Ukryte towary niebezpieczne

Niezależnie od rodzaju transportu, ukryte towary niebezpieczne stanowią dość duże wyzwanie dla wszystkich uczestników przewozu biorących udział w łańcuchu transportowym. Na przestrzeni wieloletniej pracy zawodowej w zakresie wspomnianej problematyki, zauważyłam, że proceder ten realizowany jest w sposób:

  • świadomy,
  • nieświadomy.

 

Świadome ukrywanie towarów niebezpiecznych wynika głównie z następujących przyczyn:

  • niechęć przedsiębiorców do ponoszenia dodatkowych, często nieopłacalnych i wygórowanych kosztów związanych z przewozem towarów niebezpiecznych,
  • ograniczone możliwości logistyczno-transportowe, wynikające z faktu, iż część firm nie podejmuje się przewozu/manipulowania towarami niebezpiecznymi.

 

Nieświadome ukrywanie towarów niebezpiecznych wynika kluczowo z:

  • niewiedzy nt. istnienia odrębnych regulacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych,
  • nieutożsamiania się z rolą uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych (przewóz kojarzony jest tylko i wyłącznie z przemieszczeniem towarów za pomocą środka transportu).

 

Przykładów nie trzeba szukać daleko i skrupulatnie. Osobiście doświadczam ich dość często w życiu codziennym. Powód jest bardzo prosty – bardzo duże spektrum towarów niebezpiecznych używanych jest przez nas:

  • w celach sportowo-rekreacyjnych,
  • w gospodarstwie domowym,
  • do higieny osobistej.

 

Tak, tak. Napoje alkoholowe, perfumy, lakiery i zmywacze do paznokci, e-liquidy do e-papierosów, środki czyszczące, płyny do dezynfekcji, farby, lakiery, bejce, pokosty, emalie, perfumy, dezodoranty, bita śmietana w sprayu to też towary… niebezpieczne. 🙂

Prosty przykład w tym zakresie to moje ostatnie zamówienie bioetanolu do biokominka. Bioetanol to ok. 96% alkohol etylowy. Dystrybuowany jest w handlu detalicznym w opakowaniach zawierających najróżniejsze gabaryty – od opakowań zawierających 1 l produktu (zwłaszcza wersje nawaniane przyjemnym ekstraktem) po 5 l produktu. Zazwyczaj zamawiam oba warianty, pojedynczo lub w sposób łączony. Którego sposobu bym nie wybrała, przygotowanie towaru pozostawia wiele do życzenia.

Na potrzeby powyższego przykładu przyjrzyjmy się Wykazowi Towarów Niebezpiecznych z przepisów regulujących problematykę przewozu drogowego, gdyż transport ten jest najpopularniejszy przy przemieszczaniu towarów niebezpiecznych (tj. 3.2 Tabela A Umowa ADR). Etanol o powyżej wskazanym stężeniu klasyfikowany jest jako UN 1170, II GP (średnie natężenie zagrożenia dominującego):

Patrząc na wykaz i pozostałe przepisy zawarte w Umowie ADR zauważamy, że etanol może być przewożony:

  • na wyłączeniach całkowitych spod przepisów Umowy ADR, o ile charakter realizowanej operacji transportowej na to zezwala,
  • na wyłączeniach wynikających z przepisów szczególnych działu 3.3 Umowy ADR,
  • na wyłączeniu dla towarów zapakowanych w ilościach wyłączonych (EQ) oraz ograniczonych (LQ),
  • na wyłączeniu dotyczącym ilości przewożonych w jednostce transportowej (tzw. wyłączenie 1.1.3.6),
  • na pełnych przepisach Umowy ADR.

 

Patrząc natomiast na przykład z mojego życia i ewentualne możliwości aranżacji takiego przewozu przez nadawcę, etanol, który pakowany jest w opakowania zawierające:

  • do 1 l, może zostać przewieziony jako towar zapakowany w ilościach ograniczonych (LQ), zgodnie ze wskazaniami kol. 7a, 3.2 Tabela A oraz 3.4 Umowy ADR,
  • 5 l, może zostać przewieziony jako towar zapakowany na wyłączeniu 1.1.3.6 lub na pełnych przepisach Umowy ADR.

 

Jak było w rzeczywistości?

  • otrzymałam przesyłkę owiniętą czarną folią termokurczliwą, która zakrywała karton niecertyfikowany (i oznakowanie zawarte na nim), który stanowił opakowanie zewnętrzne,
  • na opakowaniu zewnętrznym zawarto znak dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych oraz strzałki kierunkowe po dwóch przeciwległych stronach,
  • wewnątrz opakowania zewnętrznego znajdowały się opakowania wewnętrzne z etanolem, zarówno 5 l, jak i 1 l,
  • opakowania zawierające 1 l etanolu nie posiadały oznakowania, 5 l zostały oznakowane nalepką ostrzegawczą nr 3 (dla materiałów ciekłych zapalnych),
  • opakowania zawierające 5 l etanolu były opakowaniami certyfikowanymi,
  • przesyłce nie towarzyszyła żadna dokumentacja, poza standardową etykietą kurierską.

Straszny misz-masz, prawda? A wisienką na torcie był fakt, iż przesyłka została nadana przy pomocy firmy, która jasno określa w swoim regulaminie, iż nie przyjmuje do przewozu towarów niebezpiecznych. 🙂 Lepiej byłoby jednak wprowadzić usługę na przyjmowanie tych towarów, czerpać z tego korzyści finansowo-rozwojowe, bo niestety nie uciekniemy od otaczającej nas chemii, nieprawdaż?

Pamiętajcie! Niezależnie od tego jak bardzo rozwija się otaczający nas świat, od jednego nigdy nie uciekniemy:

0

12 najczęściej popełnianych błędów w sprawozdaniu rocznym ADR/RID

Obecny okres to bez wątpienia czas w którym doradcy DGSA kompletują dane do sprawozdań rocznych. Wzór dokumentu w którym dane te powinny zostać przekazane do właściwej władzy został określony w Rozporządzeniu MTBiGM z dn. 14 sierpnia 2012 r. w sprawie formularza rocznego sprawozdania z działalności w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz sposobu jego wypełniania (Dz. U. 2012 poz. 966). Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych zobowiązani są przedłożyć ten dokument do dnia 28 lutego, do władz adekwatnych do danego rodzaju transportu.

Czy wszystkie formularze wypełnianie są w sposób prawidłowy przez doradców DGSA? Jakie błędy najczęściej są popełniane? Spróbuję odpowiedzieć na te pytania, na podstawie obserwacji, które udało mi się poczynić w trakcie audytów, które miałam przyjemność realizować w przedsiębiorstwach zaangażowanych w obrót towarami niebezpiecznymi.

