Przewóz środków ograniczających pandemię – czy w tej sytuacji należy bezwzględnie stosować wszystkie przepisy?

Skład jakościowy i ilościowy preparatów

Podczas obecnej pandemii, dość istotny czynnik stanowią płyny i żele dezynfekujące. Produkty, ze względu na skład, klasyfikowane są jako materiały ciekłe zapalne klasy 3, głównie jako:

  • UN 1987 ALKOHOLE I.N.O.,
  • UN 1170 ETANOL lub ETANOL, ROZTWÓR,
  • UN 1219 IZOPROPANOL,
  • UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY I.N.O.

 

Preparaty te składają się zazwyczaj z następujących komponentów:

  • alkohol izopropylowy o zawartości min. 60%, sole chlorheksydyny (1%-3%),
  • alkohol etylowy (60%-85%), alkohol izopropylowy (1%-5%), glicerol (1%-5%), alkohol tert-butylowy (0%-1%),
  • alkohol etylowy (min. 70%), glicerol (min. 1%).

Skład spełnia swoje zadanie, ponadto, chlorheksydyna stosowana jest dodatkowo w roztworach dezynfekujących ze względu na to, że wykazuje silnie działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Gliceryna natomiast jest składnikiem, którym w pewnym stopniu neutralizuje przesuszające oddziaływanie alkoholi na naszą skórę.

Możliwości w zakresie realizacji przewozu

Preparaty o właściwościach dezynfekujących, które uznano za produkty farmaceutyczne gotowe do stosowania, będące materiałami produkowanymi i pakowanym do sprzedaży detalicznej lub są dystrybuowane w celu osobistego lub domowego zastosowania, nie podlegają przepisom z zakresu problematyki przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym. W innych przypadkach, w zależności od specyfiki realizowanego przewozu dystrybuowane są na wyłączeniach częściowych, tj.:

  • wyłączeniu dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych, tzw. „LQ”,
  • wyłączeniu dotyczącym ilości przewożonych w jednostce transportowej (tzw. „wyłączenie 1.1.3.6”).

 

Przy większych zapotrzebowaniach, zwłaszcza przy przewozach kierowanych za granicę kraju, przewozy tego produktu realizowane są na pełnych przepisach Umowy ADR – w sztukach przesyłki lub cysternach.

Czy w tak szczególnych sytuacjach dodatkowe zwolnienie ze stosowania przepisów jest możliwe?

Pomijając wyłączenie całkowite przygotowane dla osób prywatnych, możliwość skorzystania z wyłączeń spod przepisów w przypadkach szczególnych gwarantują umowy wielostronne. Polega to na tym, że właściwe władze Umawiających się Stron mogą uzgodnić bezpośrednio między sobą dopuszczenie niektórych operacji transportowych na swoich terytoriach na zasadach czasowego odstępstwa od wymagań ADR.

Umowa, która została zainicjowana w sprawie zwolnień dotyczących przewozu produktów dezynfekcyjnych, o numerach UN wymienionych w niniejszej publikacji, to umowa M328. Dokument zakłada, że płyny dezynfekcyjne mogą być transportowane bez stosowania większości przepisów Umowy ADR, pod warunkiem, iż będą pakowane w ilości nie większej niż 5 litrów na opakowanie, a ilość załadowana na jedną jednostkę transportową nie przekroczy 240 litrów.

Przy realizowaniu przewozu na powyższych zasadach:

  • pakujący powinien zapewnić opakowania dobrej jakości, niepodatne na oddziaływanie materiałów niebezpiecznych, niepowodujące niebezpiecznych zjawisk i niedopuszczające do przenikania materiałów niebezpiecznych (mogą więc być to opakowania niecertyfikowane),
  • załadowca nie powinien ładować do jednej jednostki transportowej żadnych innych towarów niebezpiecznych poza produktami, których dotyczy umowa,
  • przewoźnik powinien wyposażyć pojazd w odpowiednie gaśnice i przewozić kopię umowy w jednostce transportowej,
  • podmioty zobowiązane są zgłaszać wypadki i incydenty dotyczące powyższych przewozów w ciągu 24 godzin do właściwej władzy w sprawie transportu towarów niebezpiecznych w danym kraju.

Ponadto do Umowy M328 został dodany załącznik, którym są pisemne instrukcje, podające wytyczne w zakresie postępowania przy wypadku lub incydencie, który może wystąpić w trakcie realizacji przewozu.

Do Umowy M328 przystąpiły kraje takie jak Luksemburg, Belgia, Francja, Irlandia, Szwajcaria i Dania. Data jej wygaśnięcia została określona na 31.08.2020.

