też powstanie związków charakteryzujących się określoną barwą. Osoba przeprowadzająca taką identyfikację powinna być wykwalifikowanym chemikiem, z długoletnim doświadczeniem oraz posiadać nienaganną wiedzę na temat zagrożeń wynikających bezpośrednio z właściwości substancji/mieszanin lub zagrożeń, które mogą wystąpić podczas przeprowadzania prób. Zagrożenia o których wspomniano to negatywne zjawiska typu:

  • wybuch,
  • spalanie,
  • powstanie produktów gazowych,
  • powstanie produktów niestabilnych,
  • powstanie produktów wykazujących działanie żrąco-korodujące,

Do następstw tych może dojsć podczas wykonywania różnych czynności, np. w trakcie:

  • pobierania próbki,
  • otwierania opakowań
  • wykonywania testów.

W związku z tym faktem, osoba dokonująca identyfikacji powinna przede wszystkim:

MYŚLEĆ I PRZEWIDYWAĆ

 

Próby mające na celu identyfikację danej substancji podzieliłabym na trzy filary:

  • próby wstępne mające na celu pochodzenie danej substancji,
  • próby rozpuszczalności mające na celu przybliżenie charakteru badanej substancji i osoby badającej do określonych grup z związków z którymi może mieć do czynienia,
  • próby polegające na przeprowadzeniu reakcji charakterystyczych mających na celu oznaczenie grup funkcyjnych, a co za tym idzie zidentyfikowanie określonej grupy związków, którą reprezentuje badana substancja.

Należy pamiętać również o tym, że próbki, które są kierowane do badań i testów powinny zostać odpowiednio opisane. Na etykiecie opisującej badaną próbkę oraz w dokumentacji towarzyszącej badaniom należy zawrzeć minimum następujące informacje:

  • informacje znajdujące się na opakowaniu – tj. nazwa producenta, nr katalogowy, piktogramy i inne symbole wskazujące rodzaj bezpieczeństwa oraz inne informacje, które są przydatne z punktu szybkiej identyfikacji substancji,
  • opakowanie w którym znajduje się próbka, tj. typ, rodzaj, materiał konstrukcyjny opakowania,
  • przybliżona masa (objętość) substancji.

 

Próby wstępne

Celem wykonywanych prób jest określenie czy badany materiał jest pochodzenia organicznego, nieorganicznego lub organiczno-nieorganicznego. W tym celu zaleca się wykonanie najprostszych testów polegających na:

  • Określeniu stanu skupienia, zapachu, barwy, odczynu oraz jednorodności/niejednorodności próbki,
  • Wykonaniu próby spalania,
  • Określeniu rozpuszczalności w wodzie i rozpuszczalniku organicznym (np. izopropanol),
  • Określeniu rozpuszczalności w 5% roztworze kwasu chlorowodorowego i 5% roztworze wodorotlenku sodu.

 

Określenie rozpuszczalności

  • Określenie zależności pomiędzy budową związków organicznych a ich rozpuszczalnością, zarówno w rozpuszczalnikach organicznych, jak również nieorganicznych,
  • Określenie rozpuszczalności grup związków organicznych zgodnie z systemem Shinera-Pusona.

 

Reakcja charakterystyczne dla określania grupy związków – oznaczenie grup funkcyjnych

  • Węglowodory,
  • Chlorowcopochodne węglowodorów,
  • Nitrozwiązki,
  • Alkohole,
  • Kwasy karboksylowe,
  • Aldehydy i ketony,
  • Estry, amidy i nitryle,
  • Etery,
  • Fenole i enole,
  • Aminokwasy i peptydy,
  • Aminy,
  • Sacharydy.

 

Próby dodatkowe, doprecyzowujące

  • związki organiczne – parametry charakteryzujące, oznaczanie składu pierwiastkowego,
  • związki nieorganiczne – analiza jakościowa jonów (kationów i anionów).
0

Egzaminy DGSA 2017 – Podsumowanie

Kiedy zaczynałam pracę jako doradca nie było łatwo. Młoda, nowa, psująca utrarte schematy. Najbardziej przytłaczająca dla mnie była znaczna część otoczenia. Z jednej strony wiele przedsiębiorstw dbających pozornie o kulturę bezpieczeństwa tylko i wyłącznie na potrzeby wypełniania przepisów prawa, z drugiej strony inni doradcy wypełniający smutne zapisy ustawy. Sposób pracy wielu specjalistów?  Według mnie właściwie wzmacniący poczucie firm, że większość robi się dla „papieru”.

