31 października 2025 Kategoria: Aktualności, Bez kategorii Autor: Karolina Kołdys

Jak skutecznie przygotować się do egzaminu DGSA? Strategia, praktyka i sposób myślenia doradcy

Na przestrzeni ostatnich lat miałam przyjemność szkolić ponad 220 kandydatów na doradców DGSA oraz współpracować z blisko setką osób po kursach w innych ośrodkach, które zwracały się o wsparcie przed egzaminem lub w procesie recertyfikacji uprawnień. Wielu z nich potrzebowało nie tylko powtórzenia materiału, lecz przede wszystkim uporządkowania wiedzy i nauczenia się praktycznego podejścia do przepisów. To właśnie ta perspektywa, wynikająca z setek godzin pracy szkoleniowej, analizy błędów i rozmów z kandydatami i doradcami pozwala mi precyzyjnie określić, co rzeczywiście decyduje o sukcesie na egzaminie, a co staje się jego największą barierą.

Egzamin na doradcę do spraw bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych (DGSA) to nie tylko test wiedzy z Umowy ADR, Regulaminu RID, czy Umowy ADN. Jest to także weryfikacja kompetencji analitycznych, umiejętności czytania ze zrozumieniem, praktycznego stosowania przepisów oraz zdolności do logicznego myślenia pod presją czasu. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 7 maja 2015 r. (Dz.U. poz. 718, z późn. zm.), egzamin składa się z dwóch części testowych (ogólnej i specjalistycznej) oraz zadania opisowego, które symuluje rzeczywistą sytuację transportową. Większość kandydatów na doradców i doradców recertyfikujących ocenia wymagania jako dość wysokie, gdyż aby złożyć egzamin z wynikiem pozytywnym, należy uzyskać co najmniej 80% poprawnych odpowiedzi z testów i zadania praktycznego (dla kandydatów) lub co najmniej 80% poprawnych odpowiedzi z samych testów (dla recertyfikujących). Jest to próg, który wymaga nie tylko znajomości przepisów, ale także umiejętności operowania nimi w kontekście określonym pytaniami.

Warto byłoby więc zadać fundamentalne pytanie – jak skutecznie przygotować się do egzaminu? Zapoznaj się z „garstką” moich wskazówek.

1. Systematyczność nad intensywnością

Jednym z najczęstszych błędów kandydatów na doradców i osób recertyfikujących jest nauka „na ostatnią chwilę”. Akty prawne z zakresu problematyki przewozu towarów niebezpiecznych to dokumenty liczące sumarycznie tysiące stron, a ich struktura wymaga przede wszystkim oswojenia, a nie wyuczenia na pamięć. Z perspektywy wieloletniego doświadczenia w zakresie nauczania osób dorosłych stwierdzam, że kluczowe jest powtarzanie w krótkich, regularnych cyklach, a nie realizowanie długich i intensywnych sesji raz czy dwa razy w tygodniu. Ponadto, dorośli uczą się efektywniej, gdy nowa wiedza łączy się z ich doświadczeniem zawodowym oraz gdy potrafią zobaczyć jej sens w praktyce.

Przekładając powyższe na działanie, oznacza to:

  • rozwiązywanie przez 4-6 dni w tygodniu po 40–80 pytań testowych oraz jednego zadania praktycznego, na przemian z testami (liczba pytań/długość zadania zależy od regularności nauki oraz potrzeb i procesu przyswajania wiedzy przez daną osobę),
  • notowanie zagadnień problematycznych, w których pojawiają się błędy, oraz powrót do nich po 24–48 godzinach, gdy umysł ma już dystans i gotowość do korekty,
  • analizowanie nie tylko poprawnych odpowiedzi, ale także przyczyn błędnych odpowiedzi, gdyż to one najczęściej ujawniają luki w rozumieniu przepisów,
  • odnoszenie rozwiązanych zadań do realnych sytuacji (np. własnych doświadczeń zawodowych, przypadków z pracy, zdarzeń dotyczących transportu lub magazynowania, a nawet obserwacji w życiu prywatnym).

2. Strategia ćwiczenia testów

Testy egzaminacyjne nie są celem samym w sobie, lecz narzędziem analizy rozumienia przepisów i sposobu myślenia doradcy DGSA. Nie chodzi o zapamiętanie klucza odpowiedzi, ale o zrozumienie, dlaczego dana opcja jest prawidłowa, a inne nie. Warto więc traktować każdy test jako symulację egzaminu, a nie jako zwykły sprawdzian wiedzy.