Polska nie przystąpiła do powyższej Umowy. Konsultacje nad dokumentem prowadzone są od dłuższego czasu, niemniej oficjalnego stanowiska brak. W związku z powyższym oraz faktem, że znaczna część moich kontrahentów w sposób nieodpłatny, w ramach pomocy, przekazuje środki dezynfekcyjne do szpitali i innych placówek medycznych, postanowiłam zwrócić się z zapytaniem do Ministerstwa w tej sprawie. Pozytywnym aspektem tej strony jest to, że odpowiedź z Ministerstwa Infrastruktury nadeszła bardzo szybko. Negatywną okoliczność natomiast stanowi informacja, iż pomimo poddania Umowy konsultacjom i szczegółowej analizie, ustalono, że w obecnej chwili nie ma podstaw do jej podpisania.

Mimo tego, jak bardzo cenię sobie kulturę bezpieczeństwa, jestem na tak i daję zielone światło od siebie dla tego dokumentu, z bardzo prostych powodów:

  • sytuacja w której się znaleźliśmy jest absolutnie wyjątkowa i przystąpienie do powyższej Umowy przyniosłoby w mojej opinii więcej korzyści, niż strat,
  • przepisy dotyczące problematyki przewozu towarów niebezpiecznych, same w sobie podają bardziej drastyczne przykłady zwolnień całkowitych spod przepisów. Idealnym przykładem w Umowie ADR jest przepis 1.1.3.1 a), którego fragment stanowi, iż osoby prywatne mogą przewozić materiały ciekłe zapalne w naczyniach do wielokrotnego napełniania, pod warunkiem, że zawartość w pojedynczym naczyniu nie przekroczy 60 litrów i 240 litrów na jednostkę transportową. Należy podkreślić, że materiały ciekłe zapalne to bardzo szerokie spektrum produktów. Równie dobrze możemy zdecydować się na przewóz płynu do dezynfekcji, którego temperatura zapłonu waha się w granicach 16 – 21 stopni Celsjusza lub benzyny, której temperatura zapłonu wynosi poniżej minus 10 stopni Celsjusza. Jak widać, różnice w zakresie możliwej zawartości materiału w opakowaniu ogromne.

 

Uważam, że uproszczenie warunków realizacji przewozu produktów dezynfekcyjnych, zdecydowanie ułatwiłoby ich dystrybuowanie, niezależnie od tego, czy ma ono charakter odpłatny, czy też nieodpłatny.

0

Co kraj, to obyczaj, czyli… towary niebezpieczne na świecie. Włochy, Apulia – Bari i okolice.

Jakiś czas temu postanowiłam utworzyć nowy cykl publikacji – Towary niebezpieczne na świecie. Wcześniej był Zanzibar, tym razem dodaję dla Państwa krótką relację z Apulii – regionie leżącym w południowych Włoszech. Całe szczęście udało mi się jeszcze zdążyć przed obecną paniką, a byłam tam zaledwie miesiąc temu. 🙂 Niemniej dało się odczuć, że media coraz uważniej przyglądają się rozwojowi sytuacji w związku z koronawirusem.

To był w zasadzie jeszcze ten moment, w którym najpopularniejszy lokalnie produkt był łatwo dostępny na każdym kroku. Mało tego! W normalnej cenie… 🙂 I tu oczywiście ukłon w stronę producenta za skomponowanie etykiety zawierającej wszystkie niezbędne informacje, zgodne z wytycznymi prawodawstwa chemicznego.

Abstrahując już od powyższego tematu, który wciąż jest na czasie, region, który opisuję będzie mi się kojarzył najbardziej z… butlami z propanem-butanem. Można jest spotkać absolutnie wszędzie, nawet w każdym najmniejszym zaułku starego miasta.

Jeszcze bardziej dziwny jest fakt, że są one nie tylko składowane wszędzie gdzie się da, ale są przede wszystkim przemieszczane za pomocą… skuterów. Co ciekawsze, skrzynie, które służą do realizowania tych przewozów, są oznakowane zmniejszonymi nalepkami ostrzegawczymi.

Ruch w interesie i na ulicy jest naprawdę duży, a każdy mieszkaniec bez problemu znajdzie swojego dostawcę. Reklama bez wątpienia jest tam dźwignią handlu. 😉

Pomimo, iż jak już wcześniej wielokrotnie wspomniałam, gaz przewożony był w różnych kierunkach miasta bez ograniczeń, tak w innych miejscach dało się zauważyć pewne „ograniczenia”.

Powyższe zdjęcie proszę oczywiście potraktować z przymrużeniem oka. 😉 Uwieczniłam to na fotografii, gdyż forma przedstawienia kontaktu do biura nieruchomości łudząco przypomina znak dla towarów zapakowanych w ilościach ograniczonych (LQ).

