KLASA 7 – MATERIAŁY PROMIENIOTWÓRCZE – TEST

KLASA 7 – MATERIAŁY PROMIENIOTWÓRCZE – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

  1. Izotop promieniotwórczy Am-241:
  • o aktywności A1 = 1 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 10 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 100 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A2 = 0,01 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 0,001 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915

 

  1. Izotop promieniotwórczy Cs-129:
  • o aktywności A1 = 4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A1 = 40 TBq może być zaklasyfikowany do UN 3332
  • o aktywności A2 = 4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 0,4 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915
  • o aktywności A2 = 40 TBq może być zaklasyfikowany do UN 2915

 

  1. Do izotopów rozszczepialnych zaliczamy:
  • Wyłączenie uran-233, uran-235, pluton-239, pluton-240
  • Uran-234
  • Uran-236
  • Pluton-241
  • Uran-235

 

  1. Które z wymienionych nalepek ostrzegawczych nie występują w oznakowaniu sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi klasy 7?
  • 7C
  • 8
  • 7D

 

  1. Sztuki przesyłki z towarami kl. 7 z wyjątkiem sztuk wyłączonych powinny być oznaczone:
  • Nalepką kategoria III-Żółta jeżeli maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni zawiera się w przedziale od 0.6 do 1.5 mSv/h
  • Nalepka Kategoria II-Żółta jeżeli wskaźnik transportowy wynosi 0.04
  • W przypadku gdy wskaźnik transportowy i poziom promieniowania na powierzchni odpowiadają różnym kategoriom decydujące znaczenie ma poziom promieniowania

 

  1. Które z wymienionych nalepek ostrzegawczych występuje w oznakowaniu sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi klasy 7?
  • Nr 2.1
  • Nr 4.2
  • Nr 7C

 

  1. Opakowania z towarami niebezpiecznymi klasy 7 z wyjątkiem wyłączonych sztuk przesyłki:
  • Powinny być zaopatrzone w napis dotyczący typu sztuk przesyłki
  • Powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami UN
  • Powinny odpowiadać kryteriom II GP

 

  1. Przedsiębiorstwo zajmujące się przewozem towarów niebezpiecznych:
  • Klasy 1 zawsze powinno wyznaczyć doradcę ds. bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych
  • Klasy 7 zawsze powinno wyznaczyć doradcę ds. bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
  • Nie ma obowiązku wyznaczenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, jeżeli wykonuje przewozy pojazdem nie wymagającym oznakowania jednostki transportowej tablicami barwy pomarańczowej

 

  1. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że:
  • Jeżeli przewóz w dużym kontenerze-cysternie dokonywany jest przed przewozem morskim, wówczas do dokumentu przewozowego należy dołączyć certyfikat pakowania kontenera
  • Podczas przewozu materiału klasy 7 w specjalnej postaci należy dołączyć do dokumentu przewozowego świadectwo zatwierdzenia
  • Przy przewozie materiału o numerze UN 3120 w cysternie stałej do dokumentu przewozowego należy dołączyć kopię dopuszczenia wydanego przez właściwą władzę

 

  1. Do przewozu zadeklarowano następujące towary niebezpieczne:

UN2910 – 2 szt.;

UN2915 – 3 szt. O wskaźnikach transportowych TI 7,5, 8,0 i 9,2;

UN3330 – 2 szt. O wskaźnikach transportowych TI 0,9 i 8,7 przy założeniu, że nie są przewożone na warunkach używania wyłącznego.

Czy prawdziwe jest twierdzenie?

  • Pojazd musi posiadać dokument potwierdzający wykonanie dodatkowych badań technicznych,
  • Pojazdem można przewozić karmę dla zwierząt w bezpośrednim dla sąsiedztwie tych towarów
  • Sztuki przesyłki z materiałem UN 3330 powinny być oznakowane nalepkami 7A i 7E

 

  1. Tablica barwy pomarańczowej zawierająca numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN:
  • Stosowana jest tylko w przypadku materiałów niebezpiecznych przewożonych w cysternach
  • Może być zastąpiona w przypadku pojazdu-cysterny folią samoprzylepną z odpowiednimi numerami
  • Stosowana jest w niektórych przypadkach dla kl. 7

 

  1. Numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być umieszczony na tablicy pomarańczowej o wymiarach 30 x 40 cm w przypadku:
  • Przewozu próżnych nieoczyszczonych butli po gazie palnym,
  • Przewozu w sztukach przesyłki materiałów lub przedmiotów kl. 1
  • Przewozu opakowanych materiałów kl. 7 na warunkach używania wyłącznego

 

  1. Kierowca przewożący materiały promieniotwórcze w wyłączonych sztukach przesyłki powinien przejść szkolenie:
  • Dla osób zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych,
  • O którym mowa w przepisie 8.2.3
  • O którym mowa w podrozdziale 1.7.2.5

 

  1. W razie wypadku lub awarii podczas przewozu drogowego towarów niebezpiecznych konieczne jest sporządzenie raportu powypadkowego dla właściwej władzy:
  • Bez względu na okoliczności
  • Gdy doszło do uwolnienia 20 kg materiału klasy 6.2
  • Gdy doszło do uwolnienia materiału klasy 7 ze sztuki przesyłki

 

  1. Towary niebezpieczne klasy 7 mogą być przewożone:
  • Jako sztuka przesyłki wyłączona
  • Jako sztuki przesyłki Typu IP-1
  • Jako sztuki przesyłki Typu B(U)

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii I-BIAŁEJ:
  • TI = 0
  • 1<TI<=5
  • TI>5

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii II-ŻÓŁTEJ wynosi:
  • TI = 0
  • 0<TI<=1
  • TI>10

 

  1. Wskaźnik transportowy TI dla sztuk przesyłki materiału promieniotwórczego kategorii III-ŻÓŁTEJ może wynosić:
  • TI=0
  • 0<TI<=1
  • TI>10

 

  1. Skażenie promieniotwórcze to:
  • Poziom promieniowania na powierzchni sztuk przesyłki
  • Poziom promieniowania na powierzchni opakowania zbiorczego
  • Obecność materiału promieniotwórczego na powierzchni pojazdu

 