Zalecam pracę w dwóch etapach:

Etap pierwszy – praca z katalogiem pytań Ministerstwa Infrastruktury:

  • rozwiązuj testy tematycznymi partiami (zgodnie z kolejnością) odzwierciedlającymi strukturę arkusza egzaminacyjnego, tj. test ogólny – 30 pytań, test specjalistyczny – 20 pytań.
  • ustal zredukowany limit czasu na rozwiązanie pytań, tj. część ogólna: 40–50 minut (na egzaminie 80 minut), część specjalistyczna: 30–40 minut (na egzaminie 60 minut).

Sugestia dotycząca zredukowania czasu rozwiązywania pytań podyktowana jest faktem, że pytania w katalogu układane są tematycznie, przez co często dotyczą jednego przepisu lub zagadnienia, więc rozwiązuje się je stosunkowo szybko i płynnie.

Etap drugi – praca z arkuszami testowymi o układzie losowym:

  • ćwicz w warunkach maksymalnie zbliżonych do egzaminu:, tj. część ogólna: 50–65 minut, część specjalistyczna: 40–50 minut.

Zachowaj niewielki zapas czasu i margines błędu. Działanie to pozwoli uwzględnić czynnik stresu, który zawsze wpływa na tempo pracy podczas egzaminu.

Warto pamiętać, że katalog pytań jest systematycznie rozszerzany i nie jest aktualnie publikowany jawnie. Należy więc zauważyć, że elastyczność i umiejętność interpretacji nowych pytań ma kluczowe znaczenie.

Opisana strategia pozwala nie tylko utrwalać wiedzę, ale również budować odporność poznawczą i automatyzm w analizie pytań, co stanowi przewagę podczas egzaminu i późniejszej pracy doradczej.

3. Praca z tekstem ADR/RID/ADN – potrafić korzystać, rozumieć, ale też znać najważniejsze zagadnienia

Umowa ADR (podobnie jak przepisy RID czy ADN) to podstawowy język pracy doradcy. Nie wystarczy wiedzieć, gdzie szukać informacji. W wielu przypadkach niezbędne jest także pamięciowe opanowanie najważniejszych zagadnień, między innymi takich jak znaczenie informacji zawartych w Wykazie Towarów Niebezpiecznych, czy rozumienie kodów klasyfikacyjnych. W mojej opinii kluczowe jest, aby określone elementy były dobrze utrwalone, tak by podczas egzaminu nie tracić cennego czasu na nadmierne wertowanie przepisów. Czas i stres egzaminacyjny potrafią wprowadzić chaos, a mając solidną podstawę i dobrze znane schematy, można łatwiej zbudować logiczny ciąg myślowy i zachować spokój. Nie oznacza to jednak, że należy uczyć się przepisów na pamięć. Najskuteczniejszą metodą jest systematyczne powtarzanie i praca z tekstem przepisów podczas której naturalnie utrwalają się najczęściej używane fragmenty. Niezwykle ważne jest również zwrócenie szczególnej uwagi na najbardziej istotne obszary podczas rozwiązywania testów czy zadań praktycznych, ponieważ zapamiętujemy je w sposób automatyczny, tj. bez presji mechanicznej nauki. Reasumując – dzięki tym zabiegom ograniczamy ryzyko błędu i budujemy pewność, która na egzaminie ma realną wartość.

4. Zadanie opisowe – symulacja rzeczywistej, realnej sytuacji transportowej

Zadanie opisowe to część egzaminu, która sprawia kandydatom największą trudność, ponieważ wymaga praktycznego zastosowania przepisów, a nie ich biernej znajomości. To etap, który weryfikuje sposób myślenia przyszłego doradcy – od klasyfikacji i doboru opakowania lub cysterny, przez oznakowanie i dokumentację, aż po końcową ocenę zgodności z obowiązującymi przepisami. W mojej praktyce szkoleniowej rekomenduję tu metodę „do skutku”. Należy wybrać jedno zadanie, rozwiązać je samodzielnie od początku do końca, następnie porównać z rozwiązaniem i powtarzać, zwłaszcza te fragmenty, które sprawiają najwięcej trudności, aż do uzyskania pełnej zgodności z rozwiązaniem wypracowanym podczas kursu. Doświadczenie pokazuje, iż kursanci, którzy uczą się w oparciu o rozwiązania zadań realizowane na moim kursie, zdobywają w ocenie zadania 100%. Takie powtarzanie eliminuje błędy, automatyzuje proces myślowy i pozwala wyćwiczyć konsekwentne podejście do analizy problemu. Dobrym sposobem jest również tworzenie i rozwiązywanie własnych symulacji przypadków lub rzeczywistych sytuacji, napotykanych w obszarze zawodowym. Nie chodzi tu zatem o zapamiętanie gotowych przykładów, ale o zrozumienie logiki postępowania. „Learning by doing” jest jedną z najefektywniejszych form nauki wśród osób dorosłych, ponieważ jednocześnie angażuje doświadczenie, pamięć i logiczne myślenie.