Do sedna:

  1. Nieprawidłowy wzór formularza rocznego sprawozdania, tj. niezgodny ze wskazanym powyżej Rozporządzeniem MTBiGM.
  2. Uzupełniania formularza rocznego sprawozdania niezgodnie z wytycznymi Rozporządzenia MTBiGM.
  3. Nieuwzględnianie wszystkich towarów niebezpiecznych w których obrót było zaangażowane przedsiębiorstwo. Zliczane są głównie surowce produkcyjne, bez uwzględnienia materiałów pomocniczych typu: środki do utrzymania czystości, gazy techniczne do prac serwisowych, preparaty stosowane w oczyszczalniach, czy też materiały służące zapewnieniu komfortu termicznego, typu oleje opałowe.
  4. Zliczanie wszystkich materiałów, często na podstawie gotowych, sumarycznych ilości dla każdej klasy, w których obrót przedsiębiorstwo jest zaangażowane, bez wyłączenia ilości, które zostały przewiezione na wyłączeniach całkowitych i częściowych spod obowiązujących przepisów Umowy ADR lub Regulaminu RID.
  5. Niewskazywanie towarów dużego/wysokiego ryzyka (TDR/TWR) w obrót których zaangażowane jest przedsiębiorstwo.
  6. Nieumiejętne wskazywanie towarów dużego/wysokiego ryzyka (TDR/TWR) i ich ilości, w obrót których zaangażowane jest przedsiębiorstwo. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdzie przedsiębiorstwo manipuluje więcej niż jednym towarem dużego/wysokiego ryzyka w obrębie danej klasy.
  7. Wykazywanie ilości towarów przy nieodpowiednim sposobie przewozu (sztuki przesyłki/cysterna/luzem/MEMU) i czynności transportowej (pakowanie/napełnianie/załadunek/przewóz/rozładunek),
  8. Niestosowanie odpowiednich jednostek do wskazania ilości towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym, w obrót których było zaangażowane przedsiębiorstwo. W tym zakresie trzeba mieć na uwadze, że w obrębie części klas występują zarówno materiały ciekłe, jak i stałe (np. kl. 6.1 – materiały trujące oraz kl. 8 – materiały żrące) oraz, że w obrębie klasy 2 występują gazy o różnym stanie fizycznym, a co za tym idzie, ich ilości powinny być wskazywane w kg lub l. W związku z powyższym, ilości materiałów należy więc wskazywać w jednostkach, które zostały wskazane w Rozporządzeniu.
  9. Niepodawanie przedsiębiorcom instrukcji dotyczących uzupełnienia egzemplarzy sprawozdania przez uczestnika przewozu – pieczęcią oraz czytelnym podpisem.
  10. Brak wytycznych odnośnie tego, kto, jako uczestnik przewozu powinien podpisać dokumenty, w zależności od formy prowadzenia działalności.
  11. Niepoinformowanie przedsiębiorcy o tym, do której jednostki inspekcyjnej powinien skierować sprawozdanie (transport drogowy, gdyż sprawozdanie należy kierować do WITD terytorialnie adekwatnego do siedziby przedsiębiorcy lub miejsca zamieszkania).
  12. I „najważniejsze”… 🙂 Brak znaku „X” w niewypełnionych rubrykach formularza rocznego sprawozdania.

Na koniec życzę powodzenia w eliminowaniu błędów z aktualnych sprawozdań… i naturalnie jak najszybszego uporania się z nimi!

0

Mam objawy koronawirusa SARS-CoV-2. Zgłaszam się do Oddziału Zakaźnego. Pobrano próbkę do badań. I co dalej…?

Najnowszy koronawirus SARS-CoV-2 wywołuje chorobę objawiającą się najczęściej gorączką, kaszlem, bólami mięśni, zmęczeniem, rozbiciem oraz ewentualnymi problemami z oddychaniem. Ciężki przebieg choroby obserwuje się u ok. 20% pacjentów, a do zgonów dochodzi u ok. 3% chorych. W momencie, gdy piszę ten artykuł, zakażonych jest ponad 90 tys. osób. Początkowe przypadki zarejestrowano w Chinach, a kolejne w innych krajach Europy, Azji, Oceanii i Ameryki Północnej.

Jak wygląda sytuacja w naszym kraju?

W dniu dzisiejszym odbyło się specjalne posiedzenie sejmu w sprawie koronawirusa. Podczas spotkania przedstawiono informacje na temat podjętych działań i stanu przygotowań kraju związanych z zagrożeniami epidemicznymi w Polsce. Co najważniejsze, zadeklarowano większą ilość laboratoriów (całe 11!), które mają być w gotowości na wypadek konieczności wykonania testów. Niemniej poważny problem stanowi fakt, że pomimo pojawiających się pytań dotyczących kwestii trasnportu próbek, konkretnej odpowiedzi nie udzielono, a właściwiej podniesiono kwestie dotyczące transportu zupełnie nie związane z tematyką pytania.

Dodam, że na obecną chwilę nie potwierdzono ani jednego przypadku koronawirusa w naszym kraju.

Wyobraźmy sobie następujący scenariusz…

Mam objawy koronawirusa SARS-CoV-2. Zgłaszam się do Oddziału Zakaźnego. Pobrano próbkę do badań.

I co dalej…?

Odpowiedź jest bardzo prosta: To zależy.

Najprostszy scenariusz wystąpi wtedy, gdy próbka będzie mogła być zbadana w tej samej lokalizacji, gdzie została pobrana. Natomiast w sytuacji, gdy będzie musiała być przetransportowana, podlega pod przepisy Umowy ADR, która reguluje problematykę przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

Materiały zakaźne w transporcie towarów niebezpiecznych

Próbki od chorych to materiały, które są pobierane bezpośrednio od ludzi. Pojęcie to obejmuje wydaliny, wydzieliny, krew i jej składniki, tkanki, płyny tkankowe oraz części ciała, które są przewożone do celów badawczych, diagnostycznych, działalności dochodzeniowej, leczenia i profilaktyki chorób. Będą klasyfikowane jako materiał zakaźny klasy  6.2, jeżeli spełniają określone dla niej warunki.

Materiały zakaźne są materiałami, które zawierają lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają drobnoustruje chorobotwórcze (bakterie, wirusy, riketsje, pasożyty, grzyby). Jeżeli materiały te znajdują się w postaci, że kontakt z nimi może spowodować zagrożenie życia lub chorobę śmiertelną i są zakaźne dla ludzi lub ludzi i zwierząt, powinny być zaliczone jako towar niebezpieczny o numerze UN 2814. Zaklasyfikowanie materiału powinno być oparte na znanej historii choroby i objawach u ludzi lub zwierząt, od których materiały pochodzą, sytuacji endemicznej, lub specjalistycznej ocenie przypadków indywidualnych u ludzi lub zwierząt, od których materiały te pochodzą.

