Oświadczenia przy wysyłkach substancji, mieszanin i produktów

Głównym dokumentem, z perspektywy realizowania wysyłek substancji, mieszanin i produktów, które klasyfikowane są jako materiały niebezpieczne i przewożone są na pełnych przepisach z zakresu tej problematyki, jest dokument przewozowy zawierający odpowiednie zapisy. Niemniej jednak, aby w pełni przygotować próbkę lub produkt do przewozu konieczne jest skompletowanie innych dokumentów towarzyszących, które uzależnione są od specyfiki danej wysyłki.

Jednym z coraz częściej wymaganych dokumentów przez firmy kurierskie, przewozowe, jak również urzędy są różnego rodzaju oświadczenia. Ich treść może poruszać pojedyncze aspekty, ale nie da się ukryć, że częściej występują w postaci łączonej, tj. ich treść reguluje kilka kwestii. Wymagania te kierowane są również w stosunku do indywiduów chemicznych, które nie są klasyfikowane jako towary niebezpieczne.

W trakcie organizowania różnych wysyłek dokumenty te wymagane są od firm działających w różnych branżach, jednakże najczęściej dotyczą one przedsiębiorstw farmaceutycznych. Sporządzenie tych dokumentów konieczne jest zarówno przy nadawaniu, jak również odbieraniu substancji i produktów gotowych.

Odpowiedzialność karna

Osoba odpowiedzialna za złożenie takiego oświadczenia, potwierdzająca fakt, że materiał spełnia warunki określone w nim, powinna być świadoma odpowiedzialności karnej wynikającej z art. 233 Kodeksu Karnego, który dodatkowo wskazywany jest w treści dokumentu. Artykuł ten mówi, że:

§ 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 1a. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
§ 3. Nie podlega karze za czyn określony w § 1a, kto składa fałszywe zeznanie, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania.
§ 4. Kto, jako biegły, rzeczoznawca lub tłumacz, przedstawia fałszywą opinię, ekspertyzę lub tłumaczenie mające służyć za dowód w postępowaniu określonym w § 1, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4a. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 4 działa nieumyślnie, narażając na istotną szkodę interes publiczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli:
1) fałszywe zeznanie, opinia, ekspertyza lub tłumaczenie dotyczy okoliczności niemogących mieć wpływu na rozstrzygnięcie sprawy,
2) sprawca dobrowolnie sprostuje fałszywe zeznanie, opinię, ekspertyzę lub tłumaczenie, zanim nastąpi, chociażby nieprawomocne, rozstrzygnięcie sprawy.
§ 6. Przepisy § 1-3 oraz 5 stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej.

 Kwestie poruszane w oświadczeniu

 

Oświadczenie, że towar nie podlega Konwencji Waszyngtońskiej CITES i nie zawiera okazów gatunków roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem

Konwencja CITES reguluje problematykę międzynarodowego handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków, które zagrożone są wyginięciem. Umowa została sporządzona w celu ochrony dziko występujących populacji zwierząt i gatunków roślin, które zagrożone są wygienięciem poprzez kontrolę, nadzór i redukowanie międzynarodowego handlu nimi. Organem zarządzającym w tym zakresie w naszym kraju jest Minister Środowiska.

Oświadczenie, że towar nie zawiera azbestu

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że materiał/produkt nie zawiera minerałów włóknistych (azbest to nazwa handlowa). Biorąc pod uwagę aspekt chemiczny, są to najprościej ujmując – uwodnione krzemiany różnych metali (magnezu, wapnia, żelaza i sodu).

Oświadczenie, że towar nie zawiera środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że materiał/produkt nie zawiera środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów narkotykowych.

Środek odurzający to każda substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działająca na ośrodkowy układ nerwowy, która została określona w wykazie środków odurzających w załączniku nr 1 do Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 nr 179 poz. 1485 z późn. zm.; obwieszczenie w sprawie jednolitego tekstu ustawy – Dz. U. 2016 poz. 224). Środki zostały podzielone na grupy od I-N do IV-N.

Fragment listy środków odurzających grupy I-N

Fragment listy środków odurzających grupy II-N

Fragment listy środków odurzających grupy IV-N

Substancja psychotropowa to każda substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działająca na ośrodkowy układ nerwowy, która została określona w wykazie substancji psychotropowych w załączniku nr 2 do Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 nr 179 poz. 1485 z późn. zm.; obwieszczenie w sprawie jednolitego tekstu ustawy – Dz. U. 2016 poz. 224). Substancje zostały podzielone na grupy od I-P do IV-P.