Pamiętam jak założyłam sobie, że stworzę nowy wzorzec doradcy DGSA będącego ostoją, partnerem oraz skarbnicą wiedzy, który zapewnia klientom bezpieczeństwo pracy, transportu i magazynowania towarów niebezpiecznych. Jak mogłam to zrobić? Pracować wedle swoich założeń i pokazywać tę pracę innym. Wiedziałam też, że stare przyzwyczajenia trudno jest zmienić, a jedna ja to zaledwie kropla w morzu. Postanowiłam więc sukcesywnie wpuszczać świeży powiew… I tak oto właśnie rozpoczęłam prowadzenie kursów dla kandydatów na doradców. Podczas nich dzielę się nie tylko wiedzą i doświadczeniem, ale staram się również przekazywać pewne wartości.

Wczoraj odbył się ostatni w tym roku egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR i RID. Wychodzi na to, że kolejni nowi specjaliści w tej dziedzinie z każdym kolejnym terminem egzaminu to już u mnie taki mały standard. Pięknie kończymy więc rok 2017. Liczę, że kolejny zaczniemy równie dobrze.

Ogromnie cieszę się z sukcesów każdego z kim miałam przyjemność prowadzić zajęcia/konsultacje w tym zakresie. Dziękuję za wytrwałość, ciężką pracę i zaufanie. Za wspólne dojście do celu – bez Wiednia, bez zadęcia i bez udawania.

Wszystkim świeżym doradcom raz jeszcze serdecznie gratuluję i życzę powodzenia w zmaganiu z towarami niebezpiecznymi!

Poniżej opinia z wczorajszego egzaminu 🙂 Miód na serce.

0

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

Test 3 ogólny

1. Które z wymienionych klas wymagają  w określonych przypadkach stosowania temperatury kontrolowanej w trakcie realizacji przewozu?

  1. Klasa 3
  2. Klasa 4.3
  3. Klasa 4.1

 

2. W klasie 4.2 mogą być klasyfikowane:

  1. Tylko materiały stałe zapalne
  2. Materiały ulegające samonagrzewaniu
  3. Materiały zmodyfikowane genetycznie

 

3. Do jakiej klasy został zaliczony nadmanganian potasu?

  1. Klasy 4.2
  2. Klasy 4.1
  3. Klasy 5.1

 

4. Do materiałów trujących I GP należą towary wykazujące:

  1. Toksyczność dermalną LD50 = 56 mg/kg
  2. Toksyczność dermalną LD50 = 50 mg/kg
  3. Toksyczność inhalacyjną LC50 = 0,3 mg/kg

 

5. Do przewozu nie zostały dopuszczone materiały, które są podatne na tworzenie nadtlenków. Nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli zawartość w nich nadtlenku , przeliczona na nadtlenek wodoru wynosi: 

  1. poniżej 0,3%
  2. powyżej 0,3%
  3. powyżej 0,1%

 

6. Symbol literowy grupy zgodności materiału inicjującego to:

  1. A
  2. D
  3. B

 

7. Materiały klasy 4.1 pakowane są:

  1. według metod OP
  2. wyłącznie w opakowania metalowe
  3. wyłącznie jak materiały klasy 1

 

8. Pojemność zbiornika cysterny to:

  1. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w litrach
  2. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w metrach sześciennych
  3. częściowa wewnętrzna pojemność wyrażona w litrach

 

9. Rtęć została zaklasyfikowana do klasy:

  1. 9
  2. 5.1
  3. 8

 

10. Kod klasyfikacyjny amoniaku bezwodnego to:

  1. 2T
  2. 2TF
  3. 2TC

 

11. Kod klasyfikacyjny 2TFC oznacza:

  1. gaz skroplony
  2. trujący, zapalny, żrący
  3. gaz rozpuszczony

 

12. Chłodziarki (urządzenia chłodnicze):

  1. nigdy nie podlegają przepisom
  2. mogą być zaklasyfikowane do klasy 2
  3. mogą być zaklasyfikowane do klasy 9

 

13. Kto w naszym kraju jest właściwą władzą w sprawach warunków przewozu materiałów klasy 7?

  1. Instytut Przemysłu Organicznego
  2. Państwowa Agencja Atomistyki
  3. COBRO

 

14. Kryterium klasyfikacji materiałów klasy 5.2 może być:

  1. wrażliwość na kontakt ze związkami metali ciężkich
  2. zagrożenie działaniem promieniotwórczym
  3. rozkład egzotermiczny

 