Reasumując…

Preparaty zawierające wirus SARS-CoV-2 powinny być zaklasyfikowane jako towar niebezpieczny o numerze UN 2814.

Przygotowanie do przewozu

Preparaty klasyfikowane w ten sposób powinny być przygotowane do przewozu zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania, wskazaną w przepisach z zakresu problematyki przewozu towarów niebezpiecznych. W ujęciu transportu drogowego, Umowy ADR, będzie to instrukcja P620. Materiał powinien być umieszczony w opakowanie wewnętrzne, które powinno zawierać:

  • szczelne naczynie pierwotne,
  • szczelne opakowanie pośrednie,
  • materiał absorbujący (w dostatecznej ilości).

Materiał absorbujący powinien być umieszczony pomiędzy naczyniem pierwotnym a opakowaniem pośrednim. Wymaganie to nie ma zastosowania w stosunku do materiałów zakaźnych w postaci stałej.

Opakowanie zewnętrzne powinno być sztywne, certyfikowane, a jego najmniejsze wymiary zewnętrzne powinny wynosić minimum 10 cm. Dopuszczone opakowania certyfikowane to:

  • bębny (kody: (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1, 1N2, 1H1, 1H2, 1D, 1G),
  • skrzynie (kody: 4A, 4B, 4N, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1, 4H2),
  • kanistry (kody: 3A1, 3A2, 3B1, 3B2, 3H1, 3H2).

 

Dodatkowo, aby w pełni oddać istotę zagrożenia, które wykazuje przewożony materiał, opakowanie go zawierające powinno być oznakowane:

  • numerem UN: „UN 2814”,
  • nalepką ostrzegawczą nr 6.2,
  • ewentualnymi strzałkami kierunkowymi.

 

Nalepka ostrzegawcza dla materiałów zakaźnych

Realizacji przewozu powinien towarzyszyć dokument przewozowy, który dodatkowo uzupełniony jest imieniem i nazwiskiem oraz numerem telefonu osoby odpowiedzialnej za przesyłkę.

 

Aktualizacja z dn.06.03.2020

Dzięki uprzejmości stowarzyszenia doradców DGSA otrzymałam kopię listu z Ministerstwa Zdrowia. Osobiście widzę w nim niepełną interpretację i  skopiowanie przepisów Umowy ADR. W związku z tym faktem, raz jeszcze uprzejmie proszę wszystkich specjalistów z zakresu problematyki transportu towarów niebezpiecznych o klasyfikowanie wszelkich materiałów związanych z powyższym wirusem jako UN 2814.

 

0

Sprawozdanie roczne ADR/RID

Każdy uczestnik przewozu drogowego i kolejowego towarów niebezpiecznych, realizujący czynności związane z obrotem towarami niebezpiecznymi na pełnych przepisach Umowy ADR/Regulaminu RID, zobowiązany jest przedłożyć sprawozdanie roczne ze swojej działalności do odpowiednich władz.

Do kiedy ma na to czas? Do jakich władz powinno zostać przedłożone? Na co powinien zwrócić uwagę doradca DGSA przy sporządzaniu tego dokumentu?

Na wszystkie pytania odpowiadam poniżej.

Transport drogowy i kolejowy (ADR i RID)

 

  • Kto powinien sporządzić sprawozdanie? Doradca ds. bezpieczeństwa przewozu drogowego towarów niebezpiecznych posiadający ważne świadectwo doradcy z uprawnieniami z odpowiedniego zakresu – ADR i/lub RID.
  • Kto jest odpowiedzialny za przedłożenie sprawozdania właściwym władzom? Podmiot uczestniczący w obrocie towarów niebezpiecznych, tzw. uczestnik przewozu.
  • W ilu egzemplarzach sprawozdanie powinno zostać sporządzone? Sprawozdanie powinno być sporządzone minimum w dwóch egzemplarzach.
  • Gdzie należy przedłożyć jeden egzemplarz sprawozdania? Jeden egzemplarz sprawozdania uczestnik przewozu drogowego powinien wysłać do wojewódzkiego inspektora transportu drogowego właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania. Natomiast w przypadku transportu kolejowego, uczestnik przewozu powinien wysłać jeden egzemplarz do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego.
  • Co należy zrobić z drugim egzemplarzem sprawozdania? Drugi egzemplarz sprawozdania rocznego uczestnik przewozu zobowiązany jest przechowywać w swojej siedzibie przez okres 5 lat od dnia jego wysłania.
  • Do kiedy uczestnik przewozu ma czas na przedłożenie sprawozdania? Do dnia 28 lutego każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.
  • Jakie konsekwencje może ponieść uczestnik przewozu gdy nie przedłoży sprawozdania? Nieprzesłanie sprawozdania rocznego w ustawowo określonym terminie może skutkować nałożeniem finansowej sankcji karnej. Wysokość sankcji uzależniona jest od tego jak bardzo termin ten został przekroczony. Jeżeli od wyznaczonego ustawowo terminu (28.02) nie upłynęlo 14 dni – 200 zł, upłynęło co najmniej 14 dni – 2000 zł, upłynęły co najmniej 3 miesiące – 5000 zł.
  • Jakie konsekwencje może ponieść doradca DGSA gdy nie sporządzi sprawozdania? Doradca, który nie sporządzi sprawozdania rocznego w sposób rażący narusza przepisy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych. Konsekwencją tego naruszenia może być cofnięcie świadectwa doradcy. Osoba, której cofnięto świadectwo doradcy, nie może uzyskać ponownie tego dokumentu przez okres 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o cofnięciu świadectwa stała się ostateczna.

Na co DGSA powinien zwrócić uwagę przy sporządzaniu sprawozdania i przekazywaniu go przedsiębiorcy? Czyli… garść 10. wskazówek dla odpowiedzialnych doradców.