I w zasadzie to by było na tyle. Nadeszła pora powrotu do domu. Miło, że na lotnisku dało się zauważyć prawidłowo oznakowane cysterny. Kończąc wpis, mam cichą nadzieję, że szybko uda się wrócić do poprzedniej rzeczywistości…

0

Co kraj, to obyczaj, czyli… towary niebezpieczne na świecie. Tanzania, Zanzibar

Myślę, że już dość dobrze znają Państwo jeden z moich cykli publikacji – Towary niebezpieczne na świecie. Wcześniej opisywałam Maltę, tym razem uzupełniam dla Państwa realcję z kolejnej wyspy, położonej na Oceanie Indyjskim – Zanzibaru.

Nie da się ukryć, że w wielu krajach Afryki bezpieczeństwo nie jest na zbyt zadowalającym poziomie. Dla przykładu przytoczę jeden z incydentów, który miał miejsce  w Tanzanii około pół roku temu, w wyniku którego zginęło do 75 osób. Efekt ten był skutkiem wypadku cysterny, która przewróciła się, rozszczelniła i doszło do wybuchu. Tego typu zdarzenia występują niestety dość często na kontynencie afrykańskim.

Ale czy brak bezpieczeństwa zawsze jest niezmienną regułą? Otóż nie. Jak widać na poniższym zdjęciu, inwestorzy i lokalni pracownicy, bardzo dobrze dbają o bezpieczeństwo turystów przebywających w hotelach. Praktycznie każdy obiekt wyposażony jest w pełny zestaw gaśnic, które są łatwo dostępne. Nie da się jednak ukryć, że na tle dość charakterystycznej architektury i egzotycznych krajobrazów wyglądają one dość nietypowo.

Warto w tymi miejscu wspomnieć, że i z tym „problemem” właściciele obiektów radzą sobie dość nieźle. Wiele gaśnic ma lśniący, metaliczny korpus, który idealnie wpasowuje się w otaczający klimat, nadając danemu miejscu jeszcze więcej prestiżu… 🙂

Ale czy wszystko wygląda w taki sposób? Niekoniecznie. Myślę, że inaczej nie byłoby tego wpisu. Podczas moich podróży staram się uwieczniać sytuacje kuriozalne i dość dziwne widoki. Tym sposobem, na wyspie Kwale udało mi się uchwycić nietypowe siedzisko, które stanowiła butla ze skroplonym gazem palnym. Ale cóż… Hakuna matata, nie ma problema przecież zobowiązuje. 🙂

Pozostając w temacie butli, przy okazji odwiedzenia Stone Town, moją uwagę przykuły duże butle z gazem, które swobodnie, niezabezpieczone, stały między stoiskami przygotowujących się sprzedawców. Nie trzeba dużej wyobraźni, aby domyślić się jak duża rzesza ludzi codziennie pojawia się w tym miejscu w godzinach wieczornych, beztrosko spacerując w takim otoczeniu, korzystając z bogatej oferty street food’u.

Uważam, że naprawdę można się  tam rozerwać. Pytanie tylko, czy dosłownie, czy w przenośni… 🙂

Sama masa brutto takiej butli to „zaledwie” 70,9 kg. Mam nadzieję, że tą krótką informacją udało mi się poruszyć Państwa wyobraźnię.

Standardową, a raczej najczestszą praktyką jest również sprzedaż butli z gazami technicznymi, zwłaszcza palnymi, na zwykłych targowiskach. Bardzo często zdarza się tak, że w pawilonach znajdujących się obok punktu z gazami, znajduje się żywność, odzież lub produkty, które na co dzień mają zastosowanie w gospodarstwie domowym:

W stolicy wyspy, Stone Town, bardzo często można natrafić też na „profesjonalne” sklepy, które specjalizują się w sprzedaży takich samych produktów:

Skąd więc taka mnogość towarów na wyspie? Jak można się domyślić, patrząc na położenie tego pięknego miejsca, większość chemikaliów przewożona jest drogą morską. Port w otoczeniu nietypowej architektury, egzotycznych drzew i cudownie błękitnej wody prezentuje się naprawdę nieźle:

Na pewno jednym z ważniejszych elementów tej układanki jest paliwo, które magazynowane jest w jednym miejscu na wyspie. Stacji paliw nie ma też zbyt wiele, więc warto trzymać rękę na pulsie… stój… na wskażniku poziomu paliwa. Niemniej patrząc na wszelkie niedogodności, bez wątpienia rekompensowane są one roślinami okalającymi to miejsce. Bez wątpienia, to najbardziej urocze miejsce do magazynowania paliw jakie widziałam. 🙂

Cysterny co prawda nie wyróżniają się super spektakularnym oznakowaniem…

 

Ale te, które przewożą naftę na lotnisku, pod względem oznakowania (i nie tylko), to już pełna klasa… ?