5. Zarządzaj sobą w procesie nauki

Egzamin DGSA wymaga koncentracji, samodyscypliny i odporności psychicznej. Nawet najlepszy plan nauki nie przyniesie efektu, jeśli nie zadbamy o własne warunki poznawcze i regenerację. Dlatego warto:

  • stworzyć ergonomiczne środowisko nauki – ciszę, porządek, dobrą organizację miejsca pracy i ograniczenie bodźców rozpraszających (uwaga! część osób będzie potrzebowała ciągłej mikrostymulacji dopaminowej, aby utrzymać uwagę, więc dodatkowe bodźce będą konieczne),
  • opracować plan nauki w blokach, które pozwalają skupić się danej części egzaminu,
  • wprowadzić rytuał pracy z przerwami, np. nauka w blokach po kilkadziesiąt minut przeplatana krótką regeneracją. Krótkie, kontrolowane przerwy pomagają utrzymać koncentrację i zapobiegają zmęczeniu umysłowemu.

Dorośli uczą się skutecznie, gdy widzą cel i sens swojej pracy, dlatego warto łączyć treści związane z towarami niebezpiecznymi z codziennymi obowiązkami zawodowymi, tj. analizować realne przypadki, w których przepisy mają zastosowanie, niezależnie czy dotyczą one sfery zawodowej, czy prywatnej. Taka metoda sprawia, że nauka staje się naturalnym procesem, a nie wymuszoną rutyną.

Przygotowanie do egzaminu DGSA to proces, który wymaga konsekwencji. To połączenie wiedzy z zakresu wielu dziedzin, analitycznego myślenia i umiejętności pracy z tekstem technicznym.

Jak w każdym aspekcie bezpieczeństwa największym błędem jest pośpiech, a największym sprzymierzeńcem systematyczność.

Należy pamiętać jedno – egzamin kończy się w sali, ale prawdziwe przygotowanie zaczyna się w tym, jak myślisz o bezpieczeństwie.

Po więcej wskazówek, praktycznych strategii i indywidualnego wsparcia zapraszam na kursy i mentoring DGSA, które tworzę w oparciu o doświadczenie eksperckie, dydaktykę dorosłych i praktykę doradczą. Tam, gdzie teoria spotyka się z rzeczywistością, a nauka staje się procesem prowadzącym do pewności – nie tylko na egzaminie, ale przede wszystkim w zawodzie doradcy.

0
19
31 października 2025 Kategoria: Aktualności, Bez kategorii Autor: Karolina Kołdys

Zatwierdzenie ULC przedłużone – wciąż w powietrzu i w pełnej gotowości

Z przyjemnością informuję, iż Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego przedłużył ważność mojego zatwierdzenia dotyczącego spełnienia wymagań w zakresie prowadzenia szkoleń z transportu materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną.

Nowe zatwierdzenie obowiązuje do 30 września 2027 r., co oznacza, że w dalszym ciągu mogę prowadzić autoryzowane szkolenia z tego zakresu.

Nie da się ukryć, że przewóz materiałów niebezpiecznych drogą lotniczą to obszar wymagający precyzji, wiedzy i odpowiedzialności, dlatego cieszę się, że mogę nadal dzielić się wiedzą i doświadczeniem podczas szkoleń.

0
19
18 października 2025 Kategoria: Aktualności, Bez kategorii Autor: Karolina Kołdys

Certyfikat IATA DGR/ICAO TI – odnowienie szkolenia

W ubiegłym tygodniu odnowiłam swoje uprawnienia w zakresie transportu materiałów promieniotwórczych drogą lotniczą.
Szkolenie obejmowało pełny zakres zagadnień dotyczących nadawania i akceptacji przesyłek radioaktywnych, zgodnie z obowiązującymi przepisami IATA DGR oraz ICAO TI.
To jeden z najbardziej wymagających obszarów transportu towarów niebezpiecznych, wymagający precyzji, wiedzy technicznej i pełnego zrozumienia zasad ochrony radiologicznej.
Egzamin końcowy zdany naturalnie z wyróżnieniem.
Utrzymanie aktualnych kwalifikacji w tym obszarze traktuję jako element odpowiedzialności zawodowej i gwarancję najwyższych standardów bezpieczeństwa, gdyż w transporcie lotniczym każdy szczegół decyduje o bezpieczeństwie.