 

  1. Pamiętaj o tym, aby w sprawozdaniu zaktualizować numer świadectwa doradcy. Uprawnienia DGSA recertyfikowane są co 5 lat, zmienia się więc również numer wydawanego dokumentu.
  2. Poinstruuj uczestnika przewozu, żeby czytelnie podpisał się na każdej stronie sprawozdania rocznego w miejscu do tego przeznaczonym. Jeżeli podmiot jest spółką, podpisy powinny złożyć osoby, które zostały wskazane do reprezentacji jej w KRS.
  3. Jeżeli posiadasz uprawnienia zarówno ADR, jak i RID, pamiętaj, że w transporcie drogowym w sprawozdaniu rocznym używamy całego wachlarza jednostek: kilogramy, litry, gramy i bekerele. Należy więc zastosować je adekwatnie do zestawianego materiału. Pamiętaj, że w części klas występują zarówno ciecze, jak i ciała stałe, więc strony z określonymi klasami (np. kl. 8, materiały żrące) będą dublowały się. Transport kolejowy natomiast charakteryzuje się dużą prostotą. W sprawozdaniu rocznym RID podajemy ilość towarów tylko w tonach.
  4. Pamiętaj, że w sprawozdaniu rocznym z zakresu transportu drogowego (ADR) towary niebezpieczne wysokiego ryzyka (TWR) podawane są z numeru UN, natomiast w sprawozdaniu z zakresu kolejowego (RID) te same towary podaje się jako ilość ogólną w danej klasie, bez wskazywania numerów identyfikacyjnych.
  5. Miej na uwadze, że sprawozdanie roczne nie obejmuje między innymi towarów, które były przewożone w ilościach mniejszych niż wskazane w ADR/RID, tj. na tzw. wyłączeniach. W związku z tym rozpatrz każdy transport w sposób indywidualny. Ponad osiemdziesięciu procentom moich kontrahentów sporządzam sprawozdania roczne na podstawie dokumentów przewozowych, dzięki czemu wiem, które ilości towarów rzeczywiście przewożone były na pełnych przepisach. W pozostałych przypadkach korzystam z prowadzonych ewidencji w których zebrane są tylko i wyłącznie ilości towarów, którymi obracano na pełnych przepisach ADR/RID. Reasumując – nie podliczamy wszystkiego, a weryfikujemy składowe, które powinny rzeczywiście zostać uwzględnione.
  6. Formularz rocznego sprawozdania (przynajmniej dla mnie) jest dokumentem pozostawiającym wiele do życzenia, tj. niedopracowanym. Czasami bywa tak, że powstają pewne wątpliwości w związku ze sposobem jego uzupełnienia. W takiej sytuacji najlepiej jest skontaktować się z oddziałem WITD, a dokładniej inspektorem odpowiedzialnym za sprawozdania roczne i dopytać o jego oczekiwania, co w późniejszym czasie znacznie ułatwi mu weryfikację i opracowanie dokumentu. Pamiętaj też, że nie tylko czasy, ale również ludzie się zmieniają. Podczas mojej wieloletniej pracy zdarzyło mi się, że jeden z oddziałów skontaktował się ze mną z prośbą o korektę sprawozdania. Powód? Bardzo prosty! Najzwyczajniej w świecie w oddziale tym zmienił się inspektor odpowiedzialny za te dokumenty. O tyle, o ile jego poprzednik doskonale znał nasz uzgodniony, wypracowany schemat, to dla następcy było to niezrozumiałe i konieczne do… korekty. Po krótkiej rozmowie wyjaśniającej to, co autor miał na myśli, szybko doszliśmy do porozumienia i sprawozdanie zostało w pełni zaakceptowane bez potrzeby wykonywania korekt. Chcieć znaczy móc. 🙂
  7. Sporządź sprawozdanie w trzech egzemplarzach. Dwa egzemplarze przekaż przedsiębiorcy, jeden zostaw dla siebie. Zadbaj o to, aby Twój egzemplarz był również opieczętowany i podpisany. Niestety sporządzenie sprawozdania rocznego to wciąż jeden z głównych obowiązków doradcy. Za zaniechanie tego obowiązku może zostać cofnięte świadectwo doradcy, gdyż niesporządzenie tego dokumentu uznawane jest za poważne naruszenie przepisów. Lepiej jest mieć więc niezbity dowód na rzetelne wykonywanie swoich obowiązków.
  8. Przy przekazywaniu dwóch egzemplarzy sprawozdania rocznego dla uczestnika przewozu zadbaj o sporządzenie oświadczenia/pisma informacyjnego w dwóch, jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron, w którym zawrzesz informacje na temat tego, gdzie uczestnik przewozu powinien skierować sprawozdanie (dokładny adres WITD) oraz jak dlugo powinien przechowywać drugi egzemplarz. Zaznacz w oświadczeniu, że sprawozdanie roczne zostało sporządzone w oparciu o dane przekazane przez uczestnika przewozu.
  9. Sporządź pismo przewodnie, które uczestnik będzie mógł dołączyć do sprawozdania rocznego. Dzięki temu komplet dokumentów będzie prezentował elegancko i sprawniej trafi w odpowiednie ręcę w inspektoracie.
  10. Poinstruuj uczestnika przewozu, żeby wysłał dokumenty za potwierdzeniem odbioru. Niemniej jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się na osobiste przedłożenie sprawozdania, poinformuj, że powinien zadbać o otrzymanie potwierdzenia wpłynięcia dokumentu.
0

„TOWARY NIEBEZPIECZNE” CZY „MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE”?

Od jakiegoś czasu zauważyłam, że większość specjalistów zajmujących się tylko i wyłącznie problematyką przewozu lotniczego towarów niebezpiecznych używa określenia materiały niebezpieczne na wszystkie indywidua, które są regulowane przepisami IATA DGR (IATA Dangerous Goods Regulations). Według mnie sformułowanie to nie jest do końca poprawne i nie jest wystarczające.

Dlaczego?

Po pierwsze… tłumaczenie

Niezależnie od tego czy tłumaczymy bezpośrednio, czy kontekstowo, słowo goods oraz frazę dangerous goods, wynik jest ten sam:

  • Google translate

  • Reverso (w niektórych przykładach występuje tłumaczenie materiały niebezpieczne, niemniej przeważa ilość przykładów z tłumaczeniem towary niebezpieczne. Przykłady z użyciem sformułowania towary niebezpieczne stanowią niemalże 80%!)

 

Po drugie… pozostałe przepisy regulujące problematykę przewozu towarów niebezpiecznych innymi rodzajami transportu

Przepisy międzynarodowe, które zostały zaimplementowane aktami prawnymi krajowymi do naszego prawodawstwa są:

  • Umowa ADR (regulująca problematykę przewozu drogowego towarów niebezpiecznych),
  • Regulamin RID (regulujący problematykę przewozu kolejowego towarów niebezpiecznych),
  • Umowa ADN (regulująca problematykę przewozu śródlądowego towarów niebezpiecznych).

Obecnym, obowiązującym aktem prawnym, implementującym powyższe przepisy, regulującym zasady prowadzenia działalności w zakresie krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego, koleją i żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych oraz organy i jednostki realizujące zadania związane z tym przewozem jest Ustawa z dn. 19 sierpnia 2011 roku o przewozie towarów niebezpiecznych z późniejszymi zmianami. Sam tytuł ustawy wskazuje na towary niebezpieczne, a nie na materiały niebezpieczne:

 

Ponadto, wspomniane już wyżej międzynardowe akty prawne i ich tytuły, jednoznacznie wskazują na towary niebezpieczne:

  • Umowa ADR

 

  • Regulamin RID

 

  • Umowa ADN

Czyż nie powinniśmy trzymać się wersji tłumaczenia ogłoszonego w formie Oświadczenia Rządowego w Dzienniku Ustaw?