  1. Materiał promieniotwórczy:
  • Powinien być przygotowany do przewozu zgodnie z warunkami przewidzianymi dla klasy 7
  • Zawsze emituje promieniowanie jonizujące
  • Nie jest źródłem emitującym promieniowanie, jeżeli zostanie zwilżony

 

  1. Podstawowe sposoby ochrony przed promieniowaniem to:
  • Stosowanie masek ucieczkowych
  • Zwiększanie odległości od źródła promieniotwórczego (dawka maleje z kwadratem odległości)
  • Stosowanie odpowiednich osłon, np. ołowianych osłon radiologicznych

 

  1. Jakie typy sztuk przesyłki mogą być nadawane do przewozu?
  • B(M)
  • A
  • Sztuki przesyłki wyłączone

 

  1. Nalepkę nr 7A można umieścić:
  • Na sztukach przesyłki
  • Z przodu i z tyłu pojazdu
  • Z przodu i z tyłu oraz po obu bokach kontenera

 

  1. Nalepki 7A+7E umieszczone na sztuce przesyłki oznaczają, że:
  • Przesyłka została zaliczona do kategorii I-BIAŁA,
  • Nie stosuje się takiego zestawu nalepek na sztukach przesyłki
  • W sztuce przesyłki przewożony jest materiał rozszczepialny

 

  1. Wskaźnik transportowy należy podać na:
  • Nalepce nr 7D
  • Nalepce nr 7B
  • Nalepce nr 7A

 

  1. Pojazd przewożący SCO-II powinien być oznakowany:
  • Nalepkami 7X + 7E po obu bokach i z tyłu pojazdu
  • Tablicami pomarańczowymi z przodu i z tyłu pojazdu
  • Nalepkami 7X po obu bokach i z tyłu pojazdu

 

  1. Które z poniższych stwierdzeń są prawidłowe?
  • Przepisy ADR określają dopuszczalny poziom skażeń związanych na powierzchni pojazdu
  • Pojazd, który został skażony podczas przewozu kl. 7 nie musi być dekontaminowany, jeżeli będzie użyty do przewozu kolejnej partii materiału radioaktywnego
  • Nalepka nr 7D wymagana jest na kontenerach w których przewożone są wyłączone sztuki przesyłki

 

  1. Symbol trójlistka umieszcza się na sztukach przesyłki, które odpowiadają wzorowi typu:
  • A
  • B(U)
  • B(M)

 

  1. Kopia świadectwa dopuszczenia lub zatwierdzenia przez właściwą władzę powinna być przewożona w jednostce transportowej przy przewozie:
  • Materiałów samoreaktywnych i promieniotwórczych
  • Nadtlenków organicznych
  • Materiałów kl. 1, grupy zgodności B i D

 

  1. Gdzie w pojeździe powinny być umieszczone sztuki przesyłki oznakowane nalepką nr 7C?
  • Obok worków pocztowych,
  • Na przesyłkach oznaczonych napisem „FOTO”
  • Możliwie najdalej od przesyłek, które zostały oznaczone napisem „FOTO”
0

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Część materiałów o kodzie klasyfikacyjnym SR1:

  1. może wykazywać zagrożenie dodatkowe działaniem żrącym
  2. ma przypisaną I grupę pakowania
  3. ma przypisane grupy pakowania
  4. może mieć przypisaną II grupę pakowania jeżeli są materiałami podobnymi do materiałów samoreaktywnych
  5. może wykazywać zagrożenie dodatkowe związane z wybuchowością

 

2. Gazy palne są to gazy, które w temperaturze 20 stopni Celsjusza i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:

  1. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 15% objętościowych
  2. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych
  3. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 10% objętościowych
  4. mają przedział zapalności w powietrzu 15 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności
  5. mają przedział zapalności w powietrzu 10 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności

 

3. Do klasy 4.1 należą: 

  1. materiały, które nie posiadają grup pakowania oraz materiały posiadające I, II, III grupę pakowania
  2. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania
  3. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania i materiały posiadające II i III grupę pakowania
  4. wyłącznie materiały posiadające II i III grupę pakowania
  5. materiały posiadające I, II, III grupę pakowania

 

4. Flegmatyzowanie materiałów wybuchowych ma na celu zmniejszenie wrażliwości na:

  1. ciepło
  2. działanie nadtlenków
  3. jedynie wstrząs, uderzenie, tarcie
  4. polimeryzację
  5. wstrząs, uderzenie i tarcie

 

5. Jeżeli przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem, to takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do:

  1. materiałów inicjujących
  2. wyłącznie do grupy zgodności C
  3. wyłącznie do grupy zgodności E
  4. do grupy zgodności C lub E
  5. do grupy zgodności C lub D

 

0

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Materiał samoreaktywny 4-nitrozofenol (stężenie 100%):

  1. może być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. może być przewożony w DPPL-ach złożonych
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym SR2
  5. wykazuje dodatkowe zagrożenie wybuchem

 

2. Materiał samoreaktywny, azotan tetraaminopalladawy:

  1. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +40 stopni Celsjusza
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP7
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  5. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +45 stopni Celsjusza

 

3. Nadtlenek organiczny, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym P1
  2. może być przewożony w DPPL-ach
  3. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepkami ostrzegawczymi wzór nr 1 i wzór nr 8

 

4. Materiał klasy 5.2, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. ma określoną temperaturę kontrolowaną
  2. w trakcie realizacji przewozu wymaga temperatury kontrolowanej
  3. może być przewożony w cysternach przenośnych
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1.5

 

5. Nadtlenek organiczny, 3,5,5-trimetylonadheksanian tert-butylu (stężenie ≤37%):

  1. powinien być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  3. pownien być przewożony tylko w opakowaniach niemetalowych
  4. wymaga zastosowania rozcieńczalnika do odczulania
  5. może być pakowany razem z innymi towarami niebezpiecznymi

 

0

Bezpieczeństwo – wiemy, jakie to ważne. Referencje od MSA Safety.

MSA Safety to przedsiębiorstwo, które zostało założone w 1914 roku. Firma ta jest światowym liderem w zakresie opracowywania, produkcji i dostarczania rozwiązań, których zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. Produkty MSA Safety wykorzystywane są w wielu branżach, tj. przemyśle naftowym, gazowym, petrochemicznym, górniczym oraz straży pożarnej i wojsku. 
 