I oczywiście dopiero po zakończeniu procesu napełniania zbiorników samolotu, straż pożarna zatoczyła kontrolne kółeczko. Mam tylko nadzieję, że zdarzenie, które przywołałam na początku wpisu, jako historia, nie zatoczy koła…

Ale cóż się dziwić, skoro pole, pole… 

0

Mam objawy koronawirusa SARS-CoV-2. Zgłaszam się do Oddziału Zakaźnego. Pobrano próbkę do badań. I co dalej…?

Najnowszy koronawirus SARS-CoV-2 wywołuje chorobę objawiającą się najczęściej gorączką, kaszlem, bólami mięśni, zmęczeniem, rozbiciem oraz ewentualnymi problemami z oddychaniem. Ciężki przebieg choroby obserwuje się u ok. 20% pacjentów, a do zgonów dochodzi u ok. 3% chorych. W momencie, gdy piszę ten artykuł, zakażonych jest ponad 90 tys. osób. Początkowe przypadki zarejestrowano w Chinach, a kolejne w innych krajach Europy, Azji, Oceanii i Ameryki Północnej.

Jak wygląda sytuacja w naszym kraju?

W dniu dzisiejszym odbyło się specjalne posiedzenie sejmu w sprawie koronawirusa. Podczas spotkania przedstawiono informacje na temat podjętych działań i stanu przygotowań kraju związanych z zagrożeniami epidemicznymi w Polsce. Co najważniejsze, zadeklarowano większą ilość laboratoriów (całe 11!), które mają być w gotowości na wypadek konieczności wykonania testów. Niemniej poważny problem stanowi fakt, że pomimo pojawiających się pytań dotyczących kwestii trasnportu próbek, konkretnej odpowiedzi nie udzielono, a właściwiej podniesiono kwestie dotyczące transportu zupełnie nie związane z tematyką pytania.

Dodam, że na obecną chwilę nie potwierdzono ani jednego przypadku koronawirusa w naszym kraju.

Wyobraźmy sobie następujący scenariusz…

Mam objawy koronawirusa SARS-CoV-2. Zgłaszam się do Oddziału Zakaźnego. Pobrano próbkę do badań.

I co dalej…?

Odpowiedź jest bardzo prosta: To zależy.

Najprostszy scenariusz wystąpi wtedy, gdy próbka będzie mogła być zbadana w tej samej lokalizacji, gdzie została pobrana. Natomiast w sytuacji, gdy będzie musiała być przetransportowana, podlega pod przepisy Umowy ADR, która reguluje problematykę przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.

Materiały zakaźne w transporcie towarów niebezpiecznych

Próbki od chorych to materiały, które są pobierane bezpośrednio od ludzi. Pojęcie to obejmuje wydaliny, wydzieliny, krew i jej składniki, tkanki, płyny tkankowe oraz części ciała, które są przewożone do celów badawczych, diagnostycznych, działalności dochodzeniowej, leczenia i profilaktyki chorób. Będą klasyfikowane jako materiał zakaźny klasy  6.2, jeżeli spełniają określone dla niej warunki.

Materiały zakaźne są materiałami, które zawierają lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają drobnoustruje chorobotwórcze (bakterie, wirusy, riketsje, pasożyty, grzyby). Jeżeli materiały te znajdują się w postaci, że kontakt z nimi może spowodować zagrożenie życia lub chorobę śmiertelną i są zakaźne dla ludzi lub ludzi i zwierząt, powinny być zaliczone jako towar niebezpieczny o numerze UN 2814. Zaklasyfikowanie materiału powinno być oparte na znanej historii choroby i objawach u ludzi lub zwierząt, od których materiały pochodzą, sytuacji endemicznej, lub specjalistycznej ocenie przypadków indywidualnych u ludzi lub zwierząt, od których materiały te pochodzą.

Reasumując…

Preparaty zawierające wirus SARS-CoV-2 powinny być zaklasyfikowane jako towar niebezpieczny o numerze UN 2814.

Przygotowanie do przewozu

Preparaty klasyfikowane w ten sposób powinny być przygotowane do przewozu zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania, wskazaną w przepisach z zakresu problematyki przewozu towarów niebezpiecznych. W ujęciu transportu drogowego, Umowy ADR, będzie to instrukcja P620. Materiał powinien być umieszczony w opakowanie wewnętrzne, które powinno zawierać:

  • szczelne naczynie pierwotne,
  • szczelne opakowanie pośrednie,
  • materiał absorbujący (w dostatecznej ilości).

Materiał absorbujący powinien być umieszczony pomiędzy naczyniem pierwotnym a opakowaniem pośrednim. Wymaganie to nie ma zastosowania w stosunku do materiałów zakaźnych w postaci stałej.

Opakowanie zewnętrzne powinno być sztywne, certyfikowane, a jego najmniejsze wymiary zewnętrzne powinny wynosić minimum 10 cm. Dopuszczone opakowania certyfikowane to:

  • bębny (kody: (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1, 1N2, 1H1, 1H2, 1D, 1G),
  • skrzynie (kody: 4A, 4B, 4N, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1, 4H2),
  • kanistry (kody: 3A1, 3A2, 3B1, 3B2, 3H1, 3H2).

