3 stycznia 2018 Kategoria: Aktualności, Elementarz Autor: Karolina Kołdys

Sprawozdanie roczne – ważny obowiązek przedsiębiorstw zaangażowanych w obrót towarami niebezpiecznymi

Sprawozdanie roczne to dokument, który zobowiązany jest przedłożyć właściwym władzom uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych. Uczestnikami przewozu są podmioty, które zaangażowane są w obrót towarami niebezpiecznymi, tj. zostały wymienione w Umowie ADR (przewóz drogowy), Regulaminie RID (przewóz kolejowy), Umowie ADN (przewóz śródlądowy). Sprawozdanie roczne to nic innego jak krótka charakterystyka działalności uczestnika przewozu w minionym roku. W dokumencie tym zawiera się informacje na temat ilości towarów niebezpiecznych z którymi styczność miało przedsiębiorstwo, ze szczególnym uwzględnieniem:

  • zakresu przewozu,
  • sposobu przewozu,
  • rodzaju operacji transportowych.

Czynności, które zostały uwzględnione w formularzu sprawozdania to pakowanie, napełnianie, załadunek, przewóz, rozładunek, przewóz na bocznicy (tylko w aspekcie przewozu kolejowego) oraz wyładunek, manipulowanie i sztauowanie, ważenie (tylko w aspecie przewozu statkami żeglugi śródlądowej).

Kto zobowiązany jest przedłożyć sprawozdanie roczne?

Dokument ten powinien zostać przedłożony przez przedsiębiorstwa, które zaangażowane są w powyższe czynności i wykonują je w takim charakterze i z udziałem towarów niebezpiecznych w takich ilościach, że operacje te podlegają pod pełne przepisy Umowy ADR/Regulaminu RID/Umowy ADN. Jeżeli powyższe czynności realizowane są na wyłączeniach całkowitych i częściowych spod wskazanych przepisów, uczestnik przewozu nie ma obowiązku przekazywania sprawozdania rocznego. Obowiązek ten nie dotyczy również podmiotów i nie obejmuje towarów niebezpiecznych, których przewóz odbywał się w całości poza terytorium naszego kraju oraz materiałów zawartych w próżnych, nieoczyszczonych opakowaniach, cysternach, kontenerach i pojazdach. Należy pamiętać o tym, że mimo, iż obowiązek przedłożenia sprawozdania rocznego ciąży na uczestniku przewozu, to jedyną osobą, która może sporządzić dokument jest doradca ds. bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych. Specjalista sporządzający dokument powinien posiadać ważne świadectwo doradcy z uprawnieniami adekwatnymi do rodzaju transportu w który przedsiębiorca jest zaangażowany, tj.

  • przewóz drogowy – doradca ADR,
  • przewóz kolejowy – doradca RID,
  • przewóz śródlądowy – doradca ADN.

Nie da się ukryć, że większość przedsiębiorstw postrzega rolę doradcy jako narzędzie do sporządzenia sprawozdania rocznego, zapominając o tym, że specjalista ten pomaga wypełniać inne obowiązki wynikające z obowiązujących przepisów i podpowiada jak robić to w sposób rozsądny.

W ilu egzemplarzach powinno zostać sporządzone sprawozdanie roczne i do jakich władz powinno zostać skierowane?

Sprawozdanie roczne powinno zostać sporządzone w minimum dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz kierowany jest do właściwych władz, natomiast drugi powinien być przechowywany przez uczestnika przewozu w siedzibie przez okres 5 lat od dnia jego wysłania. Jeżeli przedsiębiorca zaangażowany jest w przewóz:

  • drogowy (ADR) – sprawozdanie powinno zostać przekazane wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych,
  • kolejowy (RID) – Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego,
  • śródlądowy (ADN) – dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych.

Sprawozdanie powinno być przekazane do właściwej władzy w terminie do dnia 28 lutego każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.

Konsekwencje niewypełnienia obowiązku

Nieprzygotowanie sprawozdania rocznego przez doradcę ds. bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych to rażące naruszenie przepisów. Zdarzenie to może skutkować cofnięciem świadectwa doradcy. Natomiast, jeżeli uczestnik przewozu nie prześle w ustawowo określonym terminie sprawozdania rocznego, to może to skutkować nałożeniem sankcji karnej. Wysokość sankcji uzależniona jest dni zwłoki, tj.:

  •  jeżeli od ustawowo określonego terminu do dnia przesłania sprawozdania nie upłynęło 14 dni – 200 zł,
  • jeżeli od ustawowo określonego terminu do dnia przesłania sprawozdania upłynęło co najmniej 14 dni – 2000 zł,
  •  jeżeli od ustawowo określonego terminu przesłania sprawozdania upłynęły co najmniej 3 miesiące – 5000 zł.

Należy pamiętać o tym, że bardzo często kara nałożona z tytułu niewypełnienia tego obowiązku to dopiero wierzchołek góry lodowej.

0
6
30 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Elementarz Autor: Karolina Kołdys

Kodowanie i hierarchia cystern

Przewóz w cysternach to przewóz materiałów niebezpiecznych w zbiornikach zaopatrzonych w odpowiednie wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne. W zakresie przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach wyróżnia się całe spektrum rozwiązań, tj. cysterny stałe, wagony-cysterny, cysterny odejmowalne, cysterny przenośne, kontenery–cysterny, pojazdy–baterie, wagony-baterie, i MEGC (wieloelementowe kontenery do gazu).

Przewóz danego towaru niebezpiecznego może być realizowany w zbiorniku ADR/RID, jeżeli w Tabeli A (Wykaz towarów niebezpiecznych, 3.2 Umowa ADR/Regulamin RID), w kolumnie 12 został wskazany czterocyfrowy kod cysterny oraz zostały spełnione przepisy, które ewentualnie zostały wskazane w kolumnie 13.

Fragment wykazu towarów niebezpiecznych, Umowa ADR.

Fragment wykazu towarów niebezpiecznych, Regulamin RID.

Przepisy szczególne dotyczące cystern ADR/RID są zróżnicowane, tj. przepisy „TU” dotyczą eksploatacji, a ich wyjaśnienie zostało podane w 4.3.5 Umowy ADR/Rgulaminu RID, natomiast pozostałe przepisy szczególne zostały wyjaśnione w 6.8.4 Umowy ADR/Regulaminu RID i odpowiednio zróżnicowane:

  • „TA” – zatwierdzenie typu,
  • „TC” – konstrukcja,
  • „TE” – wyposażenie,
  • „TT” – badania,
  • „TM” – znakowanie.

Przewóz materiału niebezpiecznego w cysternie drogowej.

Dodatkowo w kolumnie 12 Tabeli A po kodzie cysterny może pojawiać się symbol (M), który oznacza, że materiał może być przewożony w pojazdach-bateriach/wagonach-bateriach lub w wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC).

Kodowanie cystern

Kod cysterny jest kodem czteroelementowym. W wykazie towarów niebezpiecznych dla materiałów, które są dopuszczone do przewozu w takich zbiornikach został wskazany typ cysterny odpowiadający najmiej rygorystycznym przepisom dla cystern. Jeżeli przy danym materiale nie podano kodu, oznacza to, że przewóz w cysternach jest zabroniony. Jeżeli w kolumnie 12, 3.2 Tabela A ADR/RID podano kod cysterny dla materiałów stałych S i dla materiałów ciekłych L, to oznacza to, że materiał może zostać nadany do przewozu w stanie stałym lub stopionym. Jeżeli natomiast w kolumnie tej dla materiałów stałych jest podany tylko kod cysterny dla materiałów ciekłych L, oznacza to, że materiał może zostać nadany do przewozu tylko w stanie ciekłym (stopionym). Jeżeli po kodzie cysterny został podany znak „+” to oznacza to, że alternatywne użycie cysterny jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy jest to uwzględnione w świadectwie zatwierdzenia typu.