Fragment listy substancji psychotropowych grupy I-P

Fragment listy substancji psychotropowych grupy II-P

Prekursor to prekursor narkotykowy, który jest substancją sklasyfikowaną, o której mowa w art. 2 lit. a) do Rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych. Kategorię prekursorów narkotykowych określa załącznik I do wspomnianego rozporządzenia. W definicję zostały włączone również mieszaniny i produkty zawierające tę substancję.

Prekursory narkotykowe – kategoria 1

Oświadczenie dotyczące środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursoró jest oświadczeniem najczęściej wymaganym przy realizowaniu wysyłek. O tyle, o ile problemu nie stanowi weryfikacja podstawowych substancji czynnych, kłopotów przysporzyć może rozpatrywanie wzorców zanieczyszczeń. W podjęciu jednoznacznej i bezpiecznej decyzji bez wątpienia może pomóc intepretacja wydana przez określone jednostki, np. Główny Inspektorat Farmaceutyczny lub Urzęd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych.

Oświadczenie, że towar nie zawiera alkoholu etylowego i wyrobów tytoniowych

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że materiał/produkt nie zawiera alkoholu etylowego i wyrobów tytoniowych. Dla doprecyzowania tych dwóch terminów warto podeprzeć się literą prawa (Dz. U. 2001 nr 31 poz. 353 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2, pkt. 1):

alkohol etylowy oznacza płyn  alkoholowy uzyskany w wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej produktów rolniczych albo płyn alkoholowy uzyskany w sposób syntetyczny.

Natomiast zgodnie z art. 2, pkt. 2):

wyrób tytoniowy oznacza wyrób wyprodukowany z tytoniu przeznaczony do palenia oraz tabakę.

Oświadczenie, że towar nie podlega ograniczeniom dotyczącym obrotu towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że materiał/produkt nie podlega ograniczeniom dotyczącym obrotu towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym. Towarami tymi są towary o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, które są produktami podwójnego zastosowania lub uzbrojeniem. Pod pojęciem obrotu natomiast, należy rozumieć czynności typu wywóz, transfer wewnątrzunijny, usługę pośrednictwa, pomoc techniczną, przywóz i tranzyt. Kwestie dotyczące ograniczeń w tym zakresie zostały uregulowane w Ustawie z dn. 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz.U. 2000 nr 119 poz. 1250, z późn. zm.; obwieszczenie w sprawie jednolitego tekstu ustawy – Dz. U. 2017 poz. 150).

Oświadczenie, że towar nie zawiera znaków towarowych podlegających ochronie prawnej

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że produkt nie zawiera znaków towarowych podlegających ochronie prawnej. Kwestie odnoszące się do ochrony prawnej znaków towarowych reguluje Ustawa z dn. 30 czerwca Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2001 , nr 49, poz. 508, z późń. zm.; obwieszczenie w sprawie jednolitego tekstu ustawy – Dz. U. 2017 poz. 776). Znakiem towarowym może być wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym też forma towaru lub opakowania. Jednym zdaniem – każde oznaczenie, które może zostać przedstawione w sposób graficzny. Z założenia element ten powinien nadawać się do odróżnienia towarów jednego predsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Poprzez uzyskanie ochrony prawnej nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego zarówno w sposób zawodowy, jak i zarobkowy.

Oświadczenie, że towar nie zawiera odpadów podlegających procedurze uprzedniego zgłoszenia i zgody

Przy wypisywaniu tego oświadczenia należy potwierdzić, że materiał/produkt nie zawiera odpadów, które podlegają procedurze uprzedniego zgłoszenia i zgody. Regulacje dotyczące problematyki transportu odpadów zostały zawarte w Ustawie z dn. 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. 2007, nr 124, poz. 859, z późn. zm.; obwieszczenie w sprawie jednolitego tekstu – Dz. U. 2015, poz. 1048), Rozporządzeniu (WE) NR 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów oraz Konwencja bazylejska o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, sporządzona w Bazylei dn. 22 marca 1989 r. (Dz. U. 1995, nr 19, poz. 88).