 

Po trzecie… logiczne spojrzenie

Wyrażenie towary niebezpieczne jest dla mnie najbardziej poprawne i uzasadnione. To pojęcie dużo szersze niż materiały niebezpieczne. Pod pojęciem towarów niebezpiecznych rozumiem materiały niebezpieczne lub przedmioty niebezpieczne, które zostały definitywnie niedopuszczone do przewozu lub zostały dopuszczone do przewozu zgodnie z warunkami wskazanymi w obowiązujących przepisach, adekwatnie dobranych do określonego rodzaju transportu. Kiedy mówię materiały niebezpieczne, to mam na myśli tylko substancje i mieszaniny, które spełniają kryteria klasyfikacyjne zawarte w przywoływanych przepisach. Używając tego okrojonego sformułowania w odniesieniu do wszystkich indywiduów wskazanych w Wykazie Towarów Niebezpiecznych, zapomina się o istnieniu przedmiotów niebezpiecznych, które mogą zawierać materiały niebezpieczne. Pojęcie towarów niebezpiecznych jest więc znacznie bardziej trafne, szersze i przede wszystkim określające każde indywiduum, które zostało uznane za niebezpieczne w przepisach regulujących poruszaną problematykę.

 

0

NAJWAŻNIEJSZE ZMIANY W UMOWIE ADR 2019

Poniżej publikuję najważniejsze zmiany w Umowie ADR 2019. W istocie jest ich zdecydowanie więcej, niemniej aby wychwycić te niuanse konieczna jest analizowa pierwotnego i znowelizowanego aktu prawnego.

Legenda:

X – usunięto, # – zmieniono, * – nowy przepis

1.1.3.1 (b)  [X]

1.1.3.2 (a) [#] – doprecyzowano ograniczenie w zakresie wartości energii

1.1.3.6.3[#] – rozszerzono materiały, którym została przypisana kategoria transportowa 4. Dodano adnotację „b”.

1.1.4.3 [#] – zmieniono przypis 1)

1.2.1 [*] – dodano nowe definicje, m.in.: butla powlekana, Regulamin ONZ, średnica.

1.6.1.44, 1.6.1.45, 1.6.1.46, 1.6.1.47, 1.6.3.47, 1.6.3.48, 1.6.3.49, 1.6.3.50, 1.6.3.51, 1.6.3.52, 1.6.3.53, 1.6.4.49, 1.6.4.50, 1.6.4.51, 1.6.4.52, 1.6.4.53, 1.6.4.54, 1.6.5.21, 1.6.5.22 [*] – nowe przepisy przejściowe

1.8.3.19 [*] – rozszerzenie zakresu świadectwa doradcy a termin ważności

1.10.3 [*] [#] – dodano uwagę nt. kwestii zaostrzenia przepisów przez właściwe władze oraz wśród towarów dużego ryzyka w grupie gazów palnych nietrujących wskazano również gazy o kodzie klasyfikacyjnym FC

2.1.4.3 [*] – dodano wytyczne w zakresie przewozu próbek materiałów energetycznych do przeprowadzenia badań

2.1.5 [*] – dodano wytyczne w zakresie klasyfikacji przedmiotów jako przedmioty zawierające towary niebezpieczne, I.N.O.

2.2.41.1.17 [#] – przeniesiono wytyczne nt. temperatury kontrolowanej do 7.1.7.

2.2.51.1.7 [*] – dodano wytyczne w zakresie klasyfikacji nawozów na bazie azotanu amonu.

2.2.8.1.2, 2.2.8.1.3 [*] – doprecyzowano wytyczne w zakresie klasyfikacji dla materiałów żrących

2.2.8.1.5, 2.2.8.1.6 [*] [#] – zmieniono położenie przepisu w zakresie zaliczenia do grup pakowania, dodano alternatywne metody zaliczenia mieszanin do grup pakowania

2.2.9.1.7 f), g) [*] – dodano wytyczne w zakresie baterii litowych metalicznych i baterii litowo-jonowych

3.1.2.6 b) [*] – dodano wytyczne w zakresie uzupełniania prawidłowej nazwy przewozowej frazą „TEMPERATURA KONTROLOWANA”

3.2 Tabela A [*] [#] – UN 0150, UN 1202, UN 2071, UN 2793, UN 3164, UN 3302, UN 3363, UN 3375, UN 3535 – UN 3548

3.3.1 [*] – 193, 301, 307, 387, 388, 389, 392, 636, 660, 666, 670, 671, 672, 674

3.3.1 [#] – 172, 188, 225, 251, 296, 310, 363, 371, 376, 386, 560, 581, 582, 583, 664

3.3.1 [X] – 186, 240, 312, 385

4.1.4 [*] – dodano instrukcje i przepisy szczególne dotyczące pakowania: P006, PP94, PP95, P907, P911, LP03, LP905, LP906

4.3.5 [*] – dodano przepisy szczególne dotyczące eksploatacji cystern – TU42, TU43

5.2.1 [*] – dodano Uwagę 2 dotyczącą piktogramów GHS

5.2.2.1.12 [*] – dodano wytyczne w zakresie umieszczania nalepek ostrzegawczych na przedmiotach zawierających towary niebezpieczne klasyfikowane jako UN 3537 – UN 3548

5.2.2.2.2 [#] – zmieniono sposób opisu wzorów nalepek ostrzegawczych

5.3 [*] – dodano Uwagę 2 dotyczącą piktogramów GHS

Część 6 [*] – normy ISO, 6.2.2.1.8, 6.2.3.5.3, 6.4.11.9, 6.8.2.2.11, 6.8.3.2.6

7.1.7 [*] – dodano przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, nadtlenków organiczny klasy 5.2 i materiałów stabilizowanych poprzez kontrolowanie temperatury

7.2.4, V8 [#] – zmieniono wytyczne w zakresie stabilizacji materiałów

7.3.2.10 [*] – dodano uwagę w zakresie używania kontenerów do przewozu luzem elastycznych

7.3.3.1 [*] – dodano uwagę w zakresie używania kontenerów do przewozu luzem VC1, VC2/BK1, BK2

8.5, S4 [*] – zmieniono wytyczne w zakresie wymagań dodatkowych dotyczących przewozu w temperaturze kontrolowanej

9.7.3.1, 9.7.3.2 [*] – dodano wytyczne w zakresie mocowań

0

EMERGENCY CONTACT

Przy wielu wysyłkach lotniczych towarów niebezpiecznych nadawca powinien zapewnić całodobowy awaryjny numer telefonu. Osoba dostępna pod wskazanym numerem powinnna być zaznajomiona z charakterystyką wysyłki, zagrożeniami stwarzanymi przez przewożone towary niebezpieczne oraz działaniami, które należy podjąć w sytuacji incydentu lub wypadku z udziałem każego z przewożonych towarów niebezpiecznych. Numer ten zazwyczaj poprzedza się frazą: Emergency contact (Kontakt awaryjny) lub 24-hour number (Numer całodobowy) i podaje się na deklaracji nadawcy (DGD, Dangerous Goods Declaration) w polu poświęconym dodatkowym informacjom w zakresie manipulacji/obsługi towaru, który został skierowany do przewozu – Additional handling information.