Klasa 2

1 element kodu – Typ cysterny

C – cysterna, pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC dla gazów sprężonych,

P – cysterna, pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC dla gazów skroplonych lub gazów rozpuszczonych,

R – cysterna dla gazów schłodzonych skroplonych.

2 element kodu – Ciśnienie obliczeniowe

x – wartość minimalnego odnośnego ciśnienia próbnego w barach, zgodnie z tabelą pod 4.3.3.2.5 ADR/RID lub
22 – minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach

Tabela gazów i mieszanin gazów, które mogą być przewożone w cysternach stałych/wagonach-cysternach, pojazdach-bateriach/wagonach-bateriach, cysternach odejmowalnych, kontenerach cysternach lub MEGC, w której podano minimalne wartości ciśnienia próbnego oraz w przypadkach gdy ma to zastosowanie, stopnie napełnienia.

3 element kodu – Otwory

B – cysterna z dolnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami albo pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC z otworami poniżej powierzchni materiału ciekłego lub do gazów sprężonych,

C – cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami, tylko z otworami wyczystkowymi poniżej powierzchni lustra cieczy,

D – cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami, albo pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC bez otworów poniżej powierzchni cieczy.

4 element kodu – Zawory/urządzenia bezpieczeństwa

N – cysterna, pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC z zaworami bezpieczeństwa, która nie jest zamknieta hermetycznie,

H – cysterna zamknięta hermetycznie lub pojazd-bateria/wagon-bateria lub MEGC.

Klasa 1 i od 3 do 9 (ADR)/klasa od 3 do 9 (RID)

1 element kodu – Typ cysterny

L – cysterna dla materiałów w postaci ciekłej (ciekłe lub stałe dostarczone do przewozu w stanie stopionym),

S – cysterna dla materiałów w postaci stałej (sypkiej lub granulowanej).

2 element kodu – Ciśnienie obliczeniowe

G – minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodnie z ogólnymi wymaganiami lub

1,5; 2,65; 4;10;15 lub 21 = minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach.

3 element kodu – Otwory

A – cysterna z dolnymi otworami do napełniania lub rozładunku z 2 zamknięciami,

B – cysterna z dolnymi otworami do napełniania lub rozładunku z 3 zamknięciami,

C – cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku, tylko z otworami wyczystkowymi poniżej powierzchni materiału ciekłego,

D – cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku bez otworów poniżej powierzchni materiału ciekłego.

4 element kodu – Zawory/urządzenia bezpieczeństwa

V – cysterna z urządzeniem oddechowym, ale bez urządzenia zabezpieczającego przed rozprzestrzenianiem się płomienia lub cysterna nieodporna na ciśnienie wybuchu,

F – cysterna z urządzeniem oddechowym, wyposażonym w urządzenie zabezpieczające przed rozprzestrzenianiem się płomienia lub cysterna odporna na ciśnienie wybuchu,

N – cysterna bez urządzenia oddechowego, nie jest zamknięta hermetycznie,

H – cysterna zamknięta hermetycznie.

Hierarchia cystern

Klasa 2

Hierarchia cystern dla klasy 2 (Gazy).

Kolumna Kod cysterny wskazuje typ cysterny odpowiadający najmiej rygorystycznym przepisom dla cystern (wskazany w kol. 12, 3.2 Tabela A Umowa ADR/Regulamin RID). Kody cystern, które zostały również dopuszczone do przewozu danego materiału podano w kolumnie obok. Znak przedstawiony jako „#” powinien być równy lub większy niż znak przedstawiony jako „*”.

Klasa 1 i od 3 do 9 (ADR)/klasa od 3 do 9 (RID)

Cysterny o kodach innych niż wskazane w kolumnie 12 Wykazu towarów niebezpiecznych mogą być również używane, pod warunkiem, że każdy z elementów kodu (od 1 do 4) odpowiada poziomowi bezpieczeństwa według wskazanej hierarchii:

1 element kodu – Typ cysterny
S → L
2 element kodu – Ciśnienie obliczeniowe
G → 1,5 → 2,65 → 4 → 10 → 15 → 21 barów
3 element kodu – Otwory
A → B → C → D
4 element kodu – Zawory/urządzenia bezpieczeństwa
V → F → N → H

0
16
19 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Elementarz Autor: Karolina Kołdys

Sposoby przewozu towarów niebezpiecznych – transport drogowy (ADR)

Transport drogowy to jeden z rodzajów transportu przy użyciu którego mogą być przewożone towary niebezpieczne. W transporcie drogowym zostały dopuszczone trzy sposoby przewozu towarów niebezpiecznych:

  • przewóz w sztukach przesyłki,
  • przewóz luzem,
  • przewóz w cysternach.

Sposoby przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym (ADR).

Przewóz w sztukach przesyłki

Przewóz w sztukach przesyłki – najprościej ujmując – to przewóz towarów niebezpiecznych w opakowaniach.

Sztuka przesyłki oznacza końcowy produkt operacji pakowania, który składa się z opakowania, dużego opakowania lub dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL) wraz z jego zawartością, które zostały przygotowane do wysyłki. Definicja obejmuje również naczynia do gazów i przedmioty, które z powodu swojego rozmiaru, masy lub kształtu mogą zostać przewiezione bez opakowania lub w kołyskach, skrzyniach, czy też urządzeniach dedykowanych do przenoszenia.

W transporcie wśród dopuszczonych opakowań wyróżnia się: bębny, kanistry, skrzynie, worki, opakowania złożone, opakowania metalowe lekkie, naczynia ciśnieniowe, duże pojemniki do przewozu luzem i duże opakowania. Towar niebezpieczny dopuszczony jest do przewozu w sztukach przesyłki, jeżeli w Tabeli A (Wykaz towarów niebezpiecznych, 3.2 Umowa ADR), w kolumnie 8 została wskazana instrukcja pakowania:

Instrukcje rozpoczynające się od symbolu:

  • P dotyczą opakowań innych niż DPPL i opakowania duże (bębny, kanistry, skrzynie, opakowania złożone),
  • R dotyczy opakowań metalowych lekkich,
  • IBC dotyczą dużych pojemników do przewozu luzem,
  • LP dotyczą dużych opakowań.

Dodatkowo, aby uszczegółowić warunki realizacji przewozu względem danej instrukcji w kolumnie 9a w Wykazie Towarów Niebezpiecznych wskazywane są przepisy szczególne:

  • PP dla opakowań innych niż DPPL i opakowania duże,
  • RR w przypadku przepisów charakterystycznych dla ADR/RID,
  • B dla DPPL w przypadku przepisów charakterystycznych dla ADR/RID,
  • L dla opakowań dużych lub LL dla szczególnych przepisów ADR dotyczących pakowania.

Przepisy szczególne w tym zakresie mogą regulować różnorodne kwestie, np. mogą wskazywać konieczność stosowania opakowań zaopatrzonych w odpowietrzenie, nie dopuszczać stosowania opakowań z wiekiem zdejmowalnym, czy też mogą skracać dozwolony czas użytkowania opakowania od daty ich produkcji. Przepisy te wskazywane są do określonych pozycji w Tabeli A.