 

Dodatkowo, aby w pełni oddać istotę zagrożenia, które wykazuje przewożony materiał, opakowanie go zawierające powinno być oznakowane:

  • numerem UN: „UN 2814”,
  • nalepką ostrzegawczą nr 6.2,
  • ewentualnymi strzałkami kierunkowymi.

 

Nalepka ostrzegawcza dla materiałów zakaźnych

Realizacji przewozu powinien towarzyszyć dokument przewozowy, który dodatkowo uzupełniony jest imieniem i nazwiskiem oraz numerem telefonu osoby odpowiedzialnej za przesyłkę.

 

Aktualizacja z dn.06.03.2020

Dzięki uprzejmości stowarzyszenia doradców DGSA otrzymałam kopię listu z Ministerstwa Zdrowia. Osobiście widzę w nim niepełną interpretację i  skopiowanie przepisów Umowy ADR. W związku z tym faktem, raz jeszcze uprzejmie proszę wszystkich specjalistów z zakresu problematyki transportu towarów niebezpiecznych o klasyfikowanie wszelkich materiałów związanych z powyższym wirusem jako UN 2814.

 

0

Sprawozdanie roczne ADR/RID

Każdy uczestnik przewozu drogowego i kolejowego towarów niebezpiecznych, realizujący czynności związane z obrotem towarami niebezpiecznymi na pełnych przepisach Umowy ADR/Regulaminu RID, zobowiązany jest przedłożyć sprawozdanie roczne ze swojej działalności do odpowiednich władz.

Do kiedy ma na to czas? Do jakich władz powinno zostać przedłożone? Na co powinien zwrócić uwagę doradca DGSA przy sporządzaniu tego dokumentu?

Na wszystkie pytania odpowiadam poniżej.

Transport drogowy i kolejowy (ADR i RID)

 

  • Kto powinien sporządzić sprawozdanie? Doradca ds. bezpieczeństwa przewozu drogowego towarów niebezpiecznych posiadający ważne świadectwo doradcy z uprawnieniami z odpowiedniego zakresu – ADR i/lub RID.
  • Kto jest odpowiedzialny za przedłożenie sprawozdania właściwym władzom? Podmiot uczestniczący w obrocie towarów niebezpiecznych, tzw. uczestnik przewozu.
  • W ilu egzemplarzach sprawozdanie powinno zostać sporządzone? Sprawozdanie powinno być sporządzone minimum w dwóch egzemplarzach.
  • Gdzie należy przedłożyć jeden egzemplarz sprawozdania? Jeden egzemplarz sprawozdania uczestnik przewozu drogowego powinien wysłać do wojewódzkiego inspektora transportu drogowego właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania. Natomiast w przypadku transportu kolejowego, uczestnik przewozu powinien wysłać jeden egzemplarz do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego.
  • Co należy zrobić z drugim egzemplarzem sprawozdania? Drugi egzemplarz sprawozdania rocznego uczestnik przewozu zobowiązany jest przechowywać w swojej siedzibie przez okres 5 lat od dnia jego wysłania.
  • Do kiedy uczestnik przewozu ma czas na przedłożenie sprawozdania? Do dnia 28 lutego każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.
  • Jakie konsekwencje może ponieść uczestnik przewozu gdy nie przedłoży sprawozdania? Nieprzesłanie sprawozdania rocznego w ustawowo określonym terminie może skutkować nałożeniem finansowej sankcji karnej. Wysokość sankcji uzależniona jest od tego jak bardzo termin ten został przekroczony. Jeżeli od wyznaczonego ustawowo terminu (28.02) nie upłynęlo 14 dni – 200 zł, upłynęło co najmniej 14 dni – 2000 zł, upłynęły co najmniej 3 miesiące – 5000 zł.
  • Jakie konsekwencje może ponieść doradca DGSA gdy nie sporządzi sprawozdania? Doradca, który nie sporządzi sprawozdania rocznego w sposób rażący narusza przepisy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych. Konsekwencją tego naruszenia może być cofnięcie świadectwa doradcy. Osoba, której cofnięto świadectwo doradcy, nie może uzyskać ponownie tego dokumentu przez okres 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o cofnięciu świadectwa stała się ostateczna.

Na co DGSA powinien zwrócić uwagę przy sporządzaniu sprawozdania i przekazywaniu go przedsiębiorcy? Czyli… garść 10. wskazówek dla odpowiedzialnych doradców.