Fragment deklaracji nadawcy (DGD), pole „Additional handling information”.

W jakich innych przypadkach przy przewozie towarów niebezpiecznych obligatoryjne jest podanie numeru telefonu?

0

Towary niebezpieczne – Klasa 4.3 – Materiały wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne

Zagrożenie powodowane przez materiały zaklasyfikowane do klasy 4.3 określone jest tytułem tej klasy. Dodatkowo wydzielające się gazy palne mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe. W związku z tym, istnieje wysokie ryzyko zapalenia takiej mieszaniny od wszystkich źródeł zapłonu. Wytworzona fala detonacyjna może zagrozić ludziom i środowisku naturalnemu.

W klasie 4.3, którą reprezentują materiały podatne na wydzielanie gazów palnych w kontakcie z wodą, zaszeregowane są również materiały, które charakteryzują się występowaniem zagrożeń dodatkowych typu:

  • samonagrzewanie się,
  • zapalność,
  • działanie utleniające,
  • trujące,
  • żrące,
  • kombinacja zagrożeń: działanie zapalno-żrące.

 

Przykładami towarów niebezpiecznych, które zostały zaliczone do klasy 4.3 są wodorek glinu, krzemek magnezu, węglik wapnia.

NATĘŻENIE ZAGROŻENIA

Natężenie zagrożenia dominującego w klasie 4.3, tak jak w innych klasach, gdzie ma to uzasadnienie, określane jest za pomocą grupy pakowania. Natężenie to różnicowane jest na podstawie intensywności reakcji materiału z wodą oraz ilości gazu palnego wydzielanego w określonej jednostce czasu z ustalonej ilości próbki materiału badanego.  (patrz 2.2.43.1.8 ADR)

MATERIAŁY, KTÓRE NIE ZOSTAŁY DOPUSZCZONE DO PRZEWOZU

Do przewozu nie zostały dopuszczone materiały reagujące z wodą, stałe, utleniające, które zostały zaliczone do UN 3133 – MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY UTLENIAJĄCY I.N.O. Jednakże, jeżeli materiały te spełniają przepisy dla materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasa 1), to mogą być przewożone. (patrz 2.2.43.2 ADR).

Czy wiesz, że…

  • Najbardziej znanym materiałem wytwarzającym w zetknięciu z wodą gazy palne jest karbid (węglik wapnia). Materiał ten reaguje energicznie z wodą. W wyniku reakcji powstaje acetylen:

CaC2 + 2H2O –> Ca(OH)2 + C2H2

  • Warunki magazynowania karbidu określa Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji i magazynowaniu gazów, napełnianiu zbiorników gazami oraz używaniu i magazynowaniu karbidu (Dz. U. 2004 nr 7 poz. 59),
  • Karbid jest używany jako środek do odstraszania kretów i nornic.
0

Oznakowanie wagonów, kontenerów, cystern przewożących towary niebezpieczne (RID)

Wagony, cysterny i kontenery używane do przewozów towarów niebezpiecznych, realizowanych na pełnych przepisach Regulaminu RID, powinny być odpowiednio oznakowane. Elementami takiego oznakowania są:

  • nalepki ostrzegawcze,
  • tablice barwy pomarańczowej,
  • znaki.

Wymagania dotyczące nalepek ostrzegawczych podano w podrozdziale 5.3.1.7 Regulaminu RID. Wymagania dotyczące tablicy barwy pomarańczowej zostały określone w 5.3.2.2 Regulaminu RID. W podrozdziale tym określono wymagania ogólne, wymiary i barwę.

Tablica barwy pomarańczowej zaopatrzona w numer rozpoznawczy zagrożenia (33 – materiał łatwo zapalny ciekły (temperatura zapłonu niższa niż 23 stopni Celsjusza) i numer UN (UN 1203 – benzyna silnikowa lub paliwo silnikowe)

Przewóz w sztukach przesyłki

Przewóz w sztukach przesyłki to przewóz towarów niebezpiecznych w opakowaniach, które są odpowiednio przygotowane do wysyłki.

Umieszczanie tablic barwy pomarańczowej

Przy przewozie zapakowanych materiałów promieniotwórczych z jednym numerem UN na warunkach używania wyłącznego, bez innych materiałów niebezpiecznych, na obu ścianach bocznych wagonu lub kontenera powinna być umieszczona tablica pomarańczowa z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN. W sytuacji gdy wagon zawiera ładunek całkowity składający się ze sztuk przesyłek jednego i tego samego towaru niebezpiecznego tablica pomarańczowa może być założona na obu ścianach bocznych wagonu (5.3.2.1.1 Regulamin RID).

Umieszczanie nalepek ostrzegawczych

Wagony przewożące towary niebezpieczne w sztukach przesyłki powinny być oznakowane dużymi nalepkami ostrzegawczymi po obu ścianach bocznych wagonu (5.3.1.5 Regulamin RID).

Przewóz luzem

Przewóz luzem to przewóz nieopakowanych materiałów stałych lub przedmiotów w wagonach, kontenerach lub kontenerach do przewozu luzem.

Umieszczanie tablic barwy pomarańczowej

Wagony lub kontenery do przewozu luzem powinny być zaopatrzone na obu ścianach bocznych w tablice pomarańczowe z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN (5.3.2.1.1 Regulamin RID). Jeżeli w trakcie realizacji przewozu luzem w kontenerach, tablice nie są dobrze widoczne na zewnątrz wagonów, to takie same tablice powinny być założone na obu ścianach bocznych wagonów (5.3.2.1.5 Regulamin RID).

Umieszczanie nalepek ostrzegawczych

Kontenery do przewozu luzem – nalepki ostrzegawcze powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera (5.3.1.2 Regulamin RID). Jeżeli nalepki umieszczone na kontenerach nie są widoczne z zewnątrz przewożących je wagonów, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych wagonów (5.3.1.3 Regulamin RID).

Wagony do przewozu luzem – nalepki ostrzegawcze powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych wagonów (5.3.1.4 Regulamin RID).