Pod koniec sierpnia miałam ogromną przyjemność szkolić pracowników tego przedsiębiorstwa z zakresu bezpiecznego przewozu drogowego (ADR) i lotniczego (IATA DGR/ICAO TI) towarów niebezpiecznych. W trakcie realizowanego szkolenia bardzo mocno skupialiśmy się na przewozie naczyń ciśnieniowych, ogniw/baterii, urządzeń zawierających baterię oraz zapakowanych z baterią.
 
Kultura bezpieczeństwa – oboje wiemy jakie to ważne.
 
Dziękuję, że wybrali Państwo mnie, jako firmę podążającą za podobnymi wartościami. Dziękuję za zaufanie.
Jak wypadło szkolenie? Zapraszam do zapoznania się z referncjami 😉

Referencje MSA Safety

0

Szkolenie pracowników w przewozach morskich towarów niebezpiecznych (IMDG Code)

Bezpieczne i efektywne realizowanie przewozów towarów niebezpiecznych drogą morską uzależnione jest od umiejętności oceny ryzyka przez osoby zaangażowane w ten transport i stopnia zrozumienia przepisów z tego zakresu. Efekt ten można osiągnąć przez odpowiednie przeszkolenie personelu, z uwzględnieniem cyklicznych szkoleń doskonalących mających na celu odświeżanie i utrwalanie wiedzy, która jest niezbędna do odpowiedzialnego realizowania obowiązków związanych z obrotem towarami niebezpiecznymi.

Pracownicy zatrudnieni na lądzie, których obowiązki dotyczą przewozu morskiego towarów niebezpiecznych i czynności z nim związanych powinni zostać przeszkoleni w zakresie wymagań związanych z tym przewozem, stosownie do ich odpowiedzialności i obowiązków. Szkolenie powinno zostać przeprowadzone przed podjęciem obowiązków przez pracowników zaangażowanych w wykonywanie czynności z tego zakresu. W innym wypadku, prace te powinny być realizowane tylko i wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem osoby przeszkolonej. Ponadto, jeżeli przedsiębiorstwo zaangażowane jest w realizowanie czynności związanych z towarami wysokiego ryzyka (High Consequence Dangerous Goods) to pracownicy powinni również przejść dodatkowe szkolenie w zakresie ochrony (1.4.2.3 IMDG Code –  Security training). Szkolenie w zakresie ochrony powinno zawierać elementy dotyczące rozpoznawania i charakterystyki zagrożeń, metody identyfikacji i usuwania zagrożeń oraz działania, które należy podjąć w przypadku naruszenia bezpieczeństwa. W sytuacji, gdy wymagane jest sporządzenie planu ochrony (1.4.3.2.2 IMDG Code – Security Plans), to w trakcie szkolenia powinny zostać przekazane informacje o tym planie, współmiernie do odpowiedzialności osób i ich roli we wdrażaniu poszczególnych procedur.

Informacje ogólne dotyczące szkoleń pracowników zaangażowanych w przewóz morski towarów niebezpiecznych (IMDG Code)

Przedsiębiorcy, którzy w ramach działania firmy realizują prace na lądzie umożliwiające wykonywanie transportów morskich, mają obowiązek zadecydować którzy pracownicy powinni zostać przeszkoleni, jakie poziomy szkoleń będą im potrzebne oraz jakie metody szkoleniowe należy zastosować, aby umożliwić im przestrzeganie przepisów kodeksu IMDG. W celu ułatwienia wyboru pracowników, którzy powinni zostać objęci szkoleniem, w kodeksie morskim podano w jakie czynności mogą być oni zaangażowani, tj.:

  • klasyfikacja towarów niebezpiecznych i identyfikacja prawidłowej nazwy przewozowej,
  • pakowanie towarów niebezpiecznych,
  • oznakowanie towarów niebezpiecznych,
  • załadunek i rozładunek jednostek transportowo-ładunkowych,
  • sporządzanie dokumentacji przewozowej i dokumentów towarszyszących,
  • oferowanie towarów niebezpiecznych do przewozu,
  • akceptowanie towarów niebezpiecznych do przewozu,
  • manipulowanie towarami niebezpiecznymi,
  • sporządzanie planów sztauowania i załadunku,
  • załadunek i rozładunek towarów niebezpiecznych na i ze statku,
  • przewóz towarów niebezpiecznych,
  • kontrolowanie wykonywanych czynności pod kątem zgodności z obowiązującymi przepisami,
  • inne czynności związane z przewozem morskim towarów niebezpiecznych.

 

Elementy szkolenia

Szkolenie ogólne

Pracownicy zaangażowani w przewóz morski towarów niebezpiecznych powinni zostać przeszkoleni z zakresu przepisów ogólnych dotyczących tej problematyki. Szkolenie powinno obejmować zagadnienia dotyczące klasyfikacji towarów niebezpiecznych, oznakowania, pakowania, sztauowania, segregacji i dokumentacji towarzyszącej przewozom morskim towarów niebezpiecznych (np. Multimodalny Dokument Przewozowy (Multimodal Dangerous Goods Form), Certyfikat Pakowania Kontenera/Pojazdu (Container/Vehicle Packing Certificate oraz dokumentacja zawierająca niezbędne wytyczne do podjęcia procedur awaryjnych).

Szkolenie stanowiskowe

Każdy pracownik powinien być przeszkolny adekwatnie do pełnionych obowiązków i odpowiedzialności. Orientacyjny zakres szkolenia, adekwatnie do wykonywanych czynności został uwzgędniony w 1.3.1.6 IMDG Code, gdzie wskazano elementy kodeksu morskiego i inne przepisy, które mają zastosowanie przy opracowywaniu zagadnień szkoleniowych:

Tabela wskazująca elementy Kodeksu Morskiego (IMDG Code) i inne przepisy, które mają zastosowanie przy omawianiu poszczególnych zagadnień na szkoleniu z zakresu przewozu morskiego towarów niebezpiecznych (1.3.1.6 IMDG Code).

Potwierdzeniem odbycia szkolenia przez danego pracownika jest stosowna dokumentacja (np. certyfikat/zaświadczenie o ukończeniu szkolenia), która powinna być przechowywana przez pracodawcę i udostępniana na wniosek właściwej władzy w uzasadnionych okolicznościach.

Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa

Każdy pracownik powinien zostać przeszkolony z tego zakresu adekwatnie do pełnionej funkcji i ryzyka narażenia w przypadku uwolnienia materiału niebezpiecznego. Szkolenie te powinno poruszać zagadnienia dotyczące:

  • metod i procedur zapobiegania wypadkom,
  • dostępnch zaleceń postępowania w sytuacji wypadku, incydentu, awarii i sposobu korzystania z nich,
  • zagrożeń stwarzanych przez poszczególne klasy towarów niebezpiecznych i sposobów zapobiegania narażeniom z uwzględnieniem stosowania odzieży ochronnej i sprzętu ochrony indywidualnej,
  • procedur reagowania, które należy podejmować w przypadku niezamierzonego uwolnienia towarów niebezpiecznych, w tym procedur reagowania w nagłych wypadkach.

 

Zalecany zakres szkolenia

W Kodeksie Morskim (1.3.1.5 IMDG Code) wskazano zalecane potrzeby szkoleniowe dla personelu lądowego zaangażowanego w przewóz morski towarów niebezpiecznych. Poniższa tabela służy wyłącznie do celów informacyjnych, gdyż podmiot może być zaangażowany w odmienne czynności towarzyszące realizacji przewozów morskich, jak również może pełnić różne role i obowiązki w tym zakresie.

Odniesienia z tabeli:

.1 – Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code),

.2 – Procedury awaryjnego reagowania dla statków przewożacych towary niebezpieczne (The Ems Guide),

.3 – Poradnik pierwszej pomocy medycznej stosowany w przypadkach obejmujących towary niebezpieczne (MFAG),

.4 – Zalecenia ONZ w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych – Przepisy modelowe,

.5 – Zalecenia ONZ w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych – Podręcznik badań i kryteriów,

.6 – Kodeks CTU (CTU Code),

.7 – Zalecenia dotyczące bezpiecznego transportu ładunków niebezpiecznych i działań towarzyszących na obszarach portowych,

.8 – Międzynarodowa Konwencja o Bezpiecznych Kontenerach (CSC),

.9 – Kodeks bezpiecznego postępowania przy rozmieszczaniu i mocowaniu ładunku (CSS Code),

.10 – Zalecenia w zakresie bezpiecznego stosowania na statkach pestycydów używanych do fumigacji ładunkowych jednostek transportowych (MSC.1/Circ.1265),

.11 – Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS),

.12 – Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (MARPOL),

.13 – Programy inspekcji jednostek transportowych przewożących towary niebezpieczne (MSC.1/Circ.1442).

Tabele wskazane w 1.3.1.5 i 1.3.1.6 IMDG Code są niezwykle przydanym narzędziem przy opracowywaniu treści, które powinny zostać przekazane pracownikom zaangażowanym w przewóz morski towarów niebezpiecznych. Dzięki ich zastosowaniu możliwe jest zrealizowanie założeń szkolenia stanowiskowego w sposób efektywny. Korzystajac ze wskazówek zawartych w Kodeksie Morskim (IMDG Code) pracownikowi przekazywana jest wiedza ściśle odpowiadająca jego obowiązkom i odpowiedzialności, dzięki czemu może być od razu skutecznie stosowana w praktyce.

0

To już trzy lata razem!

Dzisiaj mija trzy lata odkąd współpracuję z Państwem w ramach prowadzenia firmy. Wcześniej również zajmowałam się problematyką przewozu towarów niebezpiecznych i magazynowania chemikaliów, aczkolwiek współpraca realizowana była w innych formach.

Co udało się osiągnąć przez trzy lata?

Udało mi się poznać fantastycznych i inteligentnych ludzi, poszerzyć horyzonty, zdobyć kolejne doświadczenie dzięki temu, że miałam przyjemność współpracować z ponad 150 podmiotami. Wśród nich były różne przedsiębiorstwa – od małych firm, po duże globalne firmy. Wśród nich znalazła się między innymi Polpharma, Polfa, Takeda Pharma, R. Twining Company, Inglot, Sherwin-Williams, Beckers, Wilk Electronics, Sonel S.A., Kimball Electronics, Delphi S.A., Michelin, Toyota, Ashland Poland, Linetech, Polskie Zakłady Lotnicze, ATC Aerospace, DHL oraz Polskie Linie Kolejowe.

Zawsze starałam się oferować bogate doświadczenie, elastyczną wiedzę i ludzkie podejście do kontrahentów. Dzięki takiemu podejściu miałam szczęście poszerzać swoje horyzonty w ok. 25 obszarach:

  1. Branża farmaceutyczna 
  2. Branża spożywcza 
  3. Branża kosmetyczna 
  4. Branża chemiczna 
  5. Branża farbiarska 
  6. Branża elektryczna
  7. Branża automotive
  8. Branża tworzyw sztucznych, plastików i polimerów 
  9. Branża metalurgiczna 
  10. Branża lotnicza 
  11. Branża transportowa 
  12. Branża paliwowo-energetyczna 
  13. Branża e-papierosów 
  14. Branża PBS 
  15. Branża odpadowa 
  16. Branża odnawialnych źródeł energii 
  17. Sądy i kancelarie prawne,
  18. Jednostki wojskowe
  19. Laboratoria, instytuty, jednostki badawcze
  20. Sklepy i hurtownie oferujące wyposażenie magazynów, sprzęt ochrony ogólnej i indywidualnej
  21. Organizatorzy targów, konferencji i kongresów
  22. Ośrodki szkolenia kierowców i inne firmy szkoleniowe
  23. Wydawnictwa 
  24. Uczelnie oraz…
  25. Inni doradcy i specjaliści.

 

Przez ten okres stworzyłam również 64 publikacje z szeroko pojętej problematyki chemii, transportu i bezpieczeństwa, z czego 47 z nich zostało opublikowanych w 13 czasopismach specjalistycznych.

Dziękuję wszystkim za zaufanie, a sobie życzę jeszcze lepszych wyników!

0

Egzaminy DGSA 2017 – Podsumowanie

Kiedy zaczynałam pracę jako doradca nie było łatwo. Młoda, nowa, psująca utrarte schematy. Najbardziej przytłaczająca dla mnie była znaczna część otoczenia. Z jednej strony wiele przedsiębiorstw dbających pozornie o kulturę bezpieczeństwa tylko i wyłącznie na potrzeby wypełniania przepisów prawa, z drugiej strony inni doradcy wypełniający smutne zapisy ustawy. Sposób pracy wielu specjalistów?  Według mnie właściwie wzmacniący poczucie firm, że większość robi się dla „papieru”.