0

Dokument przewozowy w transporcie morskim towarów niebezpiecznych kontra rzeczywistość

Z moich codziennych obserwacji wynika, że przewozy morskie towarów niebezpiecznych cieszą się coraz większą popularnością. W gruncie rzeczy nie dziwi mnie to wcale, gdyż powód wyboru tej alternatywy jest prosty – transport ten ma wiele zalet. Realizowany zgodnie z przepisami jest bezpieczny, tani, a odpowiednio rozwinięta infrastruktura portowa stwarza ogromne perspektywy w zakresie gabarytów i możliwości obsługi przewożonych ładunków. Jego główna wada to bez wątpienia czas realizacji. Jednakże aspekt ten coraz częściej nie jest czynnikiem decydującym o wyborze innych rozwiązań, patrząc z perspektywy poszukiwania różnych sposobów na usprawienie i zwiększenie szybkości przewozu ładunków poprzez angażowanie innych rodzajów transportu.

Firmy z którymi współpracuję przy kompleksowym lub częściowym przygotowywaniu przewozów coraz chętniej wybierają transport morski lub drogowo-morski. Na rozwiązanie to decydują się przede wszystkim w przypadku konieczności zrealizowania przewozów na/z odległych kierunków typu Chiny, Japonia, Arabia Saudyjska, Jordania, Liban, Syria, Irak, Chile, przy których miałam okazję doradzać lub brać udział w kompleksowej organizacji. Nie da się ukryć, że nie lada wyczynem w tym zakresie jest kompletne i poprawne, a właściwej  pisząc „spełniające oczekiwania” innych podmiotów zaangażowanych w ten proces, sporządzenie dokumentacji.

Jednym z ważniejszych dokumentów towarzyszących takim przewozom jest dokument przewozowy towarów niebezpiecznych. Bardzo często jest tak, że armatorzy statków mają dodatkowe wymagania w stosunku do formy i treści dokumentu przewozowego, tj. oczekują podania dodatkowych danych w stosunku do informacji, które powinny zostać zawarte obligatoryjnie na podstawie 5.4 IMDG Code. Niespełnienie tych oczekiwań niestety skutkuje odmową w zakresie przyjęcia do przewozu towarów niebezpiecznych na statek. Jakie dodatkowe wymagania w zakresie dokumentacji powinien spełnić nadawca towarów niebezpiecznych w transporcie morskim?

Dokument przewozowy

Zgodnie z przepisami zawartymi w kodeksie morskim dokument przewozowy towarów niebezpiecznych może mieć dowolną postać. Wymagane jest tylko zawarcie w nim wszystkich informacji, które wskazuje IMDG Code. Pomimo tego ustępstwa, zarówno armatorzy, jak też i  firmy organizujące przewozy, wymagają zawarcia tych informacji na dokumencie o konkretnym wzorze graficznym przygotowanym przez nich lub na dokumencie multimodalnym, którego wzór wskazuje 5.4.5 IMDG Code – Multimodal Dangerous Goods Form.

Całkowita ilość towarów niebezpiecznych

W dokumencie przewozowym towarów niebezpiecznych należy podać całkowitą ilość każdego z towarów niebezpiecznych, który ma odmienny numer UN, prawidłową nazwę przewozową lub odmienną grupę pakowania, jeżeli została przypisana. Ilość całkowita powinna zostać podana odpowiednio jako objętość lub masa. W rzeczywistości bardzo często wymaga się ujęcia ilości przewożonych materiałów niebezpiecznych jednocześnie w trzech wymiarach: objętość (m3), masa netto (kg) i masa brutto (kg).

Opis opakowań wewnętrznych

W sytuacji gdy przewóz towaru niebezpiecznego realizowany jest w opakowaniach kombinowanych, nie wymaga się podwania liczby, pojemności i rodzaju opakowań wewnętrznych, które są zawarte w opakowaniu zewnętrznym. Firmy organizujące przewóz lub armatorzy wskazują to wymaganie jako obligatoryjne, tj. wymagają, aby wskazać ilość, pojemność, rodzaj oraz materiał konstrukcyjny z którego wykonane są opakowania wewnętrzne.

Kolejność informacji opisujących towar niebezpieczny

Określone elementy opisujące przewożony towar niebezpieczny powinny zostać podane w kolejności, którą wskazują przepisy kodeksu morskiego, tj. numer UN, prawidłowa nazwa przewozowa, klasa zagrożenia dominującego/numer(y) klas odpowiadających  zagrożeniom dodatkowym oraz grupa pakowania (o ile została przypisana). Dane te nie powinny być przeplatane innymi informacjami, a inne dodatkowe zapisy należy umieścić po wskazanym opisie towaru niebezpiecznego. W rzeczywistości firmy dostarczają gotowe wzory dokumentów przewozowych na których wymaga się podania opisu towaru niebezpiecznego w zupełnie innej kolejności i ponadto egzekwują inne informacje dodatkowe.