 

  1. Pamiętaj o tym, aby w sprawozdaniu zaktualizować numer świadectwa doradcy. Uprawnienia DGSA recertyfikowane są co 5 lat, zmienia się więc również numer wydawanego dokumentu.
  2. Poinstruuj uczestnika przewozu, żeby czytelnie podpisał się na każdej stronie sprawozdania rocznego w miejscu do tego przeznaczonym. Jeżeli podmiot jest spółką, podpisy powinny złożyć osoby, które zostały wskazane do reprezentacji jej w KRS.
  3. Jeżeli posiadasz uprawnienia zarówno ADR, jak i RID, pamiętaj, że w transporcie drogowym w sprawozdaniu rocznym używamy całego wachlarza jednostek: kilogramy, litry, gramy i bekerele. Należy więc zastosować je adekwatnie do zestawianego materiału. Pamiętaj, że w części klas występują zarówno ciecze, jak i ciała stałe, więc strony z określonymi klasami (np. kl. 8, materiały żrące) będą dublowały się. Transport kolejowy natomiast charakteryzuje się dużą prostotą. W sprawozdaniu rocznym RID podajemy ilość towarów tylko w tonach.
  4. Pamiętaj, że w sprawozdaniu rocznym z zakresu transportu drogowego (ADR) towary niebezpieczne wysokiego ryzyka (TWR) podawane są z numeru UN, natomiast w sprawozdaniu z zakresu kolejowego (RID) te same towary podaje się jako ilość ogólną w danej klasie, bez wskazywania numerów identyfikacyjnych.
  5. Miej na uwadze, że sprawozdanie roczne nie obejmuje między innymi towarów, które były przewożone w ilościach mniejszych niż wskazane w ADR/RID, tj. na tzw. wyłączeniach. W związku z tym rozpatrz każdy transport w sposób indywidualny. Ponad osiemdziesięciu procentom moich kontrahentów sporządzam sprawozdania roczne na podstawie dokumentów przewozowych, dzięki czemu wiem, które ilości towarów rzeczywiście przewożone były na pełnych przepisach. W pozostałych przypadkach korzystam z prowadzonych ewidencji w których zebrane są tylko i wyłącznie ilości towarów, którymi obracano na pełnych przepisach ADR/RID. Reasumując – nie podliczamy wszystkiego, a weryfikujemy składowe, które powinny rzeczywiście zostać uwzględnione.
  6. Formularz rocznego sprawozdania (przynajmniej dla mnie) jest dokumentem pozostawiającym wiele do życzenia, tj. niedopracowanym. Czasami bywa tak, że powstają pewne wątpliwości w związku ze sposobem jego uzupełnienia. W takiej sytuacji najlepiej jest skontaktować się z oddziałem WITD, a dokładniej inspektorem odpowiedzialnym za sprawozdania roczne i dopytać o jego oczekiwania, co w późniejszym czasie znacznie ułatwi mu weryfikację i opracowanie dokumentu. Pamiętaj też, że nie tylko czasy, ale również ludzie się zmieniają. Podczas mojej wieloletniej pracy zdarzyło mi się, że jeden z oddziałów skontaktował się ze mną z prośbą o korektę sprawozdania. Powód? Bardzo prosty! Najzwyczajniej w świecie w oddziale tym zmienił się inspektor odpowiedzialny za te dokumenty. O tyle, o ile jego poprzednik doskonale znał nasz uzgodniony, wypracowany schemat, to dla następcy było to niezrozumiałe i konieczne do… korekty. Po krótkiej rozmowie wyjaśniającej to, co autor miał na myśli, szybko doszliśmy do porozumienia i sprawozdanie zostało w pełni zaakceptowane bez potrzeby wykonywania korekt. Chcieć znaczy móc. 🙂
  7. Sporządź sprawozdanie w trzech egzemplarzach. Dwa egzemplarze przekaż przedsiębiorcy, jeden zostaw dla siebie. Zadbaj o to, aby Twój egzemplarz był również opieczętowany i podpisany. Niestety sporządzenie sprawozdania rocznego to wciąż jeden z głównych obowiązków doradcy. Za zaniechanie tego obowiązku może zostać cofnięte świadectwo doradcy, gdyż niesporządzenie tego dokumentu uznawane jest za poważne naruszenie przepisów. Lepiej jest mieć więc niezbity dowód na rzetelne wykonywanie swoich obowiązków.
  8. Przy przekazywaniu dwóch egzemplarzy sprawozdania rocznego dla uczestnika przewozu zadbaj o sporządzenie oświadczenia/pisma informacyjnego w dwóch, jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron, w którym zawrzesz informacje na temat tego, gdzie uczestnik przewozu powinien skierować sprawozdanie (dokładny adres WITD) oraz jak dlugo powinien przechowywać drugi egzemplarz. Zaznacz w oświadczeniu, że sprawozdanie roczne zostało sporządzone w oparciu o dane przekazane przez uczestnika przewozu.
  9. Sporządź pismo przewodnie, które uczestnik będzie mógł dołączyć do sprawozdania rocznego. Dzięki temu komplet dokumentów będzie prezentował elegancko i sprawniej trafi w odpowiednie ręcę w inspektoracie.
  10. Poinstruuj uczestnika przewozu, żeby wysłał dokumenty za potwierdzeniem odbioru. Niemniej jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się na osobiste przedłożenie sprawozdania, poinformuj, że powinien zadbać o otrzymanie potwierdzenia wpłynięcia dokumentu.
0

Odświeżenie uprawnień IATA DGR cat. 6

Niezwykle miło mi poinformować, że jeszcze w tym roku udało mi się zadbać o odświeżenie uprawnień IATA DGR cat. 6.