15. Gaz zaklasyfikowany do grupy TOC to:

  1. gaz trujący, utleniający, żrący
  2. gaz pakowany wyłącznie we wzmocnione ampułki szklane
  3. gaz trujący przeznaczony wyłącznie do ćwiczeń dla obrony cywilnej

 

16. Materiały klasy 2:

  1. są zaliczone do grup oznaczonych literami określającymi stwarzane zagrożenie
  2. stwarzają tylko i wyłącznie zagrożenie zatruciem inhalacyjnym
  3. mogą charakteryzować się zagrożeniem sygnalizowanym nalepką nr 2.3

 

17. Materiały klasy 2 obejmują:

  1. gazy zapalne, trujące i żrące
  2. napoje gazowane
  3. między innymi gazy sprężone, skroplone i rozpuszczone

 

18. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1

  1. ocenia się między innymi za pomocą kryteriów właściwych dla klas 1, 4.1, 5.2, 6.1 i 8
  2. czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  3. są podstawą podziału na pięć głównych grup

 

19. Do której klasy zaliczamy izotop wodoru-tryt?

  1. 1
  2. 4.1
  3. 7

 

20. Materiał ciekły zapalny mający podczas przewozu temperaturę wyższą od swojej temperatury zapłonu powinien być zaklasyfikowany do:

  1. klasy 4.1, do grupy materiałów samoreaktywnych
  2. klasy 9
  3. klasy 3

 

21. Numer rozpoznawczy zagrożenia dla chloru to:

  1. 268
  2. 265
  3. 20

 

22. Uczestnik przewozu zobowiązany jest przechowywać drugi egzemplarz sprawozdania rocznego przez okres:

  1. 5 lat od dnia jego sporządzenia
  2. 5 lat od dnia jego wysłania
  3. 1 rok

 

23. Jeżeli w Tabeli A, w dziale 3.2, dla materiałów wybuchowych w kolumnie 4 występują cyfry I, II, III to oznaczają one:

  1. stopień natężenia zagrożenia, gdzie I oznacza duże zagrożenie, a III małe zagrożenie
  2. materiały klasy 1 nie zostały zaliczone do grup pakowania, więc cyfry I, II, III nie występują w kol. 4 w Tabeli A
  3. stopień natężenia zagrożenia gdzie III oznacza duże zagrożenie, a I małe zagrożenie

 

24. Zagrożenie dominujące stwarzane przez materiały klasy 7 to:

  1. promieniotwórczość
  2. emisja gazu trującego
  3. działanie żrące

 

25. Do klasy 5.1 klasyfikowane są:

  1. materiały utleniające, podtrzymujące palenie
  2. materiały utleniające, żrące
  3. materiały utleniajace, trujące

 

26. Materiał klasy 1 grupa zgodności G:

  1. przedstawia sobą szczególne zagrożenie, np. z powodu aktywacji z wodą
  2. jest materiałem wybuchowym inicjującym
  3. jest materiałem pirotechnicznym

 

27. Materiał podgrzany ciekły mający podczas przewozu temperaturę niższą od temperatury zapłonu powinien zostać zaklasyfikowany do klasy:

  1. 3
  2. 4.2
  3. 9

 

 28. Do której klasy mogą zostać zaklasyfikowane gazy?

  1. 2
  2. 5.1
  3. 8

 

29. Stosowanie środków ostrożności wobec artykułów spożywczych przewożonych razem z niektórymi materiałami niebezpiecznymi: 

  1. jest wymagane w kontenerach
  2. jest wymagane w stosunku do wszystkich towarów niebezpiecznych klasy 9
  3. jest zapewnione poprzez całkowite przykrycie folią sztuk przesyłek z takimi towarami

 

30. Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego mogą być używane przez okres:

  1. 10 lat
  2. 2 lata dla niektórych materiałów
  3. w zależności od towaru niebezpiecznego, dla którego są przeznaczone – nie dłużej niż 5 lat

 

31. Sztuką przesyłki jest: 

  1. paleta wraz ze spiętrzonymi na niej opakowaniami zawierającymi aerozole (UN 1950)
  2. skrzynia tekturowa zawierająca aerozole (UN 1950)
  3. próżne oczyszczone opakowanie po materiałach niebezpiecznych

 

32. Dokument przewozowy powinien zawierać: 

  1. numer UN przewożonego towaru
  2. kody użytych opakowań
  3. numer klasy w przypadku przewozu towaru niebezpiecznego o numerze UN 2211

 

33. Brak numeru grupy pakowania w wykazie towarów niebezpiecznych oznacza, że:

  1. towar nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniach
  2. towar nie jest dopuszczony do przewozu w cysternach
  3. towar może należeć do klasy 2

 