0
19
17 października 2025 Kategoria: Aktualności, Bez kategorii Autor: Karolina Kołdys

Green Safety w praktyce

Bezpieczeństwo chemiczne od lat stanowi fundament ochrony życia, zdrowia i środowiska. Współcześnie nabiera ono jednak zdecydowanie nowego znaczenia, stając się integralną częścią strategii zrównoważonego rozwoju.
Sposób gospodarowania chemikaliami, w tym stosowanie ich, magazynowanie, przewóz, utylizacja lub recykling, bezpośrednio i pośrednio wpływa na bezpieczeństwo środowiskowe. W kontekście tym warto zwrócić uwagę na model Green Safety, w którym wiedza chemiczna, zarządzanie ryzykiem i odpowiedzialność środowiskowa tworzą integralną całość. Jak od wielu lat podkreślam, nie chodzi już tylko o zgodność z przepisami, lecz o świadome zarządzanie wpływem chemii na środowisko, w całym cyklu życia substancji, mieszanin i przedmiotów zawierających te indywidua.

Bezpieczeństwo chemiczne vs. ochrona środowiska

Absolutnie każda decyzja dotycząca konkretnego materiału lub przedmiotu, od momentu ich wytworzenia po etap utylizacji niesie ze sobą konsekwencje środowiskowe. Efektywne zarządzanie tym cyklem wymaga rozumienia świata chemii –  procesów fizykochemicznych, potencjalnych zagrożeń, ale także świadomości ekologicznej. Kluczowe obszary, w których bezpieczeństwo chemiczne zdecydowanie wspiera ochronę środowiska to między innymi:

  1. Prawidłowa klasyfikacja, oznakowanie, dokumentacja – dokładna ocena zagrożeń (zgodnie z prawodawstwem chemicznym (CLP/REACH) i przepisami z zakresu problematyki przewozu towarów niebezpiecznych (ADR/RID/ADN/IMDG Code/ICAO TI/IATA DGR) pozwala uniknąć sytuacji, w których substancje, mieszaniny i przedmioty są stosowane, przechowywane i przewożone w sposób nieodpowiedni, niezgodny z obowiązującymi przepisami i dobrymi praktykami w tym zakresie.
  2. Bezpieczne magazynowanie – właściwy dobór opakowań, wyposażenia i konstrukcji pomieszczeń magazynowych, warunków magazynowania i ocena kompatybilności chroni przed skażeniem wód, gleby i powietrza.
  3. Prewencja incydentów, wypadków i awarii  – systematyczne audyty i analiza ryzyka ograniczają ryzyko zdarzeń, które mogłyby doprowadzić do incydentów i katastrof ekologicznych.
  4. Zarządzanie odpadami –  segregacja, neutralizacja i odzysk to nie tylko wymóg prawa, ale przede wszystkim element odpowiedzialnego gospodarowania zasobami.

Bezpieczeństwo chemiczne nie jest więc absolutnie barierą rozwoju, tylko jego gwarancją. Obszar ten pozwala łączyć efektywność procesów z troską o środowisko.

Green Safety i gospodarka o obiegu zamkniętym

Nowoczesne podejście do chemii nie kończy się tak naprawdę na fazie utylizacji. W modelu gospodarki o obiegu zamkniętym (Circular Economy) materiały, przedmioty i odpady traktowane są jako potencjalne surowce wtórne, pod warunkiem, że ich odzysk przebiega bezpiecznie i kontrolowanie. Celem jest stworzenie systemu regeneracyjnego, pozwalającego na utrzymanie wartości produktów tak długo, jak jest to tylko możliwe.

Z punktu widzenia praktyki doradczej oznacza to:

  • konieczność opracowania procedur magazynowania odpadów niebezpiecznych w sposób eliminujący ryzyko reakcji niebezpiecznej,
  • stosowanie zasady minimalizacji źródeł odpadu (np. poprzez właściwe planowanie zapasów reagentów i kontrolę terminów ważności),
  • racjonalne wykorzystanie energii, wody i materiałów pomocniczych we wszystkich procesach technologicznych,
  • wdrażanie procesów odzysku chemicznego i neutralizacji z poszanowaniem zasad bezpieczeństwa procesowego.

Zrównoważone gospodarowanie substancjami, mieszaninami i przedmiotami wymaga więc nie tylko solidnej wiedzy technicznej, ale i świadomości cyklu życia danego materiału lub przedmiotu, zaczynając od syntezy, idąc przez stosowanie, aż po etap odpadu. Stanowi to esencję Green Safety, którą można sformułować bardzo prosto: bezpieczna chemia w służbie środowiska.

Zarządzanie ryzykiem i decyzje odpowiedzialne

Każdy system zarządzania środowiskiem i bezpieczeństwem chemicznym opiera się na analizie ryzyka. Kluczowe jest jednak to, aby ryzyko postrzegać nie tylko jako kategorię techniczną, lecz także jako element kultury organizacyjnej.