Przewóz butli zawierających propan-butan.

Sztuki przesyłki mogą być przewożone w pojazdach/kontenerach zamkniętych lub pojazdach/kontenerach krytych opończą lub pojazdach/kontenerach odkrytych. Dodatkowe wymagania w tym zakresie, na które szczególną uwagę powinni zwrócić załadowcy i przewoźnicy, zostały uwzględnione za pomocą przepisów szczególnych dotyczących przewozu sztuk przesyłki (kolumna 16, 3.2 Tabela A):

Na co jeszcze należy zwrócić uwagę?
  • Przepisy dotyczące pakowania razem w przypadku umieszczania dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w jednym opakowaniu zewnętrznym, które zostały zaklasyfikowane do różnych klas lub tej samej klasy, ale różnią się kodem klasyfikacyjnym – 3.2 Tabela A, kolumna 9b, 4.1.10 Umowa ADR – „MP”.
  • Przepisy dotyczące zakazów ładowania razem w przypadku umieszczania sztuk przesyłki w jednym pojeździe lub kontenerze – 7.5.2.1 Umowa ADR oraz dla materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasa 1) – 7.5.2.2 Umowa ADR.

Możliwość załadunku razem towarów niebezpiecznych wszystkich klas.

Sztuki przesyłki, które są zaopatrzone w różne nalepki ostrzegawcze nie powinny być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera w transporcie drogowym jeżeli załadunek razem nie jest dopuszczony na podstawie tabeli zawartej w Umowie ADR. Tabela dopuszczająca możliwość załadunku razem opiera się na nalepkach ostrzegawczych, w które zaopatrzone są sztuki przesyłki.

X – ładowanie razem jest dozwolone.

Zakazy ładowania razem dla towarów niebezpiecznych klasy 1 zostały oparte na grupach zgodności (7.5.2.2 Umowa ADR).

Przewóz luzem

Przewóz luzem to przewóz nieopakowanych materiałów stałych lub przedmiotów. Przewóz ten, najogólniej ujmując, może być realizowany w kontenerach, kontenerach do przewozu luzem, pojazdach do przewozu luzem.

Towar niebezpieczny dopuszczony jest do przewozu luzem, jeżeli w Tabeli A (Wykaz towarów niebezpiecznych, 3.2 Umowa ADR), w kolumnie 10 zostały wskazane kody alfanumeryczne „BK” oraz zostały spełnione przepisy 7.3.2 Umowy ADR:

Znaczenie kodów „BK”:

  • BK1 – dozwolony jest przewóz luzem w kontenerach do przewozu luzem przykrytych opończą,
  • BK2 – dozwolony jest przewóz luzem w w kontenerach do przewozu luzem zamkniętych,
  • BK3 – dozwolony jest przewóz luzem w w kontenerach do przewozu luzem elastycznych.

Możliwość przewozu luzem może być również wskazywana w kolumnie 17, w której w takim przypadku występują kody alfanumeryczne „VC” i ewentualnie „AP” oraz zostały spełnione przepisy zawarte w 7.3.3 Umowy ADR:

Znaczenie kodów „VC”:

  • VC1 – dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach krytych opończą, kontenerach krytych opończą lub kontenerach do przewozu luzem krytych opończą,
  • VC2 – dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych, kontenerach zamkniętych lub kontenerach do przewozu luzem zamkniętych,
  • VC3 – dozwolony jest przewóz luzem specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę państwa pochodzenia.

W stosunku do niektórych towarów niebezpiecznych mogą pojawić się dodatkowe wytyczne uszczegóławiające warunki realizacji przewozu, które wskazywane są za pomocą kodów AP1 – AP10.

Przewóz w cysternach

Przewóz w cysternach to przewóz materiałów niebezpiecznych w zbiornikach zaopatrzonych w odpowiednie wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne.

W zakresie przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach wyróżnia się całe spektrum rozwiązań, tj. cysterny stałe, cysterny odejmowalne, cysterny przenośne, kontenery – cysterny, pojazdy – baterie i MEGC (wieloelementowe kontenery do gazu).

Przewóz danego towaru niebezpiecznego może być realizowany w cysternie przenośnej, jeżeli w Tabeli A (Wykaz towarów niebezpiecznych, 3.2 Umowa ADR), w kolumnie 10 został wskazany kod alfanumeryczny „TP” (instrukcja cysterny przenośnej) oraz zostały spełnione przepisy szczególne zawarte w kolumnie 11:

Przepisy szczególne „TP” mogą zawierać różnorodne wytyczne, np. precyzują stopień napełnienia, sposób usuwania powietrza z przestrzeni gazowej, czy też wskazują wymagania dotyczące powiększania grubości zbiornika. Dodatkowo w kolumnie 10 Tabeli A może pojawiać się symbol (M), który oznacza, że materiał może być przewożony w UN MEGC.

W odniesieniu do cystern ADR przewóz danego towaru niebezpiecznego może być realizowany w taki sposób, jeżeli w Tabeli A (Wykaz towarów niebezpiecznych, 3.2 Umowa ADR), w kolumnie 12 został wskazany czterocyfrowy kod cysterny oraz zostały spełnione przepisy, które ewentualnie zostały wskazane w kolumnie 13.

Przepisy szczególne dotyczące cystern ADR są zróżnicowane, tj. przepisy „TU” dotyczą eksploatacji, a ich wyjaśnienie zostało podane w 4.3.5 Umowy ADR, natomiast pozostałe przepisy szczególne zostały wyjaśnione w 6.8.4 Umowy ADR i odpowiednio zróżnicowane:

  • „TA” – zatwierdzenie typu,
  • „TC” – konstrukcja,
  • „TE” – wyposażenie,
  • „TT” – badania,
  • „TM” – znakowanie.

Przewóz materiału niebezpiecznego w cysternie.

Dodatkowo w kolumnie 12 Tabeli A po kodzie cysterny może pojawiać się symbol (M), który oznacza, że materiał może być przewożony w pojazdach-bateriach lub w wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC).

 

 

0
8
18 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - testy, część ogólna Autor: Karolina Kołdys

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

Test 3 ogólny

1. Które z wymienionych klas wymagają  w określonych przypadkach stosowania temperatury kontrolowanej w trakcie realizacji przewozu?

  1. Klasa 3
  2. Klasa 4.3
  3. Klasa 4.1

 

2. W klasie 4.2 mogą być klasyfikowane:

  1. Tylko materiały stałe zapalne
  2. Materiały ulegające samonagrzewaniu
  3. Materiały zmodyfikowane genetycznie

 

3. Do jakiej klasy został zaliczony nadmanganian potasu?

  1. Klasy 4.2
  2. Klasy 4.1
  3. Klasy 5.1

 

4. Do materiałów trujących I GP należą towary wykazujące:

  1. Toksyczność dermalną LD50 = 56 mg/kg
  2. Toksyczność dermalną LD50 = 50 mg/kg
  3. Toksyczność inhalacyjną LC50 = 0,3 mg/kg

 

5. Do przewozu nie zostały dopuszczone materiały, które są podatne na tworzenie nadtlenków. Nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli zawartość w nich nadtlenku , przeliczona na nadtlenek wodoru wynosi: 

  1. poniżej 0,3%
  2. powyżej 0,3%
  3. powyżej 0,1%

 

6. Symbol literowy grupy zgodności materiału inicjującego to:

  1. A
  2. D
  3. B

 