34. Towary niebezpieczne mogą mieć przyporządkowane następujące kody klasyfikacyjne:

  1. F1
  2. OT2
  3. TCO

 

35. Zaklasyfikowanie towaru niebezpiecznego do klasy dokonywane jest na podstawie:

  1. zagrożenia dominującego
  2. zagrożenia dodatkowego
  3. temperatury zapłonu

 

36. 20 kg towaru niebezpiecznego UN 1664 o kodzie klasyfikacyjnym T1 można zapakować w opakowanie pojedyncze o kodzie:

  1. 4AV
  2. 1N1
  3. 50A

 

37. Które z podanych poniżej kryteriów mają zastosowanie przy klasyfikacji towarów niebezpiecznych klasy 6.1?

  1. temperatura zapłonu
  2. temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR)
  3. działanie żrące

 

38. Sztuki przesyłki z materiałami klasy 6.2:

  1. mogą być znakowane nalepkami 6.2 i 2.2
  2. opakowanie powinno zawierać napis „ZAKAŹNE”
  3. w niektórych przypadkach wymagany jest wykaz zawartości

 

39. Temperatura zapłonu:

  1. dotyczy wyłącznie materiałów ciekłych
  2. charakteryzuje materiały różnych klas, np. 3, 6.1 i 9
  3. może być niższa od temperatury w której przewożony jest materiał

 

40. Benzyna silnikowa dopuszczona jest do przewozu w:

  1. bębnach stalowych
  2. cysternach przenośnych
  3. opakowaniach o kodzie 0A1

 

7

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA (ADR)

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR

 

Test 1 specjalistyczny

1. Numer rozpoznawczy zagrożenia amoniaku bezwodnego to: 

  1. 268
  2. 286
  3. 263

2. Jakiej informacji brakuje w zapisie w dokumencie przewozowym „UN 2448 siarka stopiona, III”?

  1. Kodu klasyfikacyjnego
  2. Numeru nalepki ostrzegawczej
  3. Grupy pakowania

3. Jaki numer rozpoznawczy zagrożenia może mieć przypisany azot?

  1. 22
  2. 20
  3. 23

4. Kto jest właściwą władzą w sprawach warunków technicznych i badań urządzeń transportowych przeznaczonych do przewozu drogowego?

  1. dzierżawca
  2. licencjonowany przewoźnik
  3. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego

5. Każda cysterna przenośna, która charakteryzuje się określoną pojemnością, powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa. Wymaganie to stosuje się do cystern o pojemności mniejszej niż:

  1. 1000 litrów
  2. 1900 litrów
  3. 2000 litrów

6. Kontenery-cysterny wykonane z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mogą być dopuszczone do przewozu materiałów niebezpiecznych klas:

  1. 2
  2. 1
  3. 8

7. Litera M umieszczona po kodzie cysterny oznacza, że:

  1. Materiał może być przewożony w pojeździe-baterii
  2. Materiał może być przewożony w MEGC
  3. Materiał może być przewożony w (MEGC) UN

8. Cysterny do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny być poddawane badaniom okresowym:

  1. nie później niż po 8 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  2. nie później niż po 6 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  3. nie rzadziej niż co 8 lat

9. Od czego zależy stopień napełnienia cystern dla materiałów ciekłych?

  1. współczynnika objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatury 15 i 50 °C
  2. Gęstości cieczy
  3. Temperatury zapłonu

10. Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny dopuszczone do przewozu:

  1. nie mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni pozostałości materiałów niebezpiecznych
  2. muszą być tak samo szczelnie zamknięte jak w stanie ładownym
  3. mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni nieznaczne pozostałości materiałów niebezpiecznych

11. Cysterna przenośna poddawana jest badaniom:

  1. Przed pierwszym użyciem
  2. Co 5 lat
  3. Co 8 lat

12. Jaki minimalny wymiar boku powinna mieć nalepka ostrzegawcza dla kontenerów i kontenerów-cystern?

  1. 100 mm
  2. 150 mm
  3. 250 mm

13. Które towary kl. 1 nie są dopuszczone do przewozu drogowego?

  1. zawierające dodatkowo trujący środek chemiczny
  2. inicjujące
  3. miotające

14. Pojemność cysterny stałej jest większa niż:

  1. 1000 litrów
  2. 450 litrów
  3. 1500 litrów

15. Co oznacza przewóz luzem?

  1. Przewóz nieopakowanych materiałów stałych
  2. Przewóz przedmiotów
  3. Przewóz sztuk przesyłek

16. Jeżeli materiał ma przyporządkowaną kategorię transportową „0” to:

  1. Nie podlega wymaganiom ADR
  2. Nie podlega wyłączeniu, które wynika z ADR
  3. Nie jest dopuszczony do przewozu

17. Który z materiałów wybuchowych jest dopuszczony do przewozu tylko jako ładunek całkowity?

  1. Materiał pirotechniczny
  2. Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor
  3. Materiał wybuchowy przedstawiający sobą szczególne zagrożenie np. z powodu podatności na aktywację wodą