Decyzje podejmowane na poziomie laboratorium, magazynu czy zakładu produkcyjnego posiadają charakter strategiczny – wpływają na bezpieczeństwo ludzi, procesów i środowiska. Wysoka kultura bezpieczeństwa nie polega wyłącznie na przestrzeganiu procedur, lecz na rozumieniu ich sensu i celu.

W praktyce oznacza to:

  • szkolenie pracowników w duchu odpowiedzialności środowiskowej,
  • wdrażanie procedur reagowania na incydenty z uwzględnieniem aspektów środowiskowych,
  • regularną ocenę ryzyka środowiskowego przy pracy z substancjami i mieszaninami chemicznymi,
  • kształtowanie nawyków, które redukują ślad środowiskowy.

Edukacja to kluczowy element zrównoważonego bezpieczeństwa

Na zachowania ludzi możemy mieć wpływ, więc należy podkreślić jasno: bezpieczeństwo zaczyna się w głowie człowieka. Jako dydaktyk i trener wiem, że wiedza i świadomość jest najskuteczniejszym środkiem prewencji. Edukacja w zakresie bezpieczeństwa chemicznego i ochrony środowiska staje się dziś jednym z najważniejszych filarów zrównoważonego rozwoju.

Nowoczesna edukacja w tym obszarze powinna:

  • łączyć wiedzę chemiczną z praktyką i świadomością ekologiczną,
  • uczyć rozumienia przyczyn zagrożeń, a nie tylko reagowania na skutki,
  • rozwijać myślenie systemowe,
  • promować postawy etyczne, w których bezpieczeństwo i środowisko stanowią wspólne dobro.

Reasumując, Green Safety to model działania, w którym chemia, bezpieczeństwo i środowisko tworzą wspólny system wartości.
W świecie, w którym każdy proces technologiczny, magazynowy i transportowy mogą mieć wpływ na środowisko naturalne, rola doradców, naukowców i praktyków bezpieczeństwa jest kluczowa.

To eksperci budują most między nauką a odpowiedzialnością, pokazując, że zrównoważony rozwój zaczyna się od wiedzy, dyscypliny i świadomości.

Tworzymy jutro, zaczynając od bezpieczeństwa.

0
19
9 czerwca 2025 Kategoria: Aktualności, Bez kategorii Autor: Karolina Kołdys

Obrona rozprawy doktorskiej

Rzadko odzywam się „na dłużej” w mediach społecznościowych i na blogu. Nie dlatego, że brakuje tematów – wręcz przeciwnie. Po prostu jestem tam, gdzie rzeczy się dzieją. W terenie. W analizach. W rozmowach. W pracy, którą nie zawsze daje się ubrać w post lub wpis.

Ale dziś chcę się zatrzymać i podzielić czymś ważnym, ponieważ kończy się pewien etap. I zaczyna się, całe szczęście, kolejny – dojrzalszy, spokojniejszy, ale też bardziej odważny.

Ponad dziesięć lat temu zaczęłam swoją działalność pod hasłem: „Zacznijmy kształtować nasze bezpieczeństwo.”

Dążyłam do tego, żeby firmy przestały postrzegać bezpieczeństwo jako obowiązek, a zaczęły traktować je jako narzędzie, które realnie chroni ludzi – ich zdrowie, życie, godność pracy. Bezpieczeństwo to nie tabela w arkuszu kalkulacyjnym, to relacja oparta na odpowiedzialności.

Z czasem widziałam, jak to podejście się rozprzestrzenia. Jak przedsiębiorstwa i organizacje zaczynają mówić tym samym językiem. I wtedy w mojej głowie pojawiło się kolejne hasło: „Bezpieczeństwo jest dla ludzi.”

Dziś wiem, że to nie koniec tej drogi. To kolejny zakręt ku przyszłości, ponieważ bezpieczeństwo to nie tylko odpowiedź na dzisiejsze ryzyka. To decyzje, które podejmujemy z myślą o tym, co po nas zostanie. Dlatego dziś pracuję z nową myślą przewodnią:

,,Tworzymy jutro, zaczynając od bezpieczeństwa.” To nie jest slogan. To esencja tego, czym żyję — i co właśnie potwierdziłam także naukowo.

Z dumą i spokojem mogę powiedzieć, że 26.05.25 obroniłam doktorat: „Bezpieczeństwo ekologiczne a przewóz towarów niebezpiecznych transportem drogowym”/

Temat trudny, ale nieprzypadkowy. Interdyscyplinarny i praktyczny, łączący wiele obszarów wiedzy.

