Metody identyfikacji substancji i zagrożeń z nimi związanych
Głównym celem stosowania metod identyfikacji jest określenie składników związków lub mieszanin. Aby rozpoznać daną substancję wykonuje się reakcje chemiczne, w efekcie których następuje wytrącenie osadu, wydzielenie gazu, czy też powstanie związków charakteryzujących się określoną barwą. Osoba przeprowadzająca taką identyfikację powinna być wykwalifikowanym chemikiem, z długoletnim doświadczeniem oraz posiadać nienaganną wiedzę na temat zagrożeń wynikających bezpośrednio z właściwości substancji/mieszanin lub zagrożeń, które mogą wystąpić podczas przeprowadzania prób. Zagrożenia o których wspomniano to negatywne zjawiska typu:
- wybuch,
- spalanie,
- powstanie produktów gazowych,
- powstanie produktów niestabilnych,
- powstanie produktów wykazujących działanie żrąco-korodujące,
Do następstw tych może dojsć podczas wykonywania różnych czynności, np. w trakcie:
- pobierania próbki,
- otwierania opakowań
- wykonywania testów.
W związku z tym faktem, osoba dokonująca identyfikacji powinna przede wszystkim:
MYŚLEĆ I PRZEWIDYWAĆ
Próby mające na celu identyfikację danej substancji podzieliłabym na trzy filary:
- próby wstępne mające na celu pochodzenie danej substancji,
- próby rozpuszczalności mające na celu przybliżenie charakteru badanej substancji i osoby badającej do określonych grup z związków z którymi może mieć do czynienia,
- próby polegające na przeprowadzeniu reakcji charakterystyczych mających na celu oznaczenie grup funkcyjnych, a co za tym idzie zidentyfikowanie określonej grupy związków, którą reprezentuje badana substancja.
Należy pamiętać również o tym, że próbki, które są kierowane do badań i testów powinny zostać odpowiednio opisane. Na etykiecie opisującej badaną próbkę oraz w dokumentacji towarzyszącej badaniom należy zawrzeć minimum następujące informacje:
- informacje znajdujące się na opakowaniu – tj. nazwa producenta, nr katalogowy, piktogramy i inne symbole wskazujące rodzaj bezpieczeństwa oraz inne informacje, które są przydatne z punktu szybkiej identyfikacji substancji,
- opakowanie w którym znajduje się próbka, tj. typ, rodzaj, materiał konstrukcyjny opakowania,
- przybliżona masa (objętość) substancji.
Próby wstępne
Celem wykonywanych prób jest określenie czy badany materiał jest pochodzenia organicznego, nieorganicznego lub organiczno-nieorganicznego. W tym celu zaleca się wykonanie najprostszych testów polegających na:
- Określeniu stanu skupienia, zapachu, barwy, odczynu oraz jednorodności/niejednorodności próbki,
- Wykonaniu próby spalania,
- Określeniu rozpuszczalności w wodzie i rozpuszczalniku organicznym (np. izopropanol),
- Określeniu rozpuszczalności w 5% roztworze kwasu chlorowodorowego i 5% roztworze wodorotlenku sodu.
Określenie rozpuszczalności
- Określenie zależności pomiędzy budową związków organicznych a ich rozpuszczalnością, zarówno w rozpuszczalnikach organicznych, jak również nieorganicznych,
- Określenie rozpuszczalności grup związków organicznych zgodnie z systemem Shinera-Pusona.
Reakcja charakterystyczne dla określania grupy związków – oznaczenie grup funkcyjnych
- Węglowodory,
- Chlorowcopochodne węglowodorów,
- Nitrozwiązki,
- Alkohole,
- Kwasy karboksylowe,
- Aldehydy i ketony,
- Estry, amidy i nitryle,
- Etery,
- Fenole i enole,
- Aminokwasy i peptydy,
- Aminy,
- Sacharydy.
Próby dodatkowe, doprecyzowujące
- związki organiczne – parametry charakteryzujące, oznaczanie składu pierwiastkowego,
- związki nieorganiczne – analiza jakościowa jonów (kationów i anionów).