18. Jakiego koloru mogą być strzałki kierunkowe?

  1. niebieskiego
  2. pomarańczowego
  3. czerwonego

19. Na jakie minimalne ciśnienie powinien być nastawiony zawór bezpieczeństwa w cysternie przeznaczonej do przewozu materiałów ciekłych o prężności pary wyższej niż 110 kPa w 50 stopniach Celsjusza?

  1. 1,1 bara
  2. 1,3 bara
  3. 1,5 bara

20. Próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wykona przy ciśnieniu nie niższym niż:

  1. 20% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 20% ciśnienia próbnego
  3. 90% maksymalnego ciśnienia roboczego

21. Zbiorniki przeznaczone do przewozu określonych materiałów powinny być połączone z podwoziem przy użyciu co najmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Wymaganie to dotyczy materiałów:

  1. Gazów palnych
  2. UN 1361 węgiel, II GP
  3. Materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie niższej niż 60 °C

22. Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być:

  1. równe co najmniej 1,1-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 400 kPa (4 bar)
  2. równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bar)
  3. co najmniej 1,4 razy większe od największego dopuszczalnego ciśnienia roboczego

23. Która z nazw może zostać użyta jako nazwa techniczna dla gazu chłodniczego?

  1. Mieszanina F1
  2. Mieszanina F2
  3. Mieszanina F3

24. Stopień napełnienia naczynia ciśnieniowego:

  1. nie powinien przekraczać 95% pojemności naczynia ciśnieniowego w temperaturze 50°C
  2. może być większy od 80%, ale nie powinien przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C
  3. może przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C

25. UN 1978 propan może być towarem niebezpiecznym dużego ryzyka, jeżeli jest przewożony w:

  1. sztukach przesyłki
  2. pojazdach-cysternach
  3. luzem

26. Przy przewozie towaru niebezpiecznego w ilościach ograniczonych:

  1. Masa brutto sztuki przesyłki nie może przekraczać 30 kg
  2. Sztuka przesyłki powinna być zawsze oznakowana strzałkami kierunkowymi
  3. Pojazd ze sztukami przesyłek zapakowanymi w ilościach ograniczonych zawsze musi zostać oznakowany znakiem dla ilości ograniczonych

27. Kod PP w instrukcjach pakowania oznacza:

  1. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań opisanych w dziale 6.1
  2. Przepisy specjalne pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych
  3. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań typu bębny i skrzynie

28. Napełnione pojemniki aerozolowe powinny być poddane badaniom:

  1. Hydraulicznej próbie ciśnieniowej
  2. W gorącej łaźni wodnej
  3. Pojemniki aerozolowe nie są poddawane badaniom po napełnieniu

29. Nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2 umieszcza się na: 

  1. Butlach z tlenem i acetylenem
  2. Butlach z gazami niepalnymi i nietrującymi
  3. Pojemnikach aerozolowych bez względu na rodzaj gazu

30. Jeżeli do próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych lub stałych w stanie sypkim lub granulowanym stosowany jest gaz, to próba ta powinna być przeprowadzona pod ciśnieniem, nie mniejszym niż:

  1. 25% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 50% maksymalnego ciśnienia roboczego
  3. 75% maksymalnego ciśnienia roboczego

 

0

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

Test 2 ogólny

1. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1:

  1. Czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  2. Są podstawą podziału na cztery główne grupy
  3. Są zawsze oceniane za pomocą grup pakowania

2. Do jakiej grupy materiałów promieniotwórczych może być zaliczona woda zawierająca izotop wodoru – tryt:

  1. SCO-I
  2. SCO-II
  3. LSA-II

3. Grupy zgodności, do których zaliczane są materiały klasy 1 są:

  1. stosowane tylko do przewozów multimodalnych
  2. grupami materiałów o podobnych właściwościach użytkowych
  3. grupami przedmiotów wybuchowych o tej samej nazwie, np. granaty