Przewóz w cysternie

Przewóz w cysternie to przewóz materiałów niebezpiecznych w zbiornikach zaopatrzonych w wyposażenie obsługowo-konstrukcyjne.

Umieszczanie tablic barwy pomarańczowej

Wagony-cysterny, wagony-baterie, wagony z cysternami odejmowalnymi, kontenery-cysterny, MEGC, cysterny przenośne powinny być zaopatrzone na obu ścianach bocznych w tablice barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN (5.3.2.1.1 Regulamin RID).

Jeżeli przewóz realizowany jest w wagonach-cysternach, wagonach-bateriach, w wagonach z cysternami odejmowalnymi, kontenerach-cysternach, MEGC (wieloelementowych kontenerach do gazu), cysternach przenośnych, w których znajdują się różne materiały niebezpieczne (w różnych komorach lub zbiornikach), to tablice pomarańczowe zaopartrzone w numery rozpoznawcze zagrożenia i numery UN powinny zostać umieszczone na obu ścianach bocznych każdej komory zbiornika lub każdego zbiornika (5.3.2.1.2 RID).

W sytuacji gdy tablice pomarańczowe nie są dobrze widoczne na zewnątrz wagonów, to takie same tablice powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych wagonów. Wymaganie to nie musi być respektowane w stosunku do oznakowania wagonów krytych i przykrytych oponą wagonową, które przewożą cysterny o pojemności nieprzekraczającej 3000 litrów.

Tablice pomarańczowe z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN, nalepki ostrzegawcze i ewentualne znaki to elementy oznakowania ostrzegające o zagrożeniach stwarzanych przez towary niebezpieczne.

Umieszczanie nalepek ostrzegawczych

Kontenery-cysterny, cysterny przenośne, MEGC – nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera-cysterny, cysterny przenośnej, MEGC. W przypadku realizowania przewozu w wielokomorowym kontenerze-cysternie, cysternie przenośnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu ze wzorów nalepek występujących na bokach powinna zostać umieszczona na obu czołach. W sytuacji gdy wszystkie komory wymagają oznakowania takimi samymi nalepkami ostrzegawczymi, to mogą one zostać umieszczone tyko raz na każdym boku oraz na każdym czole kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej (5.3.1.2 Regulamin RID).

W przypadku gdy nalepki, które zostały umieszczone na kontenerze-cysternie, cysternie przenośnej, MEGC nie są dobrze widoczne z zewnątrz przewożących je wagonów, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych tego wagonu (5.3.1.3 Regulamin RID).

Wagony-cysterny, wagony-baterie, wagony z cysternami odejmowalnymi – nalepki powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych wagonów. W sytuacji przewozu dwóch lub więcej materiałów niebezpiecznych w wielokomorowym wagonie-cysternie lub wielokomorowej cysternie odejmowalnej, odpowiednie nalepki ostrzegawcze powinny być umieszczone na obu ścianach bocznych na wysokości każdej komory. W przypadku gdy na wszystkich komorach wymagane jest umieszczenie takich samych nalepek ostrzegawczych, to powinny zostać umieszczone tylko raz na każdej ścianie bocznej. Jeżeli wymagane jest umieszczenie na danej komorze dwóch lub więcej nalepek ostrzegawczych, to powinny one być umieszczone blisko siebie (5.3.1.4 Regulamin RID).

Benzyna klasyfikowana jest jako towar niebezpieczny klasy 3 – Materiał zapalny ciekły. Przy realizowaniu takich przewozów uznawana jest również za towar wysokiego ryzyka (TWR).

Wagon-cysterna przewożący benzynę silnikową. Oznakowanie: tablice pomarańczowe z numerem rozpoznawczym zagrożenia [33] i numerem UN [1203], duża nalepka ostrzegawcza nr 3 [Materiały zapalne ciekłe], znak dla materiałów zagrażających środowisku na obu ścianach bocznych wagonu.

 

Dodatkowe informacje

 

Przewóz materiałów promieniotwórczych

Przy przewozie materiałów promieniotwórczych duża nalepka ostrzegawcza zagrożenia dominującego powinna być zgodna ze wzorem 7D.

Duża nalepka ostrzegawcza dla materiałów promieniotwórczych (7D)

Nalepka ta nie jest wymagana dla wagonów i kontenerów wielkich w których przewożone są wyłączone sztuki przesyłki. W sytuacji gdy dla wagonu, kontenera wielkiego, MEGC, kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej wymagane jest równoczesne umieszczenie nalepki o wzorze 7 D i 7A, 7B lub 7C, to obie nalepki mogą zostać zastąpione wymaganą nalepką o wzorze 7A, 7B lub 7C, powiększoną do rozmiarów nalepki o wzorze 7D (5.3.1.1.3 Regulamin RID).

Przewóz próżnych nieoczyszczonych jednostek ładunkowych

Wymagania dotyczące umieszczania tablic barwy pomarańczowej mają również zastosowanie do próżnych, nieoczyszczonych, nieodgazowanych i nieodkażonych wagonów-cystern, wagonów-baterii, wagonów z cysternami odejmowalnymi, kontenerów-cystern, cystern przenośnych, MEGC oraz próżnych nieoczyszczonych i nieodkażonych wagonów i kontenerów do przewozu luzem (5.3.2.1.7 Regulamin RID).

Ponadto, próżne nieoczyszczone i nieodgazowane wagony-cysterny, wagony z cysternami odejmowalnymi, wagony-baterie, kontenery-cysterny, MEGC i cysterny przenośne, jak również próżne nieoczyszczone wagony i kontenery do przewozu luzem , powinny być nadal zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze , które były wymagane dla ostatniego ładunku (5.3.1.6 Regulamin RID).

Przewóz oczyszczonych jednostek ładunkowych

Tablice barwy pomarańczowej, które nie dotyczą przewożonych towarów niebezpiecznych lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte. Zakrycie powinno być zrealizowane w taki sposób, aby było całkowite i skuteczne po 15 minutach przebywania w ogniu (5.3.2.1.8 Regulamin RID).

Duże nalepki ostrzegawcze, które nie dotyczą przewożonych towarów lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte (5.3.1.1.6 Regulamin RID).

Znaki

 

Znak dla materiałów przewożonych w podwyższonej temperaturze (5.3.3 Regulamin RID)

Wagony – znak powinien być umieszczony na obu ścianach bocznych.

Kontenery-cysterny, cysterny przenośne, kontenery wielkie – znak powinien być umieszczony na obu ścianach bocznych oraz na obu ścianach czołowych.

Znak dla materiałów zagrażających środowisku (5.3.6 Regulamin RID)

Znak dla materiałów zagrażających środowisku powinien być umieszczany w taki sam sposób jak duże nalepki ostrzegawcze.