7. Materiały klasy 4.1 pakowane są:

  1. według metod OP
  2. wyłącznie w opakowania metalowe
  3. wyłącznie jak materiały klasy 1

 

8. Pojemność zbiornika cysterny to:

  1. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w litrach
  2. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w metrach sześciennych
  3. częściowa wewnętrzna pojemność wyrażona w litrach

 

9. Rtęć została zaklasyfikowana do klasy:

  1. 9
  2. 5.1
  3. 8

 

10. Kod klasyfikacyjny amoniaku bezwodnego to:

  1. 2T
  2. 2TF
  3. 2TC

 

11. Kod klasyfikacyjny 2TFC oznacza:

  1. gaz skroplony
  2. trujący, zapalny, żrący
  3. gaz rozpuszczony

 

12. Chłodziarki (urządzenia chłodnicze):

  1. nigdy nie podlegają przepisom
  2. mogą być zaklasyfikowane do klasy 2
  3. mogą być zaklasyfikowane do klasy 9

 

13. Kto w naszym kraju jest właściwą władzą w sprawach warunków przewozu materiałów klasy 7?

  1. Instytut Przemysłu Organicznego
  2. Państwowa Agencja Atomistyki
  3. COBRO

 

14. Kryterium klasyfikacji materiałów klasy 5.2 może być:

  1. wrażliwość na kontakt ze związkami metali ciężkich
  2. zagrożenie działaniem promieniotwórczym
  3. rozkład egzotermiczny

 

15. Gaz zaklasyfikowany do grupy TOC to:

  1. gaz trujący, utleniający, żrący
  2. gaz pakowany wyłącznie we wzmocnione ampułki szklane
  3. gaz trujący przeznaczony wyłącznie do ćwiczeń dla obrony cywilnej

 

16. Materiały klasy 2:

  1. są zaliczone do grup oznaczonych literami określającymi stwarzane zagrożenie
  2. stwarzają tylko i wyłącznie zagrożenie zatruciem inhalacyjnym
  3. mogą charakteryzować się zagrożeniem sygnalizowanym nalepką nr 2.3

 

17. Materiały klasy 2 obejmują:

  1. gazy zapalne, trujące i żrące
  2. napoje gazowane
  3. między innymi gazy sprężone, skroplone i rozpuszczone

 

18. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1

  1. ocenia się między innymi za pomocą kryteriów właściwych dla klas 1, 4.1, 5.2, 6.1 i 8
  2. czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  3. są podstawą podziału na pięć głównych grup

 

19. Do której klasy zaliczamy izotop wodoru-tryt?

  1. 1
  2. 4.1
  3. 7

 

20. Materiał ciekły zapalny mający podczas przewozu temperaturę wyższą od swojej temperatury zapłonu powinien być zaklasyfikowany do:

  1. klasy 4.1, do grupy materiałów samoreaktywnych
  2. klasy 9
  3. klasy 3

 

21. Numer rozpoznawczy zagrożenia dla chloru to:

  1. 268
  2. 265
  3. 20

 

22. Uczestnik przewozu zobowiązany jest przechowywać drugi egzemplarz sprawozdania rocznego przez okres:

  1. 5 lat od dnia jego sporządzenia
  2. 5 lat od dnia jego wysłania
  3. 1 rok

 

23. Jeżeli w Tabeli A, w dziale 3.2, dla materiałów wybuchowych w kolumnie 4 występują cyfry I, II, III to oznaczają one:

  1. stopień natężenia zagrożenia, gdzie I oznacza duże zagrożenie, a III małe zagrożenie
  2. materiały klasy 1 nie zostały zaliczone do grup pakowania, więc cyfry I, II, III nie występują w kol. 4 w Tabeli A
  3. stopień natężenia zagrożenia gdzie III oznacza duże zagrożenie, a I małe zagrożenie

 

24. Zagrożenie dominujące stwarzane przez materiały klasy 7 to:

  1. promieniotwórczość
  2. emisja gazu trującego
  3. działanie żrące

 

25. Do klasy 5.1 klasyfikowane są:

  1. materiały utleniające, podtrzymujące palenie
  2. materiały utleniające, żrące
  3. materiały utleniajace, trujące

 

26. Materiał klasy 1 grupa zgodności G:

  1. przedstawia sobą szczególne zagrożenie, np. z powodu aktywacji z wodą
  2. jest materiałem wybuchowym inicjującym
  3. jest materiałem pirotechnicznym

 

27. Materiał podgrzany ciekły mający podczas przewozu temperaturę niższą od temperatury zapłonu powinien zostać zaklasyfikowany do klasy:

  1. 3
  2. 4.2
  3. 9

 

 28. Do której klasy mogą zostać zaklasyfikowane gazy?

  1. 2
  2. 5.1
  3. 8

 

29. Stosowanie środków ostrożności wobec artykułów spożywczych przewożonych razem z niektórymi materiałami niebezpiecznymi: 

  1. jest wymagane w kontenerach
  2. jest wymagane w stosunku do wszystkich towarów niebezpiecznych klasy 9
  3. jest zapewnione poprzez całkowite przykrycie folią sztuk przesyłek z takimi towarami

 

30. Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego mogą być używane przez okres:

  1. 10 lat
  2. 2 lata dla niektórych materiałów
  3. w zależności od towaru niebezpiecznego, dla którego są przeznaczone – nie dłużej niż 5 lat

 

31. Sztuką przesyłki jest: 

  1. paleta wraz ze spiętrzonymi na niej opakowaniami zawierającymi aerozole (UN 1950)
  2. skrzynia tekturowa zawierająca aerozole (UN 1950)
  3. próżne oczyszczone opakowanie po materiałach niebezpiecznych

 

32. Dokument przewozowy powinien zawierać: 

  1. numer UN przewożonego towaru
  2. kody użytych opakowań
  3. numer klasy w przypadku przewozu towaru niebezpiecznego o numerze UN 2211

 

33. Brak numeru grupy pakowania w wykazie towarów niebezpiecznych oznacza, że:

  1. towar nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniach
  2. towar nie jest dopuszczony do przewozu w cysternach
  3. towar może należeć do klasy 2

 

34. Towary niebezpieczne mogą mieć przyporządkowane następujące kody klasyfikacyjne:

  1. F1
  2. OT2
  3. TCO

 

35. Zaklasyfikowanie towaru niebezpiecznego do klasy dokonywane jest na podstawie:

  1. zagrożenia dominującego
  2. zagrożenia dodatkowego
  3. temperatury zapłonu

 

36. 20 kg towaru niebezpiecznego UN 1664 o kodzie klasyfikacyjnym T1 można zapakować w opakowanie pojedyncze o kodzie:

  1. 4AV
  2. 1N1
  3. 50A

 

37. Które z podanych poniżej kryteriów mają zastosowanie przy klasyfikacji towarów niebezpiecznych klasy 6.1?

  1. temperatura zapłonu
  2. temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR)
  3. działanie żrące

 

38. Sztuki przesyłki z materiałami klasy 6.2:

  1. mogą być znakowane nalepkami 6.2 i 2.2
  2. opakowanie powinno zawierać napis „ZAKAŹNE”
  3. w niektórych przypadkach wymagany jest wykaz zawartości

 

39. Temperatura zapłonu:

  1. dotyczy wyłącznie materiałów ciekłych
  2. charakteryzuje materiały różnych klas, np. 3, 6.1 i 9
  3. może być niższa od temperatury w której przewożony jest materiał

 

40. Benzyna silnikowa dopuszczona jest do przewozu w:

  1. bębnach stalowych
  2. cysternach przenośnych
  3. opakowaniach o kodzie 0A1

 

7
22
12 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - testy, część specjalistyczna ADR Autor: Karolina Kołdys

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA (ADR)

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR

 

Test 1 specjalistyczny

1. Numer rozpoznawczy zagrożenia amoniaku bezwodnego to: 

  1. 268
  2. 286
  3. 263

2. Jakiej informacji brakuje w zapisie w dokumencie przewozowym „UN 2448 siarka stopiona, III”?

  1. Kodu klasyfikacyjnego
  2. Numeru nalepki ostrzegawczej
  3. Grupy pakowania

3. Jaki numer rozpoznawczy zagrożenia może mieć przypisany azot?

  1. 22
  2. 20
  3. 23

4. Kto jest właściwą władzą w sprawach warunków technicznych i badań urządzeń transportowych przeznaczonych do przewozu drogowego?