Wychodzi na to, że przez kolejne dwa lata możemy spokojnie współpracować doradczo i szkoleniowo (w zakresie wszystkich kategorii szkoleń IATA DGR) przy przewozie lotniczym towarów niebezpiecznych.

Egzamin udało się złożyć z wyróżnieniem i dzieje się tak od początku posiadania powyższych uprawnień.

Zapraszam do współpracy.

 

0

Szkolenia z zakresu ratownictwa chemicznego

Z moich obserwacji wynika, że szkolenia z zakresu ratownictwa chemicznego, obejmującego identyfikację zagrożeń i likwidację skażeń, zaraz po szkoleniach z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych cieszą sie największą popularnością.

Szkolenia te realizujemy w formie zamkniętej na terenach przedsiębiorstw, dostosowując przekazywane treści i część praktyczną do oczekiwań i potrzeb naszych klientów.

Dzięki organizacji szkoleń, zgodnych z tymi prostymi założeniami, jesteśmy w stanie przygotować naszych kontrahentów na niemlaże wszelkie możliwe scenariusze awaryjne. Największy odsetek szkoleń realizujemy w zakładach uzdatniania wody (ze względu na obecność chlorui chloranów) oraz w zakładach przetwórstwa spożywczego, zarówno mięsnych, jak i owocowo-warzywnych (ze względu na obecność amoniaku skroplonego amoniaku).

Ostatnie szkolenie realizowane było dla jednego z zakładów chłodniczych spółki Iglotex. Przedsiębiorstwo to jest liderem na rynku żywności mrożonej w Polsce, dzięki współpracy z kilkudziesięciu tysiącami klientów rocznie.

 

Szkolenie zdecydowanie spełniło oczekiwania uczestików:

 

 

0

„TOWARY NIEBEZPIECZNE” CZY „MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE”?

Od jakiegoś czasu zauważyłam, że większość specjalistów zajmujących się tylko i wyłącznie problematyką przewozu lotniczego towarów niebezpiecznych używa określenia materiały niebezpieczne na wszystkie indywidua, które są regulowane przepisami IATA DGR (IATA Dangerous Goods Regulations). Według mnie sformułowanie to nie jest do końca poprawne i nie jest wystarczające.

Dlaczego?

Po pierwsze… tłumaczenie

Niezależnie od tego czy tłumaczymy bezpośrednio, czy kontekstowo, słowo goods oraz frazę dangerous goods, wynik jest ten sam:

  • Google translate

  • Reverso (w niektórych przykładach występuje tłumaczenie materiały niebezpieczne, niemniej przeważa ilość przykładów z tłumaczeniem towary niebezpieczne. Przykłady z użyciem sformułowania towary niebezpieczne stanowią niemalże 80%!)

 

Po drugie… pozostałe przepisy regulujące problematykę przewozu towarów niebezpiecznych innymi rodzajami transportu

Przepisy międzynarodowe, które zostały zaimplementowane aktami prawnymi krajowymi do naszego prawodawstwa są:

  • Umowa ADR (regulująca problematykę przewozu drogowego towarów niebezpiecznych),
  • Regulamin RID (regulujący problematykę przewozu kolejowego towarów niebezpiecznych),
  • Umowa ADN (regulująca problematykę przewozu śródlądowego towarów niebezpiecznych).

Obecnym, obowiązującym aktem prawnym, implementującym powyższe przepisy, regulującym zasady prowadzenia działalności w zakresie krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego, koleją i żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych oraz organy i jednostki realizujące zadania związane z tym przewozem jest Ustawa z dn. 19 sierpnia 2011 roku o przewozie towarów niebezpiecznych z późniejszymi zmianami. Sam tytuł ustawy wskazuje na towary niebezpieczne, a nie na materiały niebezpieczne:

 

Ponadto, wspomniane już wyżej międzynardowe akty prawne i ich tytuły, jednoznacznie wskazują na towary niebezpieczne:

  • Umowa ADR

 

  • Regulamin RID

 

  • Umowa ADN

Czyż nie powinniśmy trzymać się wersji tłumaczenia ogłoszonego w formie Oświadczenia Rządowego w Dzienniku Ustaw?