4. Do jakiej grupy należy propan?

  1. F
  2. O
  3. A

5. Jakie cechy charakteryzuje gaz o kodzie klasyfikacyjnym 2TOC?

  1. skroplony
  2. trujący
  3. zapalny

6. Do jakiej klasy zaliczamy fosfor biały?

  1. 3
  2. 8
  3. 2

7. Materiały samoreaktywne klasy 4.1 pakowane są:

  1. wyłącznie w opakowaniach metalowych
  2. tak jak materiały kl. 3
  3. analogicznie jak nadtlenki

8. Towary niebezpieczne klasy 3:

  1. mają niekiedy właściwości trujące
  2. klasyfikowane są na podstawie temperatury zapłonu
  3. to wyłącznie materiały chemicznie czyste

9. Do jakiej klasy może być zaliczona siarka UN 1350 w stanie stałym?

  1. 1
  2. 3
  3. 2

10. Towar niebezpieczny wysokiego ryzyka – fluorowodór UN 1052 – jest zakwalifikowany do klasy:

  1. 8
  2. 3
  3. 2

11. Substancja zawierająca izotop wodoru-tryt jest materiałem:

  1. klasy 7
  2. klasy 6.1
  3. klasy 5.1

12. Pestycydy klasyfikowane są do:

  1. klasy 3
  2. klasy 1 grupy zgodności K
  3. klasy 3, 6.1 lub 9

13. Do towarów niebezpiecznych klasy 4.2 mogą być zaliczane:

  1. Materiały samozapalne
  2. Materiały trujące
  3. Materiały organiczne

14. Do klasy 2 należą:

  1. materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nie większej niż 93 °C
  2. gazy zapalne trujące
  3. gal

15. Jak długo należy przechowywać sprawozdanie roczne?

  1. 2 lata
  2. 3 lata
  3. 5 lat

16. Do której podklasy zaliczamy przedmioty, których zadziałanie ograniczone jest do pojedynczego przedmiotu bez zagrożenia dodatkowego?

  1. 6
  2. 5
  3. 3

17. Przedmioty zawierające materiał wybuchowy i środek chemiczny, to grupa zgodności:

  1. K
  2. A
  3. L

18. Do której klasy zostały zaklasyfikowane zapałki?

  1. 1
  2. 2
  3. 9

19. Pestycydy mogą być przewożone jako:

  1. materiały klasy 3
  2. materiały klasy 6.1
  3. materiały klasy 5.1

20. Które nalepki nie mogą być użyte dla oznakowania sztuk przesyłek z materiałami klasy 7?

  1. 4.2
  2. 7C
  3. 2

21. Opakowanie z drewna określone jest literą:

  1. C
  2. D
  3. F

22. Nadmanganian potasu jest zaklasyfikowany do klasy:

  1. 1
  2. 2
  3. 8

23. Dominującym zagrożeniem dla klasy 3 jest:

  1. podatność na zapalenie
  2. podatność na polimeryzację
  3. toksyczność

24. Kod klasyfikacyjny:

  1. nie występuje w klasie 7
  2. może zawierać numer podklasy
  3. posiadają wszystkie towary niebezpieczne

25. Nalepka w biało-czerwone pasy z symbolem płomienia zawiera:

  1. Cyfrę 4.1
  2. Cyfrę 4.2
  3. Cyfrę 4

26. Silniki rakietowe zaliczane są do:

  1. klasy 1
  2. klasy 8
  3. klasy 9

27. Do klasy 3 zaliczamy:

  1. olej opałowy ciężki (mazut)
  2. olej opałowy lekki
  3. olej gazowy

28. Kod opakowania z aluminium zawiera literę:

  1. B
  2. G
  3. P

29. Do klasy 4.1 zaliczamy:

  1. materiały stałe zapalne
  2. materiał samoreaktywne
  3. materiały polimeryzujące

30. DPPL o kodzie 31HZ1/Y/1206/PL/COBRO 64/0/1200 to:

  1. DPPL przeznaczony do przewozu towarów III grupy pakowania
  2. może być używany tylko do końca 2010 roku
  3. może być obicążony 1200 kg

31. Co oznacza kod BK1?

  1. Kontener do przewozu luzem zamknięty
  2. Kontener do przewozu luzem przykryty
  3. Przepisy specjalne w instrukcji pakowania DPPL

32. Podstawowymi kryteriami służącymi do klasyfikacji materiałów klasy 1 są:

  1. Wrażliwość na tarcie
  2. Podatność na rozpuszczanie w wodzie
  3. Wrażliwość na uderzenie

33. W klasie 4.1 klasyfikowane są:

  1. Materiały stałe zapalne i materiały samoreaktywne ciekłe
  2. Materiały samozapalne ciekłe i stałe
  3. Materiały stałe zapalne, materiały wybuchowe odczulone i materiały samoreaktywne ciekłe