Wagon przewożący materiał zagrażający środowisku – przykład oznakowania

Znaki manewrowania  (5.3.4 Regulamin RID)

Znaki manewrowania, według wzorów 13 i 15

Znaki manewrowania należy umiesczać na obu ścianach bocznych wagonów.

Pas pomarańczowy  (5.3.5 Regulamin RID)

Wagony-cysterny i wagony-baterie, które są przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych powinny być zaopatrzone w nieodblaskowy pomarańczowy pas o szerokości ok. 30 cm, otaczający zbiornik na wysokości jego osi podłużnej.

Znak dla  towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych  (3.4.13 i 3.4.14 Regulamin RID)

Wagony przewożące towary niebezpieczne zapakowane w ilościach ograniczonych powinny być oznakowane znakiem dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych na obu ścianach bocznych. Jeżeli wagon zawiera inne towary niebezpieczne dla których wymagane jest naniesienie dużych nalepek ostrzegawczych, to może zostać oznakowany tylko tymi nalepkami lub jednocześnie nalepkami ostrzegawczymi i znakiem dla towarów niebezpiecznych zapakowanych w ilościach ograniczonych.

Znak dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych – Limited Quantities (LQ)

Znak dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych nie jest wymagany, jeżeli całkowita masa brutto przewożonych sztuk przesyłek zawierających towary niebezpieczne na wyłączeniu „LQ” nie przekracza 8 ton na wagon.

Kontenery wielke przewożące towary niebezpieczne zapakowane w ilościach ograniczonych powinny być oznakowane znakiem dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych na obu ścianach bocznych i czołowych. Jeżeli kontener zawiera inne towary niebezpieczne, dla których wymagane jest naniesienie dużych nalepek ostrzegawczych, to może zostać oznakowany tylko tymi nalepkami lub jednocześnie nalepkami ostrzegawczymi i znakiem dla towarów niebezpiecznych zapakowanych w ilościach ograniczonych.

Znak dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych nie jest wymagany, jeżeli całkowita masa brutto przewożonych sztuk przesyłek zawierających towary niebezpieczne na wyłączeniu „LQ” nie przekracza 8 ton na kontener wielki.

Znak ostrzegający o fumigacji (5.5.2.3 Regulamin RID)

Znak ostrzegający o fumigacji

Znak ostrzegający o fumigacji umieszcza się w każdym miejscu dostępu w miejscu, aby był dobrze widoczny dla osób otwierających lub wchodzących do jednostki transportowej cargo poddanej fumigacji.

Znak ostrzegawczy o chłodzeniu/klimatyzowaniu dla wagonów i kontenerów (5.5.3.6 Regulamin RID)

Znak ostrzegawczy o chłodzeniu/klimatyzowaniu dla wagonów i kontenerów

Znak ostrzegawczy o chłodzeniu/klimatyzowaniu powinien zostać umieszczony w każdym punkcie dostępu w taki sposób, aby był łatwo widoczny dla osób otwierających lub wchodzących do wagonu lub kontenera.

0

Towary niebezpieczne – Klasa 4.2 – Materiały podatne na samozapalenie

Klasę 4.2 reprezentują materiały piroforyczne oraz materiały i przedmioty samonagrzewające się. Samonagrzewanie jest procesem stopniowym, polegającym na reakcji materiału z tlenem zawartym w powietrzu, na skutek czego dochodzi do wydzielania energii cieplnej. W sytuacji, gdy szybkość wytwarzania ciepła i jego kumulacji jest wyższa niż szybkość jego wydzielania, może dojść do zjawiska samozapalenia materiału i w konsekwencji jego spalanie.

Materiały piroforyczne są najbardziej podatne na samozapalenie, ponieważ wykazują tą tendencję już przy zetknięciu z powietrzem nawet w małych ilościach, w ciągu krótkiego czasu, nawet 5 minut.

Materiały i przedmioty samonagrzewające się natomiast, mogą ulegać zapaleniu tylko w dużych ilościach i po upływie długiego czasu. Substancje i przedmioty reprezentujące tą grupę wykazują podatność na samonagrzewanie się w zetknięciu z powietrzem, bez dostarczania energii z zewnątrz.

Część materiałów klasy 4.2 wykazuje dodatkowe zagrożenie działaniem trującym. W związku z tym przy realizowaniu takich przewozów na pełnych przepisach Umowy ADR, jednym z niezbędnych elementów wyposażenia ochrony indywidualnej jest maska ucieczkowa.

W klasie 4.2, którą reprezentują materiały podatne na samozapalenie, występują również materiały, które charakteryzują się występowaniem zagrożeń dodatkowych typu:

  • wytwarzanie gazów palnych w zetknięciu z wodą,
  • działanie utleniające,
  • trujące,
  • żrące.

Przykładami towarów niebezpiecznych, które zostały zaliczone do klasy 4.2 są fosfor biały, fosfor żółty, metale i stopy piroforyczne, węgiel, a nawet bawełna zwilżona.

NATĘŻENIE ZAGROŻENIA

Materiały piroforyczne zaliczane są bezwzględnie do I grupy pakowania, która wskazuje na duże natężenie zagrożenia dominującego. Materiały samonagrzewające natomiast, do II (średnie natężenie zagrożenia dominującego) lub III (małe natężenie zagrożenia dominującego) grupy pakowania. Zaliczanie do grup pakowania dla materiałów samonagrzewających się oparte jest na badaniu próbki o określonej wielkości i rozpatrzeniu kwestii związanych z wystąpieniem procesu samozapalenia w określonej temperaturze lub wzrostu temperatury w określonej jednostce czasu.

MATERIAŁY, KTÓRE NIE ZOSTAŁY DOPUSZCZONE DO PRZEWOZU

Wśród materiałów samozapalnych występują również materiały, które nie zostały dopuszczone do przewozu. Są to materiały samonagrzewające się stałe, utleniające, które zostały zaklasyfikowane do UN 3127 MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY UTLENIAJĄCY I. N.O. oraz podchloryn tert-butylu.

Czy wiesz, że…

  • Materiały piroforyczne zaliczane są do I grupy pakowania (duże natężenie zagrożenia dominującego),
  • Jednym z materiałów samozapalnych jest fosfor biały lub żółty. Materiał ten wymaga zapewnienia szczególnych warunków w trakcie realizacji przewozu. Dotyczy to również przypadków związanych z kierowaniem do przewozu próżnych nieoczyszczonych cystern po fosforze. Aby zapewnić jak największy poziom bezpieczeństwa wymagane jest odpowiednie zabezpieczenie zbiornika. Polega ono na napełnieniu próżnych nieoczyszczonych cystern środkiem ochronnym, tj. azotem lub wodą.
0