  1. dzierżawca
  2. licencjonowany przewoźnik
  3. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego

5. Każda cysterna przenośna, która charakteryzuje się określoną pojemnością, powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa. Wymaganie to stosuje się do cystern o pojemności mniejszej niż:

  1. 1000 litrów
  2. 1900 litrów
  3. 2000 litrów

6. Kontenery-cysterny wykonane z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mogą być dopuszczone do przewozu materiałów niebezpiecznych klas:

  1. 2
  2. 1
  3. 8

7. Litera M umieszczona po kodzie cysterny oznacza, że:

  1. Materiał może być przewożony w pojeździe-baterii
  2. Materiał może być przewożony w MEGC
  3. Materiał może być przewożony w (MEGC) UN

8. Cysterny do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny być poddawane badaniom okresowym:

  1. nie później niż po 8 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  2. nie później niż po 6 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  3. nie rzadziej niż co 8 lat

9. Od czego zależy stopień napełnienia cystern dla materiałów ciekłych?

  1. współczynnika objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatury 15 i 50 °C
  2. Gęstości cieczy
  3. Temperatury zapłonu

10. Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny dopuszczone do przewozu:

  1. nie mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni pozostałości materiałów niebezpiecznych
  2. muszą być tak samo szczelnie zamknięte jak w stanie ładownym
  3. mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni nieznaczne pozostałości materiałów niebezpiecznych

11. Cysterna przenośna poddawana jest badaniom:

  1. Przed pierwszym użyciem
  2. Co 5 lat
  3. Co 8 lat

12. Jaki minimalny wymiar boku powinna mieć nalepka ostrzegawcza dla kontenerów i kontenerów-cystern?

  1. 100 mm
  2. 150 mm
  3. 250 mm

13. Które towary kl. 1 nie są dopuszczone do przewozu drogowego?

  1. zawierające dodatkowo trujący środek chemiczny
  2. inicjujące
  3. miotające

14. Pojemność cysterny stałej jest większa niż:

  1. 1000 litrów
  2. 450 litrów
  3. 1500 litrów

15. Co oznacza przewóz luzem?

  1. Przewóz nieopakowanych materiałów stałych
  2. Przewóz przedmiotów
  3. Przewóz sztuk przesyłek

16. Jeżeli materiał ma przyporządkowaną kategorię transportową „0” to:

  1. Nie podlega wymaganiom ADR
  2. Nie podlega wyłączeniu, które wynika z ADR
  3. Nie jest dopuszczony do przewozu

17. Który z materiałów wybuchowych jest dopuszczony do przewozu tylko jako ładunek całkowity?

  1. Materiał pirotechniczny
  2. Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor
  3. Materiał wybuchowy przedstawiający sobą szczególne zagrożenie np. z powodu podatności na aktywację wodą

18. Jakiego koloru mogą być strzałki kierunkowe?

  1. niebieskiego
  2. pomarańczowego
  3. czerwonego

19. Na jakie minimalne ciśnienie powinien być nastawiony zawór bezpieczeństwa w cysternie przeznaczonej do przewozu materiałów ciekłych o prężności pary wyższej niż 110 kPa w 50 stopniach Celsjusza?

  1. 1,1 bara
  2. 1,3 bara
  3. 1,5 bara

20. Próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wykona przy ciśnieniu nie niższym niż:

  1. 20% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 20% ciśnienia próbnego
  3. 90% maksymalnego ciśnienia roboczego

21. Zbiorniki przeznaczone do przewozu określonych materiałów powinny być połączone z podwoziem przy użyciu co najmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Wymaganie to dotyczy materiałów:

  1. Gazów palnych
  2. UN 1361 węgiel, II GP
  3. Materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie niższej niż 60 °C

22. Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być:

  1. równe co najmniej 1,1-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 400 kPa (4 bar)
  2. równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bar)
  3. co najmniej 1,4 razy większe od największego dopuszczalnego ciśnienia roboczego

23. Która z nazw może zostać użyta jako nazwa techniczna dla gazu chłodniczego?

  1. Mieszanina F1
  2. Mieszanina F2
  3. Mieszanina F3

24. Stopień napełnienia naczynia ciśnieniowego:

  1. nie powinien przekraczać 95% pojemności naczynia ciśnieniowego w temperaturze 50°C
  2. może być większy od 80%, ale nie powinien przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C
  3. może przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C

25. UN 1978 propan może być towarem niebezpiecznym dużego ryzyka, jeżeli jest przewożony w:

  1. sztukach przesyłki
  2. pojazdach-cysternach
  3. luzem

26. Przy przewozie towaru niebezpiecznego w ilościach ograniczonych:

  1. Masa brutto sztuki przesyłki nie może przekraczać 30 kg
  2. Sztuka przesyłki powinna być zawsze oznakowana strzałkami kierunkowymi
  3. Pojazd ze sztukami przesyłek zapakowanymi w ilościach ograniczonych zawsze musi zostać oznakowany znakiem dla ilości ograniczonych

27. Kod PP w instrukcjach pakowania oznacza:

  1. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań opisanych w dziale 6.1
  2. Przepisy specjalne pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych
  3. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań typu bębny i skrzynie

28. Napełnione pojemniki aerozolowe powinny być poddane badaniom:

  1. Hydraulicznej próbie ciśnieniowej
  2. W gorącej łaźni wodnej
  3. Pojemniki aerozolowe nie są poddawane badaniom po napełnieniu

29. Nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2 umieszcza się na: 

  1. Butlach z tlenem i acetylenem
  2. Butlach z gazami niepalnymi i nietrującymi
  3. Pojemnikach aerozolowych bez względu na rodzaj gazu

30. Jeżeli do próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych lub stałych w stanie sypkim lub granulowanym stosowany jest gaz, to próba ta powinna być przeprowadzona pod ciśnieniem, nie mniejszym niż:

  1. 25% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 50% maksymalnego ciśnienia roboczego
  3. 75% maksymalnego ciśnienia roboczego

 

0
33
11 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - testy, część ogólna Autor: Karolina Kołdys

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

Test 2 ogólny

1. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1:

  1. Czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  2. Są podstawą podziału na cztery główne grupy
  3. Są zawsze oceniane za pomocą grup pakowania

2. Do jakiej grupy materiałów promieniotwórczych może być zaliczona woda zawierająca izotop wodoru – tryt:

  1. SCO-I
  2. SCO-II
  3. LSA-II

3. Grupy zgodności, do których zaliczane są materiały klasy 1 są:

  1. stosowane tylko do przewozów multimodalnych
  2. grupami materiałów o podobnych właściwościach użytkowych
  3. grupami przedmiotów wybuchowych o tej samej nazwie, np. granaty