34. Jakie właściwości posiadają materiały klasy 7:

  1. Promieniotwórcze
  2. Trujące
  3. Żrące

35. Materiały klasy 6.1 obejmują:

  1. Jedynie materiały powodujące śmierć człowieka w wyniku ich połknięcia
  2. Materiały posiadające toksyczność dermalną równą 4 mg/kg
  3. Pestycydy o kodzie klasyfikacyjnym

36. Niektóre materiały klasy 5.2 powinny być pakowane:

  1. Tylko w opakowania hermetyczne
  2. W opakowania odpowiadające materiałom przyporządkowanym do grupy pakowania I, II lub III
  3. Zgodnie z warunkami ustalonymi przez władzę właściwą

37. Znak w kształcie trójkąta, białego z czerwonym obramowaniem, zawierający symbol termometru w kolorze czerwonym, oznacza przewóz materiałów:

  1. w stanie podgrzanym
  2. piroforycznych
  3. rozkładających się lub polimeryzujących w temperaturze niższej niż 45°C

38. Próbki materiałów niebezpiecznych klasy 3 mogą być przewożone:

  1. W opakowaniu kombinowanym, pod warunkiem, że masa brutto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  2. W opakowaniu złożonym, pod warunkiem, że masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  3. Wyłącznie w opakowaniu kombinowanym

39. W klasie 3 natężenie zagrożenia dominującego określone jest: 

  1. Na podstawie odpowiedniego oznakowania na opakowaniach w które materiał będzie pakowany
  2. Na podstawie temperatury wrzenia materiału
  3. Według grup pakowania

40. Jakie kryteria stosowane są przy klasyfikacji materiałów do klasy 9?

  1. Temperatura w której materiał jest przewożony
  2. Wartość stężenia CL50 dla ryb
  3. Wydzielanie zapalnych par
0

TEST OGÓLNY NR 1 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 1 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

Test 1 ogólny

1. Grupę zgodności C mają materiały:

  1. Inicjujące
  2. Miotające
  3. Kruszące

2. Jaka może być masa worka ?

  1. 25 kg
  2. 50 kg
  3. 20 kg

3. Grupa zgodności dla materiałów inicjujących:

  1. A
  2. B
  3. C

4. Kod opakowania ze szkła, porcelany, krzemionki:

  1. S
  2. P
  3. R

5. Do GP I klasy 6.1 należą towary wykazujące:

  1. Toksyczność doustną LD50 40 mg/kg
  2. Toksyczność dermalną LD50 50 mg/kg
  3. Toksyczność inhalacyjną LC50 0,4 mg/kg

6. Numer UN:

  1. Składa się z 2 lub 3 cyfr
  2. Może dotyczyć kilku towarów
  3. Może dotyczyć jednego towaru

7. Gaz opisany jako TFC ma właściwości:

  1. Trujące zapalne żrące
  2. Zapalne trujące żrące
  3. Żrące zapalne trujące

8. Do klasy 8 zaliczają się materiały:

  1. Wykazujące właściwości korozji aluminium z prędkością 6,3 mm/rok
  2. Wykazujące właściwości korozji stali z prędkością 6,3 mm/rok
  3. Powodujące całkowitą martwicę skóry po czasie narażenia 6 minut

9. Towar o kodzie FC2:

  1. Jest nieorganiczny
  2. Jest organiczny
  3. Jest pestycydem

10. Kryterium klasyfikacji materiału do klasy 5.1:

  1. Są właściwości żrące 2.2.51.1.2
  2. Są właściwości trujące
  3. Jest reakcja materiału z celulozą

11. Nalepka

  1. Dotyczy niektórych gazów
  2. Gazów o grupie klasyfikacyjnej TF
  3. Materiałów klasy 3 trujących

12. Kod dla skrzyni:

  1. 2
  2. 3
  3. 4

13. Do której klasy mogą należeć organizmy zmodyfikowane genetycznie?

  1. 6.1
  2. 6.2
  3. 9

14. Grupy zgodności stosowane dla rozdzielnia przesyłek dotyczą klasy:

  1. 1
  2. 7
  3. 9

15. Zgodnie z ustawą o przewozie towarów niebeziecznych sporządzane jest sprawozdanie z działalności uczestnika przewozu. Jak długi powinno być przechowywane?