Miałam zaszczyt pracować pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Eugeniusza Nowaka – wybitnego naukowca i prekursora logistyki w Polsce. Obrona odbyła się na bardzo wysokim poziomie – merytorycznym, ale też ludzkim. 🙂

Choć zanim do niej doszło…

W grudniu 2024, po wysłaniu drukowanej pracy i dokumentów przesyłka…została skradziona kurierowi. Tak. Mój doktorat dosłownie zniknął. Zadziałał „czynnik ludzki”. 🙂 W ciągu tygodnia odtworzyłam wszystko od początku: druk, podpisy, kompletowanie, wysyłka. I nie – nie zrezygnowałam nawet na moment. Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że mojej determinacji nie da się zatrzymać. 🙂

A dokładnie tydzień przed obroną?

Prowadziłam po raz kolejny szkolenie dla NATO z zakresu bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych transportem drogowym, morskim lotniczym. To ogromna odpowiedzialność i zaszczyt – dzielić się wiedzą i doświadczeniem z organizacją, która patrzy na bezpieczeństwo z perspektywy globalnej. Tego nie planowałam łączyć z doktoratem. Ale los połączył to za mnie – pięknie i symbolicznie.

Z całego serca dziękuję:
– doradcom ADR, którzy wzięli udział w badaniu ankietowym do mojej pracy, 💚
– ekspertom, którzy zgodzili się na wywiady i podzielili się doświadczeniem. 💚

Ta praca to nie tylko moje nazwisko. To wspólna historia środowiska, które myśli odpowiedzialnie.

Dziś czuję wdzięczność, spokój i gotowość, ponieważ wiem, że bezpieczeństwo nie jest jedynym celem.

To początek wszystkiego, co ma być trwałe, mądre i dobre.

Jeżeli również wierzysz, że warto zaczynać od rzeczy ważnych, wiesz gdzie mnie szukać.

Bo przyszłość nie przychodzi sama.
Przyszłość się tworzy.
I zaczyna się — od bezpieczeństwa. 🌿

0
19
12 stycznia 2025 Kategoria: Aktualności Autor: Karolina Kołdys

Najważniejsze zmiany w przepisach ADR/RID/ADN 2025

Część 1

  1. Nowy przepis 1.1.3.1 (a) (ii) – wyłączenie całkowite dla przewozów realizowanych przez osoby prywatne w zakresie przemieszczania towarów niebezpiecznych służących pierwotnie do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie odmowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną, które przewożone są jako odpady. Wyłączenie obejmuje również przypadki, gdy towary niebezpieczne nie są już zapakowane w oryginalne opakowania przeznaczone do sprzedaży detalicznej, pod warunkiem, że podjęto środki mające na celu zapobieżenie wyciekom w normalnych warunkach przewozu.
  2. 1.2.1 Definicje:

a) nowa definicja „stopień napełnienia” (w odniesieniu do materiałów ciekłych i stałych),

b) zmiana poprzedniej definicji „stopnia napełnienia” w stosunku do gazów na „współczynnik napełnienia”,

c) zmiana definicji „tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu”.

3. Obowiązki uczestników przewozu – nowy obowiązek nadawcy (1.4.2.1.1 f): W przypadku kontenerów-cystern i cystern przenośnych w których przewożone są gazy schłodzone skroplone należy upewnić się, że rzeczywisty czas utrzymania został określony, jeśli ma to zastosowanie lub w przypadku próżnych, nieoczyszczonych kontenerów-cystern i cystern przenośnych, należy upewnić się, że ciśnienie zostało zredukowane w sposób wystarczający.

4. 1.6 – zmiany w przepisach przejściowych,

5. 1.8 – zmiana w 1.8.6.1 (kontrole administracyjne) oraz 1.8.6.2.1 (akredytacja organów kontrolnych).

Część 2

  1. 2.2.1.1.1 – dodanie definicji „efekt wybuchowy lub pirotechniczny”,
  2. 2.2.1.4 – glosariusz nazw – dodanie pozycji URZĄDZENIA DO ROZPRASZANIA OGNIA, UN 0514,
  3. 2.1.5.2, 2.2.9.1.7 – włączenie do przepisów ogniw i baterii sodowo-jonowych,
  4. 2.2.9.1.7.1 g)/2.2.9.1.7.2 f) – wyjaśnienie terminu „udostępnienia” wyników badań przez producentów i dystrybutorów dla ogniw i baterii litowych oraz sodowo-jonowych,
  5. 2.2.9.1.11, dodanie uwagi: Produkty farmaceutyczne (takie jak szczepionki), które są pakowane w postaci gotowej do podania, w tym produkty w badaniach klinicznych, i które zawierają GMO lub GMO, nie podlegają ADR.
  6. Modyfikacje w opisach kodów/kodach klasyfikacyjnych ze względu na ujęcie przedmiotów zawierających materiały w określonych klasach.