 

Po trzecie… logiczne spojrzenie

Wyrażenie towary niebezpieczne jest dla mnie najbardziej poprawne i uzasadnione. To pojęcie dużo szersze niż materiały niebezpieczne. Pod pojęciem towarów niebezpiecznych rozumiem materiały niebezpieczne lub przedmioty niebezpieczne, które zostały definitywnie niedopuszczone do przewozu lub zostały dopuszczone do przewozu zgodnie z warunkami wskazanymi w obowiązujących przepisach, adekwatnie dobranych do określonego rodzaju transportu. Kiedy mówię materiały niebezpieczne, to mam na myśli tylko substancje i mieszaniny, które spełniają kryteria klasyfikacyjne zawarte w przywoływanych przepisach. Używając tego okrojonego sformułowania w odniesieniu do wszystkich indywiduów wskazanych w Wykazie Towarów Niebezpiecznych, zapomina się o istnieniu przedmiotów niebezpiecznych, które mogą zawierać materiały niebezpieczne. Pojęcie towarów niebezpiecznych jest więc znacznie bardziej trafne, szersze i przede wszystkim określające każde indywiduum, które zostało uznane za niebezpieczne w przepisach regulujących poruszaną problematykę.

 

0

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. II – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Część materiałów o kodzie klasyfikacyjnym SR1:

  1. może wykazywać zagrożenie dodatkowe działaniem żrącym
  2. ma przypisaną I grupę pakowania
  3. ma przypisane grupy pakowania
  4. może mieć przypisaną II grupę pakowania jeżeli są materiałami podobnymi do materiałów samoreaktywnych
  5. może wykazywać zagrożenie dodatkowe związane z wybuchowością

 

2. Gazy palne są to gazy, które w temperaturze 20 stopni Celsjusza i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:

  1. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 15% objętościowych
  2. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych
  3. są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 10% objętościowych
  4. mają przedział zapalności w powietrzu 15 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności
  5. mają przedział zapalności w powietrzu 10 punktów procentowych bez względu na dolną granicę zapalności

 

3. Do klasy 4.1 należą: 

  1. materiały, które nie posiadają grup pakowania oraz materiały posiadające I, II, III grupę pakowania
  2. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania
  3. wyłącznie materiały, które nie posiadają grup pakowania i materiały posiadające II i III grupę pakowania
  4. wyłącznie materiały posiadające II i III grupę pakowania
  5. materiały posiadające I, II, III grupę pakowania

 

4. Flegmatyzowanie materiałów wybuchowych ma na celu zmniejszenie wrażliwości na:

  1. ciepło
  2. działanie nadtlenków
  3. jedynie wstrząs, uderzenie, tarcie
  4. polimeryzację
  5. wstrząs, uderzenie i tarcie

 

5. Jeżeli przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem, to takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do:

  1. materiałów inicjujących
  2. wyłącznie do grupy zgodności C
  3. wyłącznie do grupy zgodności E
  4. do grupy zgodności C lub E
  5. do grupy zgodności C lub D

 

0

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA

TEST OGÓLNY CZ. I – EGZAMIN DGSA – Egzamin dla kandydatów na doradców i doradców ADR/RID

 

1. Materiał samoreaktywny 4-nitrozofenol (stężenie 100%):

  1. może być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. może być przewożony w DPPL-ach złożonych
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym SR2
  5. wykazuje dodatkowe zagrożenie wybuchem

 

2. Materiał samoreaktywny, azotan tetraaminopalladawy:

  1. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +40 stopni Celsjusza
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP7
  3. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +50 stopni Celsjusza
  4. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  5. jest materiałem dla którego TSR (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu) wynosi +45 stopni Celsjusza

 

3. Nadtlenek organiczny, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. jest materiałem o kodzie klasyfikacyjnym P1
  2. może być przewożony w DPPL-ach
  3. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepkami ostrzegawczymi wzór nr 1 i wzór nr 8

 

4. Materiał klasy 5.2, wodoronadtlenek tert-butylu (stężenie ≤72%):

  1. ma określoną temperaturę kontrolowaną
  2. w trakcie realizacji przewozu wymaga temperatury kontrolowanej
  3. może być przewożony w cysternach przenośnych
  4. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 8
  5. wymaga dodatkowego oznakowania nalepką ostrzegawczą wzór nr 1.5

 

5. Nadtlenek organiczny, 3,5,5-trimetylonadheksanian tert-butylu (stężenie ≤37%):

  1. powinien być pakowany wg metody pakowania OP8
  2. powinien być pakowany wg metody pakowania OP6
  3. pownien być przewożony tylko w opakowaniach niemetalowych
  4. wymaga zastosowania rozcieńczalnika do odczulania
  5. może być pakowany razem z innymi towarami niebezpiecznymi

 

0