4. Do jakiej grupy należy propan?

  1. F
  2. O
  3. A

5. Jakie cechy charakteryzuje gaz o kodzie klasyfikacyjnym 2TOC?

  1. skroplony
  2. trujący
  3. zapalny

6. Do jakiej klasy zaliczamy fosfor biały?

  1. 3
  2. 8
  3. 2

7. Materiały samoreaktywne klasy 4.1 pakowane są:

  1. wyłącznie w opakowaniach metalowych
  2. tak jak materiały kl. 3
  3. analogicznie jak nadtlenki

8. Towary niebezpieczne klasy 3:

  1. mają niekiedy właściwości trujące
  2. klasyfikowane są na podstawie temperatury zapłonu
  3. to wyłącznie materiały chemicznie czyste

9. Do jakiej klasy może być zaliczona siarka UN 1350 w stanie stałym?

  1. 1
  2. 3
  3. 2

10. Towar niebezpieczny wysokiego ryzyka – fluorowodór UN 1052 – jest zakwalifikowany do klasy:

  1. 8
  2. 3
  3. 2

11. Substancja zawierająca izotop wodoru-tryt jest materiałem:

  1. klasy 7
  2. klasy 6.1
  3. klasy 5.1

12. Pestycydy klasyfikowane są do:

  1. klasy 3
  2. klasy 1 grupy zgodności K
  3. klasy 3, 6.1 lub 9

13. Do towarów niebezpiecznych klasy 4.2 mogą być zaliczane:

  1. Materiały samozapalne
  2. Materiały trujące
  3. Materiały organiczne

14. Do klasy 2 należą:

  1. materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nie większej niż 93 °C
  2. gazy zapalne trujące
  3. gal

15. Jak długo należy przechowywać sprawozdanie roczne?

  1. 2 lata
  2. 3 lata
  3. 5 lat

16. Do której podklasy zaliczamy przedmioty, których zadziałanie ograniczone jest do pojedynczego przedmiotu bez zagrożenia dodatkowego?

  1. 6
  2. 5
  3. 3

17. Przedmioty zawierające materiał wybuchowy i środek chemiczny, to grupa zgodności:

  1. K
  2. A
  3. L

18. Do której klasy zostały zaklasyfikowane zapałki?

  1. 1
  2. 2
  3. 9

19. Pestycydy mogą być przewożone jako:

  1. materiały klasy 3
  2. materiały klasy 6.1
  3. materiały klasy 5.1

20. Które nalepki nie mogą być użyte dla oznakowania sztuk przesyłek z materiałami klasy 7?

  1. 4.2
  2. 7C
  3. 2

21. Opakowanie z drewna określone jest literą:

  1. C
  2. D
  3. F

22. Nadmanganian potasu jest zaklasyfikowany do klasy:

  1. 1
  2. 2
  3. 8

23. Dominującym zagrożeniem dla klasy 3 jest:

  1. podatność na zapalenie
  2. podatność na polimeryzację
  3. toksyczność

24. Kod klasyfikacyjny:

  1. nie występuje w klasie 7
  2. może zawierać numer podklasy
  3. posiadają wszystkie towary niebezpieczne

25. Nalepka w biało-czerwone pasy z symbolem płomienia zawiera:

  1. Cyfrę 4.1
  2. Cyfrę 4.2
  3. Cyfrę 4

26. Silniki rakietowe zaliczane są do:

  1. klasy 1
  2. klasy 8
  3. klasy 9

27. Do klasy 3 zaliczamy:

  1. olej opałowy ciężki (mazut)
  2. olej opałowy lekki
  3. olej gazowy

28. Kod opakowania z aluminium zawiera literę:

  1. B
  2. G
  3. P

29. Do klasy 4.1 zaliczamy:

  1. materiały stałe zapalne
  2. materiał samoreaktywne
  3. materiały polimeryzujące

30. DPPL o kodzie 31HZ1/Y/1206/PL/COBRO 64/0/1200 to:

  1. DPPL przeznaczony do przewozu towarów III grupy pakowania
  2. może być używany tylko do końca 2010 roku
  3. może być obicążony 1200 kg

31. Co oznacza kod BK1?

  1. Kontener do przewozu luzem zamknięty
  2. Kontener do przewozu luzem przykryty
  3. Przepisy specjalne w instrukcji pakowania DPPL

32. Podstawowymi kryteriami służącymi do klasyfikacji materiałów klasy 1 są:

  1. Wrażliwość na tarcie
  2. Podatność na rozpuszczanie w wodzie
  3. Wrażliwość na uderzenie

33. W klasie 4.1 klasyfikowane są:

  1. Materiały stałe zapalne i materiały samoreaktywne ciekłe
  2. Materiały samozapalne ciekłe i stałe
  3. Materiały stałe zapalne, materiały wybuchowe odczulone i materiały samoreaktywne ciekłe

34. Jakie właściwości posiadają materiały klasy 7:

  1. Promieniotwórcze
  2. Trujące
  3. Żrące

35. Materiały klasy 6.1 obejmują:

  1. Jedynie materiały powodujące śmierć człowieka w wyniku ich połknięcia
  2. Materiały posiadające toksyczność dermalną równą 4 mg/kg
  3. Pestycydy o kodzie klasyfikacyjnym

36. Niektóre materiały klasy 5.2 powinny być pakowane:

  1. Tylko w opakowania hermetyczne
  2. W opakowania odpowiadające materiałom przyporządkowanym do grupy pakowania I, II lub III
  3. Zgodnie z warunkami ustalonymi przez władzę właściwą

37. Znak w kształcie trójkąta, białego z czerwonym obramowaniem, zawierający symbol termometru w kolorze czerwonym, oznacza przewóz materiałów:

  1. w stanie podgrzanym
  2. piroforycznych
  3. rozkładających się lub polimeryzujących w temperaturze niższej niż 45°C

38. Próbki materiałów niebezpiecznych klasy 3 mogą być przewożone:

  1. W opakowaniu kombinowanym, pod warunkiem, że masa brutto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  2. W opakowaniu złożonym, pod warunkiem, że masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  3. Wyłącznie w opakowaniu kombinowanym

39. W klasie 3 natężenie zagrożenia dominującego określone jest: 

  1. Na podstawie odpowiedniego oznakowania na opakowaniach w które materiał będzie pakowany
  2. Na podstawie temperatury wrzenia materiału
  3. Według grup pakowania

40. Jakie kryteria stosowane są przy klasyfikacji materiałów do klasy 9?

  1. Temperatura w której materiał jest przewożony
  2. Wartość stężenia CL50 dla ryb
  3. Wydzielanie zapalnych par
0
15
7 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - testy, część ogólna Autor: Karolina Kołdys

TEST OGÓLNY NR 1 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 1 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

Test 1 ogólny

1. Grupę zgodności C mają materiały:

  1. Inicjujące
  2. Miotające
  3. Kruszące

2. Jaka może być masa worka ?

  1. 25 kg
  2. 50 kg
  3. 20 kg

3. Grupa zgodności dla materiałów inicjujących:

  1. A
  2. B
  3. C

4. Kod opakowania ze szkła, porcelany, krzemionki:

  1. S
  2. P
  3. R

5. Do GP I klasy 6.1 należą towary wykazujące:

  1. Toksyczność doustną LD50 40 mg/kg
  2. Toksyczność dermalną LD50 50 mg/kg
  3. Toksyczność inhalacyjną LC50 0,4 mg/kg

6. Numer UN:

  1. Składa się z 2 lub 3 cyfr
  2. Może dotyczyć kilku towarów
  3. Może dotyczyć jednego towaru

7. Gaz opisany jako TFC ma właściwości:

  1. Trujące zapalne żrące
  2. Zapalne trujące żrące
  3. Żrące zapalne trujące

8. Do klasy 8 zaliczają się materiały:

  1. Wykazujące właściwości korozji aluminium z prędkością 6,3 mm/rok
  2. Wykazujące właściwości korozji stali z prędkością 6,3 mm/rok
  3. Powodujące całkowitą martwicę skóry po czasie narażenia 6 minut