Pamiętam jak założyłam sobie, że stworzę nowy wzorzec doradcy DGSA będącego ostoją, partnerem oraz skarbnicą wiedzy, który zapewnia klientom bezpieczeństwo pracy, transportu i magazynowania towarów niebezpiecznych. Jak mogłam to zrobić? Pracować wedle swoich założeń i pokazywać tę pracę innym. Wiedziałam też, że stare przyzwyczajenia trudno jest zmienić, a jedna ja to zaledwie kropla w morzu. Postanowiłam więc sukcesywnie wpuszczać świeży powiew… I tak oto właśnie rozpoczęłam prowadzenie kursów dla kandydatów na doradców. Podczas nich dzielę się nie tylko wiedzą i doświadczeniem, ale staram się również przekazywać pewne wartości.

Wczoraj odbył się ostatni w tym roku egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR i RID. Wychodzi na to, że kolejni nowi specjaliści w tej dziedzinie z każdym kolejnym terminem egzaminu to już u mnie taki mały standard. Pięknie kończymy więc rok 2017. Liczę, że kolejny zaczniemy równie dobrze.

Ogromnie cieszę się z sukcesów każdego z kim miałam przyjemność prowadzić zajęcia/konsultacje w tym zakresie. Dziękuję za wytrwałość, ciężką pracę i zaufanie. Za wspólne dojście do celu – bez Wiednia, bez zadęcia i bez udawania.

Wszystkim świeżym doradcom raz jeszcze serdecznie gratuluję i życzę powodzenia w zmaganiu z towarami niebezpiecznymi!

Poniżej opinia z wczorajszego egzaminu 🙂 Miód na serce.

0

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 3 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

Test 3 ogólny

1. Które z wymienionych klas wymagają  w określonych przypadkach stosowania temperatury kontrolowanej w trakcie realizacji przewozu?

  1. Klasa 3
  2. Klasa 4.3
  3. Klasa 4.1

 

2. W klasie 4.2 mogą być klasyfikowane:

  1. Tylko materiały stałe zapalne
  2. Materiały ulegające samonagrzewaniu
  3. Materiały zmodyfikowane genetycznie

 

3. Do jakiej klasy został zaliczony nadmanganian potasu?

  1. Klasy 4.2
  2. Klasy 4.1
  3. Klasy 5.1

 

4. Do materiałów trujących I GP należą towary wykazujące:

  1. Toksyczność dermalną LD50 = 56 mg/kg
  2. Toksyczność dermalną LD50 = 50 mg/kg
  3. Toksyczność inhalacyjną LC50 = 0,3 mg/kg

 

5. Do przewozu nie zostały dopuszczone materiały, które są podatne na tworzenie nadtlenków. Nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli zawartość w nich nadtlenku , przeliczona na nadtlenek wodoru wynosi: 

  1. poniżej 0,3%
  2. powyżej 0,3%
  3. powyżej 0,1%

 

6. Symbol literowy grupy zgodności materiału inicjującego to:

  1. A
  2. D
  3. B

 

7. Materiały klasy 4.1 pakowane są:

  1. według metod OP
  2. wyłącznie w opakowania metalowe
  3. wyłącznie jak materiały klasy 1

 

8. Pojemność zbiornika cysterny to:

  1. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w litrach
  2. całkowita wewnętrzna pojemność zbiornika wyrażona w metrach sześciennych
  3. częściowa wewnętrzna pojemność wyrażona w litrach

 

9. Rtęć została zaklasyfikowana do klasy:

  1. 9
  2. 5.1
  3. 8

 

10. Kod klasyfikacyjny amoniaku bezwodnego to:

  1. 2T
  2. 2TF
  3. 2TC

 

11. Kod klasyfikacyjny 2TFC oznacza:

  1. gaz skroplony
  2. trujący, zapalny, żrący
  3. gaz rozpuszczony

 

12. Chłodziarki (urządzenia chłodnicze):

  1. nigdy nie podlegają przepisom
  2. mogą być zaklasyfikowane do klasy 2
  3. mogą być zaklasyfikowane do klasy 9

 

13. Kto w naszym kraju jest właściwą władzą w sprawach warunków przewozu materiałów klasy 7?

  1. Instytut Przemysłu Organicznego
  2. Państwowa Agencja Atomistyki
  3. COBRO

 

14. Kryterium klasyfikacji materiałów klasy 5.2 może być:

  1. wrażliwość na kontakt ze związkami metali ciężkich
  2. zagrożenie działaniem promieniotwórczym
  3. rozkład egzotermiczny

 

15. Gaz zaklasyfikowany do grupy TOC to:

  1. gaz trujący, utleniający, żrący
  2. gaz pakowany wyłącznie we wzmocnione ampułki szklane
  3. gaz trujący przeznaczony wyłącznie do ćwiczeń dla obrony cywilnej

 

16. Materiały klasy 2:

  1. są zaliczone do grup oznaczonych literami określającymi stwarzane zagrożenie
  2. stwarzają tylko i wyłącznie zagrożenie zatruciem inhalacyjnym
  3. mogą charakteryzować się zagrożeniem sygnalizowanym nalepką nr 2.3

 

17. Materiały klasy 2 obejmują:

  1. gazy zapalne, trujące i żrące
  2. napoje gazowane
  3. między innymi gazy sprężone, skroplone i rozpuszczone

 

18. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1

  1. ocenia się między innymi za pomocą kryteriów właściwych dla klas 1, 4.1, 5.2, 6.1 i 8
  2. czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  3. są podstawą podziału na pięć głównych grup

 

19. Do której klasy zaliczamy izotop wodoru-tryt?

  1. 1
  2. 4.1
  3. 7

 

20. Materiał ciekły zapalny mający podczas przewozu temperaturę wyższą od swojej temperatury zapłonu powinien być zaklasyfikowany do:

  1. klasy 4.1, do grupy materiałów samoreaktywnych
  2. klasy 9
  3. klasy 3

 

21. Numer rozpoznawczy zagrożenia dla chloru to:

  1. 268
  2. 265
  3. 20

 

22. Uczestnik przewozu zobowiązany jest przechowywać drugi egzemplarz sprawozdania rocznego przez okres:

  1. 5 lat od dnia jego sporządzenia
  2. 5 lat od dnia jego wysłania
  3. 1 rok

 