Fragment dotyczący opisu towaru niebezpiecznego na multimodalnym dokumencie przewozowym dostarczonym przez firmę organizującą przewóz morski towarów niebezpiecznych

Inne informacje dodatkowe

Nagminnie zdarza się, że od nadawcy towaru niebezpiecznego wymaga się zawarcia w dokumentacji przewozowej informacji dodatkowych, które nie są wymagane przepisami IMDG Code. Wśród nich możemy wyróżnić np. konieczność podania nazwy chemicznej zgodnie z obowiązującą nomenklaturą chemiczną, czy też podanie numeru kontaktowego do osoby odpowiedzialnej, mającej wiedzę na temat realizowanej wysyłki.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. X

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. X (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 10/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 28

Gaz zaadsorbowany na porowatym materiale stałym, wykazujący dodatkowo działanie trujące, utleniające i żrące.

Przykład nr 29

Rozszczepialny heksafluorek uranu.

Przykład nr 30

Materiał reagujący łatwo z wodą. W tracie badania zaobserwowano wydzielanie gazu palnego – 30 litrów w ciągu godziny z 1 kg materiału. Dla materiału wykonano również następujące badanie:
Próba kontrolna – (stosunek masowy: 50% nadtlenek wapnia : 50% celuloza) – szybkość palenia: t1 = 81 s, t2 = 83 s, t3 = 80 s, t4 = 84 s, t5 = 82 s,
Badany materiał – (stosunek masowy: 50% badany materiał : 50% celuloza) – szybkość palenia: t1 = 89 s, t2 = 91 s, t3= 91 s, t4= 93 s, t5 = 92 s.

 

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. IX

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. IX (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 9/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 25

Perfumy charakteryzujące się temperaturą początku wrzenia, Twrz = 67 stopni Celsjusza i temperaturą zapłonu, Tz = 20 stopni Celsjusza. Prężność par dla tego materiału w temperaturze 50 stopni Celsjusza wynosi 150 kPa.

Przykład nr 26

W trakcie wykonywania badania początkowego  okazało się, że materiał ciekły działa korodująco na metal typu S235JR+CR z szybkością 8 mm na rok w temperaturze 55 stopni Celsjusza. Materiał jest stosowany jako rozcieńczalnik do farb. Materiał nie powoduje martwicy skóry.

Przykład nr 27

Materiał w opakowaniu, ciekły, stabilizowany, którego TSP wynosi 70 stopni Celsjusza. Nie spełnia innych kryteriów klasyfikacyjnych dla klas od 1 do 8 i wykazuje ciepło reakcji wynoszące 500 J/g.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VIII

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VIII (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 8/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 22

Amunicja niedopuszczona do przewozu, zawierająca materiał stwarzający zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym.

Przykład nr 23

Amozyt, który wdychany w postaci drobnego pyłu może zagrażać zdrowiu .

Przykład nr 24

Farba, pakowana w bęben stalowy z wiekiem zdejmowalnym, charakteryzująca się następującymi parametrami:

  • lepkość kinematyczna: 100 mm2/s w temperaturze 23 stopni Celsjusza,
  • czas wypływu: 65 sekund,
  • średnica dyszy: 4 mm,
  • temperatura zapłonu, Tz = 20 stopni Celsjusza.

W trakcie badania materiału stwierdzono, że wysokość oddzielającej się warstwy rozpuszczalnika wynosi 2%. Rozpuszczalniki użyte do produkcji nie wykazują działania żrącego i trującego.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VII

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VII (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 7/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 19

Materiał pochodzenia nieorganicznego, stały, zasadowy, wykazujący toksyczność doustną, LD50 = 0,9 g/kg, powodujący całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia wynoszącym 60 minut.

Przykład nr 20

Gaz zapakowany do przewozu, znajdujący się częściowo w stanie ciekłym ze względu na swoją niską temperaturę, charakteryzujący się zdolnością utleniającą wynoszącą 25%.