9. Towar o kodzie FC2:

  1. Jest nieorganiczny
  2. Jest organiczny
  3. Jest pestycydem

10. Kryterium klasyfikacji materiału do klasy 5.1:

  1. Są właściwości żrące 2.2.51.1.2
  2. Są właściwości trujące
  3. Jest reakcja materiału z celulozą

11. Nalepka

  1. Dotyczy niektórych gazów
  2. Gazów o grupie klasyfikacyjnej TF
  3. Materiałów klasy 3 trujących

12. Kod dla skrzyni:

  1. 2
  2. 3
  3. 4

13. Do której klasy mogą należeć organizmy zmodyfikowane genetycznie?

  1. 6.1
  2. 6.2
  3. 9

14. Grupy zgodności stosowane dla rozdzielnia przesyłek dotyczą klasy:

  1. 1
  2. 7
  3. 9

15. Zgodnie z ustawą o przewozie towarów niebeziecznych sporządzane jest sprawozdanie z działalności uczestnika przewozu. Jak długi powinno być przechowywane?

  1. 1 rok
  2. 2 lata
  3. 5 lat

16. Podklasa materiałów wybuchowych, których zadziałanie ogranicza się do pojedynczej sztuki przesyłki?

  1. 1.4
  2. 1.5
  3. 1.6

17. Do klasy 2 zalicza się:

  1. Gazy dopuszczone do przewozu i niedopuszczone
  2. Gazy podzielone ze względu na stan fizyczny
  3. Naboje gazowe

18. Aerozole:

  1. O właściwościach zapalnych zawierają co najmniej 86% składników palnych
  2. O właściwościach żrących odpowiadających kryterium grupy pakowania I nie powinny być dopuszczone do przewozu
  3. Mają kod TCF

19. Kryterium przyporządkowania do klasy 3 jest:

  1. Temperatura zapłonu
  2. Wartość temperatury wrzenia
  3. Temperatura krytyczna

20. Kod klasyfikacyjny:

  1. Nie jest przyporządkowany dla materiałów klasy 7
  2. Może posiadać literę X
  3. Może posiadać grupę zgodności

21. Towary której klasy charakteryzują się temperaturą kontrolowaną?

  1. 5.2
  2. 4.3
  3. 3

22. Kod dla opakowania z drewna:

  1. C
  2. D
  3. G

23. Numer zagrożenia dla chloru UN 1017:

  1. 265
  2. 26
  3. 28

24. Do przewozu nie są dopuszczone materiały wybuchowe:

  1. Zawierające trujący środek chemiczny
  2. Inicjujące
  3. Podatne na samorzutna reakcję

25. Pojemność zbiornika, to:

  1. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika, wyrażona w litrach
  2. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika, wyrażona w metrach sześciennych
  3. pojemność wodna zbiornika

26. Którą grupę zgodności materiałów z klasy 1 zawierają materiał wybuchowy i trujący środek chemiczny:

  1. A
  2. B
  3. K

27. O jakiej zawartości procentowej alkoholu etanol jest towarem niebezpiecznym?

  1. Powyżej 24%
  2. Powyżej 80%
  3. Powyżej 18%

28. Jakie materiały są w klasie 6.1?

  1. Trujące
  2. Zagrażające środowisku
  3. Żrące

29. Jak dzielą się materiały LSA?

  1. Na rozszczepialne i nierozszczepiane
  2. Według stanu fizycznego
  3. Według aktywności właściwej

30. Naczynie ciśnieniowe nie może być oddane do napełniania jeżeli:

  1. Znaki certyfikacyjne nie są wyraźne
  2. Nie są w zadawalającym stanie technicznym
  3. Urządzenia obsługowe nie są sprawne

31. Jaką maksymalną masę netto mogą mieć bębny metalowe i skrzynie?

  1. 400 kg
  2. 200 kg
  3. 100 kg

32. Tablica pomarańczowa powinna być umieszczona na:

  1. Cysternie przenośnej
  2. Kontenerze wielkim do przewozu luzem
  3. Kontenerze wielkim ze sztukami przesyłki

33. GP I jest przyporządkowana dla materiałów:

  1. Samoreaktywnych
  2. Gazów
  3. Piroforycznych

34. Zgodnie z ustawą o przewozie towarów niebezpiecznych uczestnik przewozu nie ma obowiązku wyznaczenia doradcy:

  1. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych nieregularnie
  2. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych w ilościach ograniczonych wg RID/ADR
  3. Jeżeli wykonuje przewozy towarów niebezpiecznych powyżej 1000 ton na rok

35. Woda z trytem należy do:

  1. LSA-II
  2. SCO-I
  3. SCO-II

36. Na nalepce z symbolem rozrywającej się bomby umieszcza się:

  1. numer podklasy
  2. literę grupy zgodności
  3. numer klasy

37. Pojemność wodna wiązki butli przeznaczonej do przewozu gazów nietrujących nie może przekraczać:

  1. 1000 litrów
  2. 2000 litrów
  3. 3000 litrów

38. W znakowaniu opakowań dla materiałów niebezpiecznych grup pakowania I i II, po numerze kodowym opakowania umieszcza się literę:

  1. W
  2. X
  3. Y

39. W cysternie z izolacją termiczną o kodzie P10BN można przewozić:

  1. UN 1011
  2. UN 1041
  3. UN 2044

40. Zaklasyfikowanie ogni sztucznych do UN 0336 zapakowanych w skrzynie o kodzie opakowania 4C1 może być dokonane: 

  1. zgodnie z tabelą klasyfikacji domyślnej ogni sztucznych wyłącznie przez właściwą władzę
  2. wyłącznie na podstawie badań serii 6 podręcznika badań i kryteriów
  3. bez wyników badań serii 6 podręcznika badań i kryteriów wyłącznie za zgodą właściwej władzy
0
20
6 grudnia 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - zadania Autor: Karolina Kołdys

Zadanie z egzaminu DGSA – 28.11.2017, Kraków

Firma Adwa z Brzegu nadaje 250 litrów materiału niebezpiecznego o numerze UN 1908 w kanistrach z tworzywa sztucznego. Odbiorcą towaru jest firma Lugo z Gdańska. Materiał powoduje całkowitą martwicę skóry po czasie narażenia 40 minut i obserwacji trwającej 10 dni. Ponadto, materiał został zaliczony do kategorii 2 toksyczności przewlekłej zgodnie z Rozporządzeniem 1272/2008/WE. Odbiorca chciałby skorzystać z wyłączenia ze względu na małą ilość towaru.

a) Podaj klasę produktu, kod klasyfikacyjny, grupę pakowania i określ czy towar zagraża środowisku.

b) Określ maksymalny stopień napełnienia oraz minimalną ilość kanistrów, którą należy przygotować do wysyłki tego materiału, zakładając, że kanistry należy napełnić maksymalnie i fakt, że produkt wrze w temperaturze 90 stopni Celsjusza.

c) Podaj kod opakowania oraz przedstaw oznakowanie certyfikacyjne. Czy opakowanie powinno być wyposażone w odpowietrzenie?

d) Określ oznakowanie sztuki przesyłki i jednostki transportowej.

e) Sporządź dokument przewozowy.

f) Określ wyposażenie, które powinno być przewożone w jednostce transportowej.