23. Jeżeli w Tabeli A, w dziale 3.2, dla materiałów wybuchowych w kolumnie 4 występują cyfry I, II, III to oznaczają one:

  1. stopień natężenia zagrożenia, gdzie I oznacza duże zagrożenie, a III małe zagrożenie
  2. materiały klasy 1 nie zostały zaliczone do grup pakowania, więc cyfry I, II, III nie występują w kol. 4 w Tabeli A
  3. stopień natężenia zagrożenia gdzie III oznacza duże zagrożenie, a I małe zagrożenie

 

24. Zagrożenie dominujące stwarzane przez materiały klasy 7 to:

  1. promieniotwórczość
  2. emisja gazu trującego
  3. działanie żrące

 

25. Do klasy 5.1 klasyfikowane są:

  1. materiały utleniające, podtrzymujące palenie
  2. materiały utleniające, żrące
  3. materiały utleniajace, trujące

 

26. Materiał klasy 1 grupa zgodności G:

  1. przedstawia sobą szczególne zagrożenie, np. z powodu aktywacji z wodą
  2. jest materiałem wybuchowym inicjującym
  3. jest materiałem pirotechnicznym

 

27. Materiał podgrzany ciekły mający podczas przewozu temperaturę niższą od temperatury zapłonu powinien zostać zaklasyfikowany do klasy:

  1. 3
  2. 4.2
  3. 9

 

 28. Do której klasy mogą zostać zaklasyfikowane gazy?

  1. 2
  2. 5.1
  3. 8

 

29. Stosowanie środków ostrożności wobec artykułów spożywczych przewożonych razem z niektórymi materiałami niebezpiecznymi: 

  1. jest wymagane w kontenerach
  2. jest wymagane w stosunku do wszystkich towarów niebezpiecznych klasy 9
  3. jest zapewnione poprzez całkowite przykrycie folią sztuk przesyłek z takimi towarami

 

30. Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego mogą być używane przez okres:

  1. 10 lat
  2. 2 lata dla niektórych materiałów
  3. w zależności od towaru niebezpiecznego, dla którego są przeznaczone – nie dłużej niż 5 lat

 

31. Sztuką przesyłki jest: 

  1. paleta wraz ze spiętrzonymi na niej opakowaniami zawierającymi aerozole (UN 1950)
  2. skrzynia tekturowa zawierająca aerozole (UN 1950)
  3. próżne oczyszczone opakowanie po materiałach niebezpiecznych

 

32. Dokument przewozowy powinien zawierać: 

  1. numer UN przewożonego towaru
  2. kody użytych opakowań
  3. numer klasy w przypadku przewozu towaru niebezpiecznego o numerze UN 2211

 

33. Brak numeru grupy pakowania w wykazie towarów niebezpiecznych oznacza, że:

  1. towar nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniach
  2. towar nie jest dopuszczony do przewozu w cysternach
  3. towar może należeć do klasy 2

 

34. Towary niebezpieczne mogą mieć przyporządkowane następujące kody klasyfikacyjne:

  1. F1
  2. OT2
  3. TCO

 

35. Zaklasyfikowanie towaru niebezpiecznego do klasy dokonywane jest na podstawie:

  1. zagrożenia dominującego
  2. zagrożenia dodatkowego
  3. temperatury zapłonu

 

36. 20 kg towaru niebezpiecznego UN 1664 o kodzie klasyfikacyjnym T1 można zapakować w opakowanie pojedyncze o kodzie:

  1. 4AV
  2. 1N1
  3. 50A

 

37. Które z podanych poniżej kryteriów mają zastosowanie przy klasyfikacji towarów niebezpiecznych klasy 6.1?

  1. temperatura zapłonu
  2. temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR)
  3. działanie żrące

 

38. Sztuki przesyłki z materiałami klasy 6.2:

  1. mogą być znakowane nalepkami 6.2 i 2.2
  2. opakowanie powinno zawierać napis „ZAKAŹNE”
  3. w niektórych przypadkach wymagany jest wykaz zawartości

 

39. Temperatura zapłonu:

  1. dotyczy wyłącznie materiałów ciekłych
  2. charakteryzuje materiały różnych klas, np. 3, 6.1 i 9
  3. może być niższa od temperatury w której przewożony jest materiał

 

40. Benzyna silnikowa dopuszczona jest do przewozu w:

  1. bębnach stalowych
  2. cysternach przenośnych
  3. opakowaniach o kodzie 0A1

 

7

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA (ADR)

TEST SPECJALISTYCZNY NR 1 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR

 

Test 1 specjalistyczny

1. Numer rozpoznawczy zagrożenia amoniaku bezwodnego to: 

  1. 268
  2. 286
  3. 263

2. Jakiej informacji brakuje w zapisie w dokumencie przewozowym „UN 2448 siarka stopiona, III”?

  1. Kodu klasyfikacyjnego
  2. Numeru nalepki ostrzegawczej
  3. Grupy pakowania

3. Jaki numer rozpoznawczy zagrożenia może mieć przypisany azot?

  1. 22
  2. 20
  3. 23

4. Kto jest właściwą władzą w sprawach warunków technicznych i badań urządzeń transportowych przeznaczonych do przewozu drogowego?

  1. dzierżawca
  2. licencjonowany przewoźnik
  3. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego

5. Każda cysterna przenośna, która charakteryzuje się określoną pojemnością, powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa. Wymaganie to stosuje się do cystern o pojemności mniejszej niż:

  1. 1000 litrów
  2. 1900 litrów
  3. 2000 litrów

6. Kontenery-cysterny wykonane z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mogą być dopuszczone do przewozu materiałów niebezpiecznych klas:

  1. 2
  2. 1
  3. 8

7. Litera M umieszczona po kodzie cysterny oznacza, że:

  1. Materiał może być przewożony w pojeździe-baterii
  2. Materiał może być przewożony w MEGC
  3. Materiał może być przewożony w (MEGC) UN

8. Cysterny do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny być poddawane badaniom okresowym:

  1. nie później niż po 8 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  2. nie później niż po 6 latach eksploatacji, a następnie przynajmniej co 12 lat
  3. nie rzadziej niż co 8 lat