Przykład nr 21

Tetrafluoroboran 3-metylo-4-(pirolidyno-1-yl) benzenodiazoniowy, stężenie 95%.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VI

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. VI (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 6/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 16

Mieszanina materiałów wybuchowych inicjujących, stwarzających zagrożenie wybuchem masowym.

Przykład nr 17

Nadtlenek metyloetyloketonu (MEKP), rozcieńczalnik typu A, 55%.

Przykład nr 18

Materiał charakteryzujący się temperaturą topnienia, Tt = 85 stopni Celsjusza, zaliczony do kategorii 1 toksyczności przewlekłej.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. V

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. V (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 5/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 13

Materiał, którego próbka spala się w czasie 40 s., a strefa zwilżona zatrzymuje płomień przez 4 minuty. Dodatkowo materiał powoduje całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia wynoszącym 50 s.

Przykład nr 14

Mieszanina gazów skroplona nieschłodzona, charakteryzująca się toksycznością inhalacyjną, LC50 = 0,15 mg/l. Produkt stwarza zagrożenie działaniem trującym i żrącym.

Przykład nr 15

Materiał charakteryzujący się temperaturą zapłonu, Tt = 90 stopni Celsjusza, zaliczony do kategorii 1 toksyczności ostrej.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. IV

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. IV (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 4/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 10

Stop zawierający żelazo i bizmut, zapalający się w ciągu 5 minut, w zetknięciu z powietrzem. Badana próbka: 10 g.

Przykład nr 11

Materiał charakteryzujący się stężeniem pary nasyconej, V = 2500 ml/m3 powietrza i toksycznością inhalacyjną, LC50 = 750 ml/m3 (narażenie w ciągu 4 godzin). Dla materiału wykonano również następujące badanie:
Próba kontrolna (stosunek masowy: 50% kwas azotowy (65% roztwór) : 50% celuloza) – czas przyrostu ciśnienia: t1 = 66 s, t2 = 64 s, t3 = 65 s, t4= 63 s, t5 = 65 s
Badany materiał – (stosunek masowy: 50% badany materiał : 50% celuloza) czas przyrostu ciśnienia: t1 = 64 s, t2 = 63 s, t3 = 65 s, t4 = 66 s, t5 = 65 s

Przykład nr 12

Materiał charakteryzujący się temperaturą topnienia, Tt = 80 stopni Celsjusza, powodujący całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia wynoszącym 80 min. Dodatkowo, materiał reaguje energicznie z wodą, a wydzielany gaz wykazuje tendencję do samorzutnego zapalania.

0

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. III

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych – ćwiczenia, cz. III (ćwiczenia przygotowujące do egzaminu dla kandydatów na doradców ADR/RID, 3/10)

Efektem rozwiązania każdego przykładu powinno być ustalenie:

  • numeru UN towaru niebezpiecznego,
  • prawidłowej nazwy przewozowej,
  • grupy pakowania.

Do każdego kroku wskaż podstawę prawną.

Przykłady

Przykład nr 7

Preparat ciekły, składający się z poliamin, wywołujący martwicę skóry po narażeniu 3 min., okresie obserwacji 60 min. Ponadto, mieszanina wykazuje następujące właściwości: temperatura początku wrzenia, Twrz = 55 stopni Celsjusza, temperatura zapłonu, Tz = 23 stopnie Celsjusza.

Przykład nr 8

Materiał stały wywołujący całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia 60 min. Dla materiału wykonano również następujące badanie:
Próba kontrolna – (stosunek masowy: 60% bromian potasu : 40% celuloza) – czas palenia: t1 = 88 s, t2 = 90 s, t3= 91 s, t4= 89 s, t5 = 90 s
Badany materiał – (stosunek masowy: 80% badany materiał : 20% celuloza) – czas palenia: t1 = 80 s, t2 = 82 s, t3 = 85 s, t4 = 84 s, t5 = 81 s

Przykład nr 9

Mieszanina składająca się z metanolu, etanolu i izopropanolu, charakteryzująca się temperaturą zapłonu, Tz = 15 stopni Celsjusza i temperaturą początku wrzenia, Twrz = 40 stopni Celsjusza. Dodatkowo stwierdzono, że stężenie pary nasyconej, V = 900 ml/m3 powietrza, a toksyczność inhalacyjna, LC 50 = 3000 ml/m3 (narażenie w ciągu 4 godzin). Roztwór wykazuje prężność par na poziomie 1,1 bara w temperaturze 50 stopni Celsjusza.

0