Część 3

Wykaz Towarów Niebezpiecznych:

  1. Nowe numery UN: UN 0514 URZĄDZENIA ROZPRASZAJĄCE OGIEŃ, UN 3551 BATERIE SODOWO-JONOWE, UN 3552 BATERIE SODOWO-JONOWE ZAWARTE W URZĄDZENIU lub BATERIE SODOWO-JONOWE ZAPAKOWANE Z URZĄDZENIEM, UN 3553 DISILAN, UN 3554 GAL W WYROBACH PRZEMYSŁOWYCH, UN 3555 SÓL SODOWA TRIFLUOROMETYLOTETRAZOLU W ACETONIE, UN 3556 POJAZD ZASILANY AKUMULATOREM LITOWO-JONOWYM, UN 3557 POJAZD ZASILANY AKUMULATOREM LITOWYM METALICZNYM, UN 3358 POJAZD ZASILANY AKUMULATOREM SODOWO-JONOWYM, UN 3559 URZĄDZENIA ROZPRASZAJĄCE OGIEŃ, UN 3560 WODOROTLENEK TETRAMETYLOAMONU ROZTWÓR KWAŚNY.
  2. UN 3423 – Zmiana klasy z 8 na 6.1 i grupy pakowania z II na I (stosowanie pierwotnej klasyfikacji jest możliwe do końca roku 2026).
  3. Zmiana możliwych nazw przewozowych dla UN 3292.
  4. Zmiana opisu dla UN 1010 – zawierające ponad 20% butadienów (zamiast 40%).

Dział 3.3 – Przepisy szczególne

  1. Modyfikacja przepisów szczególnych w związku z włączeniem ogniw i baterii sodowo-jonowych: 188, 230, 296, 310, 328, 348, 363, 376, 377, 401, 404, 636, 667, 669, 670.
  2. Nowy przepis szczególny 400 dla baterii sodowo-jonowych (wyłączenie spod przepisów).
  3. Nowy przepis szczególny 28 dla materiałów wybuchowych odczulonych kl. 3 i 4.1 dotyczący zawartości rozcieńczalnika.
  4. Przepis szczególny 252 dla UN 2426 (azotan amonu ciekły) – dostosowanie przepisów dotyczących klasyfikacji i wyłączeń spod przepisów.
  5. Usunięcie przepisu 644, dotyczącego warunków dopuszczenia do przewozu azotanu amonu ciekłego oraz przepisu 653 dotyczącego zwolnienia częściowego dla niektórych gazów i dodanie w związku z tym przepisu szczególnego 406.
  6. Uwzględnienie w przepisie szczególnym 366 wyrobów zawierających gal.
  7. Zmiany w przepisie szczególnym 388, dotyczącym klasyfikacji pojazdów.
  8. Modyfikacja przepisu szczególnego 650 (farby, włączenie do przepisu UN 3082).
  9. Modyfikacja przepisu szczególnego 666 (konieczność oznakowania pojazdów zamkniętych całkowicie w opakowaniach, skrzyniach lub w inny sposób, uniemożliwiający łatwą identyfikację).
  10. Rozszerzenie przepisu 668 w zakresie zwolnienia spod przepisów (używanie mas do naprawy dróg).
  11. Nowy przepis szczególny 402 w związku z określeniem właściwości dla butadienów (UN 1010).
  12. Nowy przepis szczególny 407 w związku z urządzeniami przeciwpożarowymi rozpraszającymi ogień (UN 0514, 3559).
  13. Nowy przepis szczególny 677 dla ogniw i baterii, które zostały zidentyfikowane jako uszkodzone lub wadliwe na tyle, że w normalnych warunkach realizacji przewozu mogą ulec reakcji niebezpiecznej – przypisanie kategorii transportowej „0”.
  14. Nowy przepis szczególny 678 dla odpadów zanieczyszczonych azbestem przewożonych luzem.

Dział 3.4

  1. Wskazanie przepisu 8.2.3 jako obowiązującego przy przewozie realizowanym na warunkach 3.4 (towary zapakowane w ilościach ograniczonych, LQ, ADR).