0
27
30 listopada 2017 Kategoria: Aktualności, Egzamin DGSA - zadania Autor: Karolina Kołdys

Zadanie z ostatniego egzaminu DGSA – 21.11.2017

Firma „XYZ” Warszawa zakupiła od firmy „ABC” Kraków materiał niebezpieczny o numerze UN 2502. Towar ma być przewożony cysterną stałą. Materiał nie stwarza zagrożenia dla środowiska. Podaj:

a) kod cysterny spełniającej najniższy dopuszczalny poziom wymagań konstrukcyjnych,

b) prawidłowe oznakowanie jednostki transportowej,

c) maksymalny dopuszczalny stopień napełnienia dla cysterny o minimalnych wymaganiach konstrukcyjnych, przyjmując gęstość względną w temperaturze 15 stopni Celsjusza d15 = 996,8 kg/m3, w temperaturze 50 stopni Celsjusza d50 = 973,9 kg/m3. Średnia temperatura cieczy w trakcie napełniania wynosi tf = 20 stopni Celsjusza. Uwzględnij obliczenia.

d) sporządź dokument przewozowy, podając maksymalną ilość materiału jaką można przewieźć w cysternie, przyjmując, że pojemność maksymalna cysterny wynosi 10000 litrów,

e) pozostałe dokumenty, które powinny znajdować się w jednostce transportowej w trakcie realizacji tego przewozu.

Proszę podać podstawę prawną do każdej udzielonej odpowiedzi.

0
13
30 listopada 2017 Kategoria: Aktualności Autor: Karolina Kołdys

Dokument przewozowy w transporcie morskim towarów niebezpiecznych kontra rzeczywistość

Z moich codziennych obserwacji wynika, że przewozy morskie towarów niebezpiecznych cieszą się coraz większą popularnością. W gruncie rzeczy nie dziwi mnie to wcale, gdyż powód wyboru tej alternatywy jest prosty – transport ten ma wiele zalet. Realizowany zgodnie z przepisami jest bezpieczny, tani, a odpowiednio rozwinięta infrastruktura portowa stwarza ogromne perspektywy w zakresie gabarytów i możliwości obsługi przewożonych ładunków. Jego główna wada to bez wątpienia czas realizacji. Jednakże aspekt ten coraz częściej nie jest czynnikiem decydującym o wyborze innych rozwiązań, patrząc z perspektywy poszukiwania różnych sposobów na usprawienie i zwiększenie szybkości przewozu ładunków poprzez angażowanie innych rodzajów transportu.

Firmy z którymi współpracuję przy kompleksowym lub częściowym przygotowywaniu przewozów coraz chętniej wybierają transport morski lub drogowo-morski. Na rozwiązanie to decydują się przede wszystkim w przypadku konieczności zrealizowania przewozów na/z odległych kierunków typu Chiny, Japonia, Arabia Saudyjska, Jordania, Liban, Syria, Irak, Chile, przy których miałam okazję doradzać lub brać udział w kompleksowej organizacji. Nie da się ukryć, że nie lada wyczynem w tym zakresie jest kompletne i poprawne, a właściwej  pisząc „spełniające oczekiwania” innych podmiotów zaangażowanych w ten proces, sporządzenie dokumentacji.

Jednym z ważniejszych dokumentów towarzyszących takim przewozom jest dokument przewozowy towarów niebezpiecznych. Bardzo często jest tak, że armatorzy statków mają dodatkowe wymagania w stosunku do formy i treści dokumentu przewozowego, tj. oczekują podania dodatkowych danych w stosunku do informacji, które powinny zostać zawarte obligatoryjnie na podstawie 5.4 IMDG Code. Niespełnienie tych oczekiwań niestety skutkuje odmową w zakresie przyjęcia do przewozu towarów niebezpiecznych na statek. Jakie dodatkowe wymagania w zakresie dokumentacji powinien spełnić nadawca towarów niebezpiecznych w transporcie morskim?

Dokument przewozowy

Zgodnie z przepisami zawartymi w kodeksie morskim dokument przewozowy towarów niebezpiecznych może mieć dowolną postać. Wymagane jest tylko zawarcie w nim wszystkich informacji, które wskazuje IMDG Code. Pomimo tego ustępstwa, zarówno armatorzy, jak też i  firmy organizujące przewozy, wymagają zawarcia tych informacji na dokumencie o konkretnym wzorze graficznym przygotowanym przez nich lub na dokumencie multimodalnym, którego wzór wskazuje 5.4.5 IMDG Code – Multimodal Dangerous Goods Form.

Całkowita ilość towarów niebezpiecznych

W dokumencie przewozowym towarów niebezpiecznych należy podać całkowitą ilość każdego z towarów niebezpiecznych, który ma odmienny numer UN, prawidłową nazwę przewozową lub odmienną grupę pakowania, jeżeli została przypisana. Ilość całkowita powinna zostać podana odpowiednio jako objętość lub masa. W rzeczywistości bardzo często wymaga się ujęcia ilości przewożonych materiałów niebezpiecznych jednocześnie w trzech wymiarach: objętość (m3), masa netto (kg) i masa brutto (kg).

Opis opakowań wewnętrznych

W sytuacji gdy przewóz towaru niebezpiecznego realizowany jest w opakowaniach kombinowanych, nie wymaga się podwania liczby, pojemności i rodzaju opakowań wewnętrznych, które są zawarte w opakowaniu zewnętrznym. Firmy organizujące przewóz lub armatorzy wskazują to wymaganie jako obligatoryjne, tj. wymagają, aby wskazać ilość, pojemność, rodzaj oraz materiał konstrukcyjny z którego wykonane są opakowania wewnętrzne.

Kolejność informacji opisujących towar niebezpieczny

Określone elementy opisujące przewożony towar niebezpieczny powinny zostać podane w kolejności, którą wskazują przepisy kodeksu morskiego, tj. numer UN, prawidłowa nazwa przewozowa, klasa zagrożenia dominującego/numer(y) klas odpowiadających  zagrożeniom dodatkowym oraz grupa pakowania (o ile została przypisana). Dane te nie powinny być przeplatane innymi informacjami, a inne dodatkowe zapisy należy umieścić po wskazanym opisie towaru niebezpiecznego. W rzeczywistości firmy dostarczają gotowe wzory dokumentów przewozowych na których wymaga się podania opisu towaru niebezpiecznego w zupełnie innej kolejności i ponadto egzekwują inne informacje dodatkowe.

Fragment dotyczący opisu towaru niebezpiecznego na multimodalnym dokumencie przewozowym dostarczonym przez firmę organizującą przewóz morski towarów niebezpiecznych

Inne informacje dodatkowe

Nagminnie zdarza się, że od nadawcy towaru niebezpiecznego wymaga się zawarcia w dokumentacji przewozowej informacji dodatkowych, które nie są wymagane przepisami IMDG Code. Wśród nich możemy wyróżnić np. konieczność podania nazwy chemicznej zgodnie z obowiązującą nomenklaturą chemiczną, czy też podanie numeru kontaktowego do osoby odpowiedzialnej, mającej wiedzę na temat realizowanej wysyłki.

0
8