9. Od czego zależy stopień napełnienia cystern dla materiałów ciekłych?

  1. współczynnika objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatury 15 i 50 °C
  2. Gęstości cieczy
  3. Temperatury zapłonu

10. Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny dopuszczone do przewozu:

  1. nie mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni pozostałości materiałów niebezpiecznych
  2. muszą być tak samo szczelnie zamknięte jak w stanie ładownym
  3. mogą posiadać na zewnętrznej powierzchni nieznaczne pozostałości materiałów niebezpiecznych

11. Cysterna przenośna poddawana jest badaniom:

  1. Przed pierwszym użyciem
  2. Co 5 lat
  3. Co 8 lat

12. Jaki minimalny wymiar boku powinna mieć nalepka ostrzegawcza dla kontenerów i kontenerów-cystern?

  1. 100 mm
  2. 150 mm
  3. 250 mm

13. Które towary kl. 1 nie są dopuszczone do przewozu drogowego?

  1. zawierające dodatkowo trujący środek chemiczny
  2. inicjujące
  3. miotające

14. Pojemność cysterny stałej jest większa niż:

  1. 1000 litrów
  2. 450 litrów
  3. 1500 litrów

15. Co oznacza przewóz luzem?

  1. Przewóz nieopakowanych materiałów stałych
  2. Przewóz przedmiotów
  3. Przewóz sztuk przesyłek

16. Jeżeli materiał ma przyporządkowaną kategorię transportową „0” to:

  1. Nie podlega wymaganiom ADR
  2. Nie podlega wyłączeniu, które wynika z ADR
  3. Nie jest dopuszczony do przewozu

17. Który z materiałów wybuchowych jest dopuszczony do przewozu tylko jako ładunek całkowity?

  1. Materiał pirotechniczny
  2. Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor
  3. Materiał wybuchowy przedstawiający sobą szczególne zagrożenie np. z powodu podatności na aktywację wodą

18. Jakiego koloru mogą być strzałki kierunkowe?

  1. niebieskiego
  2. pomarańczowego
  3. czerwonego

19. Na jakie minimalne ciśnienie powinien być nastawiony zawór bezpieczeństwa w cysternie przeznaczonej do przewozu materiałów ciekłych o prężności pary wyższej niż 110 kPa w 50 stopniach Celsjusza?

  1. 1,1 bara
  2. 1,3 bara
  3. 1,5 bara

20. Próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wykona przy ciśnieniu nie niższym niż:

  1. 20% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 20% ciśnienia próbnego
  3. 90% maksymalnego ciśnienia roboczego

21. Zbiorniki przeznaczone do przewozu określonych materiałów powinny być połączone z podwoziem przy użyciu co najmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Wymaganie to dotyczy materiałów:

  1. Gazów palnych
  2. UN 1361 węgiel, II GP
  3. Materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie niższej niż 60 °C

22. Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być:

  1. równe co najmniej 1,1-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 400 kPa (4 bar)
  2. równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bar)
  3. co najmniej 1,4 razy większe od największego dopuszczalnego ciśnienia roboczego

23. Która z nazw może zostać użyta jako nazwa techniczna dla gazu chłodniczego?

  1. Mieszanina F1
  2. Mieszanina F2
  3. Mieszanina F3

24. Stopień napełnienia naczynia ciśnieniowego:

  1. nie powinien przekraczać 95% pojemności naczynia ciśnieniowego w temperaturze 50°C
  2. może być większy od 80%, ale nie powinien przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C
  3. może przekroczyć 95% pojemności w temperaturze 50 °C

25. UN 1978 propan może być towarem niebezpiecznym dużego ryzyka, jeżeli jest przewożony w:

  1. sztukach przesyłki
  2. pojazdach-cysternach
  3. luzem

26. Przy przewozie towaru niebezpiecznego w ilościach ograniczonych:

  1. Masa brutto sztuki przesyłki nie może przekraczać 30 kg
  2. Sztuka przesyłki powinna być zawsze oznakowana strzałkami kierunkowymi
  3. Pojazd ze sztukami przesyłek zapakowanymi w ilościach ograniczonych zawsze musi zostać oznakowany znakiem dla ilości ograniczonych

27. Kod PP w instrukcjach pakowania oznacza:

  1. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań opisanych w dziale 6.1
  2. Przepisy specjalne pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych
  3. Przepisy specjalne pakowania dotyczące opakowań typu bębny i skrzynie

28. Napełnione pojemniki aerozolowe powinny być poddane badaniom:

  1. Hydraulicznej próbie ciśnieniowej
  2. W gorącej łaźni wodnej
  3. Pojemniki aerozolowe nie są poddawane badaniom po napełnieniu

29. Nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2 umieszcza się na: 

  1. Butlach z tlenem i acetylenem
  2. Butlach z gazami niepalnymi i nietrującymi
  3. Pojemnikach aerozolowych bez względu na rodzaj gazu

30. Jeżeli do próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych lub stałych w stanie sypkim lub granulowanym stosowany jest gaz, to próba ta powinna być przeprowadzona pod ciśnieniem, nie mniejszym niż:

  1. 25% maksymalnego ciśnienia roboczego
  2. 50% maksymalnego ciśnienia roboczego
  3. 75% maksymalnego ciśnienia roboczego

 

0

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY NR 2 – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

Test 2 ogólny

1. Zagrożenia stwarzane przez materiały klasy 4.1:

  1. Czasami wymagają stosowania podczas przewozu temperatury kontrolowanej
  2. Są podstawą podziału na cztery główne grupy
  3. Są zawsze oceniane za pomocą grup pakowania

2. Do jakiej grupy materiałów promieniotwórczych może być zaliczona woda zawierająca izotop wodoru – tryt:

  1. SCO-I
  2. SCO-II
  3. LSA-II

3. Grupy zgodności, do których zaliczane są materiały klasy 1 są:

  1. stosowane tylko do przewozów multimodalnych
  2. grupami materiałów o podobnych właściwościach użytkowych
  3. grupami przedmiotów wybuchowych o tej samej nazwie, np. granaty

4. Do jakiej grupy należy propan?

  1. F
  2. O
  3. A

5. Jakie cechy charakteryzuje gaz o kodzie klasyfikacyjnym 2TOC?

  1. skroplony
  2. trujący
  3. zapalny

6. Do jakiej klasy zaliczamy fosfor biały?

  1. 3
  2. 8
  3. 2

7. Materiały samoreaktywne klasy 4.1 pakowane są:

  1. wyłącznie w opakowaniach metalowych
  2. tak jak materiały kl. 3
  3. analogicznie jak nadtlenki