Część 4

  1. Nowy przepis 4.1.1.5.3 dotyczący możliwości przewozu odpadów klasyfikowanych do różnych klas (z wyjątkiem kl. 1, 2, 6.2 i 7) w jednym opakowaniu zewnętrznym.
  2. Nowy przepis 4.1.1.21.7 dotyczący opakowań polietylenowych do odpadów ciekłych (dopuszczalny okres użytkowania opakowań 2,5 roku od daty produkcji w sytuacji pakowania towarów mogących osłabiać materiał konstrukcyjny opakowania).
  3. Uzupełnienie instrukcji dotyczących ogniw i baterii o ogniwa i baterie sodowo-jonowe (P903, P908, P909, P910, P911, LP903, LP904, LP905, LP906).
  4. Instrukcja P650 – usunięcie wymagań dla testu na swobodny spadek z 1.2 m (możliwość wykazania wytrzymałości opakowania na podstawie oceny lub doświadczenia).
  5. Nowe instrukcje pakowania P303 i P912.
  6. Modyfikacja instrukcji LP903 (aktualnie dotyczy ogniw >0,5 kg i baterii >12 kg).
  7. Doprecyzowanie wytycznych dotyczących maksymalnego stopnia napełnienia dla materiałów przewożonychw podwyższonej temperaturze (4.3.2.2.3).
  8. Modyfikacja 4.2.3.7.1 – odstąpienie od obliczania rzeczywistego czasu utrzymania, jeżeli przewóz odbywa się wyłącznie drogą lądową bez przeładunku i tymczasowego składowania pośredniego.
  9. Dostosowanie przepisu 4.3.4.2.1 – zwolnienie otworów i zamknięć z wymogu zachowywania temperatury do 70 stopni Celsjusza.

Część 5

  1. Uwzględnienie w 5.2.1.9 baterii sodowo-jonowych; zmiana nazwy znaku na „znak dla baterii”.
  2. Modyfikacja przepisu 5.3.2.1.3 i jego wymagań w zakresie dodania UN 3475.
  3. Modyfikacja 5.4.1.1.3.2 w zakresie dodania UN 3291.
  4. Nowy przepis 5.4.1.1.3 w związku z 4.1.1.5.3 (możliwość przewozu odpadów klasyfikowanych do różnych klas w jednym opakowaniu zewnętrznym).
  5. Nowy przepis 5.4.1.1.4 dotyczący przewozu odpadów zanieczyszczonych azbestem.
  6. Modyfikacja 5.4.1.2.2 d) w związku z możliwością odstąpienia od obliczania rzeczywistego czasu utrzymywania.

Część 6

  1. Część 6 – aktualizacja norm ISO i EN ISO.
  2. Modyfikacja przepisu 6.1.3.1 w zakresie konieczności nanoszenia oznakowania certyfikacyjnego tylko na nieusuwalnych elementach opakowania.
  3. Modyfikacja 6.7.2.1 (uwzględnienie zbiorników wykonanych z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem) oraz 6.7.4.15.1 (dostosowanie elementów oznakowania).
  4. Modyfikacja 6.8.2.1.27 w zakresie symbolu uziemienia.
  5. Dział 6.8 – zaktualizowanie norm.
  6. Usunięcie przepisu TE16 (RID).

Część 7

  1. Wzbogacenie przepisu V14/W14 7.2.4 o naboje gazowe (ADR/RID).
  2. Modyfikacja przepisu 7.3.1.1 w zakresie przewozu próżnych, nieoczyszczonych opakowań luzem.
  3. Nowy przepis AP11 7.3.3.2.7 dotyczący przewozu UN 3257 (materiał ciekły przewożony w podwyższonej temperaturze na warunkach VC3, (ADR/RID)).
  4. Nowy przepis AP12 7.3.3.2.7 dotyczący przewozu luzem odpadów zanieczyszczonych azbestem (ADR/RID).
  5. Nowy przepis CV38/CW28 dla UN 2212 i UN 2590 (azbest, (ADR/RID)).
  6. Nowy przepis CV29 dla nadtlenków organicznych i UN 3555 (ADR).

Część 8 (ADR)

  1. Modyfikacja 8.1.2 (ADR) – wskazanie konieczności przewożenia dokumentacji towarzyszącej w kabinie kierowcy jednostki transportowej.

Część 9 (ADR)

  1. Modyfikacja 9.1.3.3 w zakresie wymagań dla świadectwa dopuszczenia pojazdu (świadectwo może zawierać dodatkowe zabezpieczenia, tj. hologramy, nadruki UV, kody kreskowe, wzory giloszowe (ADR)).
  2. Modyfikacja przepisu 9.2.2.8 (wyłącznik główny akumulatora) i 9.2.2.9 (obwody stale zasilane (ADR)).
0
4
22 marca 2024 Kategoria: Aktualności Autor: Karolina Kołdys

Recertyfikacja uprawnień DGSA (ADR i RID)

19.03.2024 odbywałam recertyfikację uprawnień DGSA (ADR i RID) – kompleksowo. Pozostaję dalej w grze na kolejne pięć lat.

Polecam się wszystkim kandydatom na doradców DGSA i obecnym doradcom w zakresie przygotowania do egzaminu.

Więcej informacji na: www.karolinakoldys.pl/mentoring

P.S. Z wyniku jestem oczywiście zadowolona. 🙂

0
3