  1. 1 rok
  2. 2 lata
  3. 5 lat

16. Podklasa materiałów wybuchowych, których zadziałanie ogranicza się do pojedynczej sztuki przesyłki?

  1. 1.4
  2. 1.5
  3. 1.6

17. Do klasy 2 zalicza się:

  1. Gazy dopuszczone do przewozu i niedopuszczone
  2. Gazy podzielone ze względu na stan fizyczny
  3. Naboje gazowe

18. Aerozole:

  1. O właściwościach zapalnych zawierają co najmniej 86% składników palnych
  2. O właściwościach żrących odpowiadających kryterium grupy pakowania I nie powinny być dopuszczone do przewozu
  3. Mają kod TCF

19. Kryterium przyporządkowania do klasy 3 jest:

  1. Temperatura zapłonu
  2. Wartość temperatury wrzenia
  3. Temperatura krytyczna

20. Kod klasyfikacyjny:

  1. Nie jest przyporządkowany dla materiałów klasy 7
  2. Może posiadać literę X
  3. Może posiadać grupę zgodności

21. Towary której klasy charakteryzują się temperaturą kontrolowaną?

  1. 5.2
  2. 4.3
  3. 3

22. Kod dla opakowania z drewna:

  1. C
  2. D
  3. G

23. Numer zagrożenia dla chloru UN 1017:

  1. 265
  2. 26
  3. 28

24. Do przewozu nie są dopuszczone materiały wybuchowe:

  1. Zawierające trujący środek chemiczny
  2. Inicjujące
  3. Podatne na samorzutna reakcję

25. Pojemność zbiornika, to:

  1. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika, wyrażona w litrach
  2. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika, wyrażona w metrach sześciennych
  3. pojemność wodna zbiornika

26. Którą grupę zgodności materiałów z klasy 1 zawierają materiał wybuchowy i trujący środek chemiczny:

  1. A
  2. B
  3. K

27. O jakiej zawartości procentowej alkoholu etanol jest towarem niebezpiecznym?

  1. Powyżej 24%
  2. Powyżej 80%
  3. Powyżej 18%

28. Jakie materiały są w klasie 6.1?

  1. Trujące
  2. Zagrażające środowisku
  3. Żrące

29. Jak dzielą się materiały LSA?

  1. Na rozszczepialne i nierozszczepiane
  2. Według stanu fizycznego
  3. Według aktywności właściwej

30. Naczynie ciśnieniowe nie może być oddane do napełniania jeżeli:

  1. Znaki certyfikacyjne nie są wyraźne
  2. Nie są w zadawalającym stanie technicznym
  3. Urządzenia obsługowe nie są sprawne

31. Jaką maksymalną masę netto mogą mieć bębny metalowe i skrzynie?

  1. 400 kg
  2. 200 kg
  3. 100 kg

32. Tablica pomarańczowa powinna być umieszczona na:

  1. Cysternie przenośnej
  2. Kontenerze wielkim do przewozu luzem
  3. Kontenerze wielkim ze sztukami przesyłki

33. GP I jest przyporządkowana dla materiałów:

  1. Samoreaktywnych
  2. Gazów
  3. Piroforycznych

34. Zgodnie z ustawą o przewozie towarów niebezpiecznych uczestnik przewozu nie ma obowiązku wyznaczenia doradcy:

  1. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych nieregularnie
  2. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych w ilościach ograniczonych wg RID/ADR
  3. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych powyżej 1000 ton na rok

35. Woda z trytem należy do:

  1. LSA-II
  2. SCO-I
  3. SCO-II

36. Na nalepce z symbolem rozrywającej się bomby umieszcza się:

  1. numer podklasy
  2. literę grupy zgodności
  3. numer klasy

37. Pojemność wodna wiązki butli przeznaczonej do przewozu gazów nietrujących nie może przekraczać:

  1. 1000 litrów
  2. 2000 litrów
  3. 3000 litrów

38. W znakowaniu opakowań dla materiałów niebezpiecznych grup pakowania I i II, po numerze kodowym opakowania umieszcza się literę:

  1. W
  2. X
  3. Y

39. W cysternie z izolacją termiczną o kodzie P10BN można przewozić:

  1. UN 1011
  2. UN 1041
  3. UN 2044

40. Zaklasyfikowanie ogni sztucznych do UN 0336 zapakowanych w skrzynie o kodzie opakowania 4C1 może być dokonane: 

  1. zgodnie z tabelą klasyfikacji domyślnej ogni sztucznych wyłącznie przez właściwą władzę
  2. wyłącznie na podstawie badań serii 6 podręcznika badań i kryteriów
  3. bez wyników badań serii 6 podręcznika badań i kryteriów wyłącznie za zgodą właściwej władzy
0