8. Towary niebezpieczne klasy 3:

  1. mają niekiedy właściwości trujące
  2. klasyfikowane są na podstawie temperatury zapłonu
  3. to wyłącznie materiały chemicznie czyste

9. Do jakiej klasy może być zaliczona siarka UN 1350 w stanie stałym?

  1. 1
  2. 3
  3. 2

10. Towar niebezpieczny wysokiego ryzyka – fluorowodór UN 1052 – jest zakwalifikowany do klasy:

  1. 8
  2. 3
  3. 2

11. Substancja zawierająca izotop wodoru-tryt jest materiałem:

  1. klasy 7
  2. klasy 6.1
  3. klasy 5.1

12. Pestycydy klasyfikowane są do:

  1. klasy 3
  2. klasy 1 grupy zgodności K
  3. klasy 3, 6.1 lub 9

13. Do towarów niebezpiecznych klasy 4.2 mogą być zaliczane:

  1. Materiały samozapalne
  2. Materiały trujące
  3. Materiały organiczne

14. Do klasy 2 należą:

  1. materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nie większej niż 93 °C
  2. gazy zapalne trujące
  3. gal

15. Jak długo należy przechowywać sprawozdanie roczne?

  1. 2 lata
  2. 3 lata
  3. 5 lat

16. Do której podklasy zaliczamy przedmioty, których zadziałanie ograniczone jest do pojedynczego przedmiotu bez zagrożenia dodatkowego?

  1. 6
  2. 5
  3. 3

17. Przedmioty zawierające materiał wybuchowy i środek chemiczny, to grupa zgodności:

  1. K
  2. A
  3. L

18. Do której klasy zostały zaklasyfikowane zapałki?

  1. 1
  2. 2
  3. 9

19. Pestycydy mogą być przewożone jako:

  1. materiały klasy 3
  2. materiały klasy 6.1
  3. materiały klasy 5.1

20. Które nalepki nie mogą być użyte dla oznakowania sztuk przesyłek z materiałami klasy 7?

  1. 4.2
  2. 7C
  3. 2

21. Opakowanie z drewna określone jest literą:

  1. C
  2. D
  3. F

22. Nadmanganian potasu jest zaklasyfikowany do klasy:

  1. 1
  2. 2
  3. 8

23. Dominującym zagrożeniem dla klasy 3 jest:

  1. podatność na zapalenie
  2. podatność na polimeryzację
  3. toksyczność

24. Kod klasyfikacyjny:

  1. nie występuje w klasie 7
  2. może zawierać numer podklasy
  3. posiadają wszystkie towary niebezpieczne

25. Nalepka w biało-czerwone pasy z symbolem płomienia zawiera:

  1. Cyfrę 4.1
  2. Cyfrę 4.2
  3. Cyfrę 4

26. Silniki rakietowe zaliczane są do:

  1. klasy 1
  2. klasy 8
  3. klasy 9

27. Do klasy 3 zaliczamy:

  1. olej opałowy ciężki (mazut)
  2. olej opałowy lekki
  3. olej gazowy

28. Kod opakowania z aluminium zawiera literę:

  1. B
  2. G
  3. P

29. Do klasy 4.1 zaliczamy:

  1. materiały stałe zapalne
  2. materiał samoreaktywne
  3. materiały polimeryzujące

30. DPPL o kodzie 31HZ1/Y/1206/PL/COBRO 64/0/1200 to:

  1. DPPL przeznaczony do przewozu towarów III grupy pakowania
  2. może być używany tylko do końca 2010 roku
  3. może być obicążony 1200 kg

31. Co oznacza kod BK1?

  1. Kontener do przewozu luzem zamknięty
  2. Kontener do przewozu luzem przykryty
  3. Przepisy specjalne w instrukcji pakowania DPPL

32. Podstawowymi kryteriami służącymi do klasyfikacji materiałów klasy 1 są:

  1. Wrażliwość na tarcie
  2. Podatność na rozpuszczanie w wodzie
  3. Wrażliwość na uderzenie

33. W klasie 4.1 klasyfikowane są:

  1. Materiały stałe zapalne i materiały samoreaktywne ciekłe
  2. Materiały samozapalne ciekłe i stałe
  3. Materiały stałe zapalne, materiały wybuchowe odczulone i materiały samoreaktywne ciekłe

34. Jakie właściwości posiadają materiały klasy 7:

  1. Promieniotwórcze
  2. Trujące
  3. Żrące

35. Materiały klasy 6.1 obejmują:

  1. Jedynie materiały powodujące śmierć człowieka w wyniku ich połknięcia
  2. Materiały posiadające toksyczność dermalną równą 4 mg/kg
  3. Pestycydy o kodzie klasyfikacyjnym

36. Niektóre materiały klasy 5.2 powinny być pakowane:

  1. Tylko w opakowania hermetyczne
  2. W opakowania odpowiadające materiałom przyporządkowanym do grupy pakowania I, II lub III
  3. Zgodnie z warunkami ustalonymi przez władzę właściwą

37. Znak w kształcie trójkąta, białego z czerwonym obramowaniem, zawierający symbol termometru w kolorze czerwonym, oznacza przewóz materiałów:

  1. w stanie podgrzanym
  2. piroforycznych
  3. rozkładających się lub polimeryzujących w temperaturze niższej niż 45°C

38. Próbki materiałów niebezpiecznych klasy 3 mogą być przewożone:

  1. W opakowaniu kombinowanym, pod warunkiem, że masa brutto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  2. W opakowaniu złożonym, pod warunkiem, że masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg
  3. Wyłącznie w opakowaniu kombinowanym

39. W klasie 3 natężenie zagrożenia dominującego określone jest: 

  1. Na podstawie odpowiedniego oznakowania na opakowaniach w które materiał będzie pakowany
  2. Na podstawie temperatury wrzenia materiału
  3. Według grup pakowania

40. Jakie kryteria stosowane są przy klasyfikacji materiałów do klasy 9?

  1. Temperatura w której materiał jest przewożony
  2. Wartość stężenia CL50 dla ryb
  3. Wydzielanie zapalnych par
0